2 ئێبراهیم ده کوتی گشت چشتێگ پیشکەشێ کرد. ناو ئەوه یەکم جار وه ماناێ ’پادشاێ سالح بوینه‘ و وەشونیشێ ’پادشاێ سالیم‘، یانێ ’پادشاێ ئاشتی و سڵامەتیه‘.
ئەیو ئیجوره کرد تا دادپەروەری خوەێ وەناو ئی زەمانه نیشان بێی، تا دادپەروەر خوەێ بود و کەسێگیش که وه عیسا ئیمان دێرێ، سالحان وه حساو بارێ.
«جەڵاڵ ئەڕا خودا وه ئاسمان بەرز و ئاشتی و سڵامەتی ئەڕا مەردمیلێگ که وەبان زەوی، خودا وه لێان خوەشنوده!»
«بنوڕ دویەتئازەوێگ زگێ پڕ بود و کوڕێ تیەرێده دنیا و ناوێ نەنه عمانوئیل،» عمانوئیل یانێ ’خودا ها گەردمان‘.
ئی ملکیسدقه، پادشاێ شار سالیم و کاهن خوداێ هەربەرز بی. وەختێ ئێبراهیم پەێخەمەر له شکەس داین پادشایل هاتیادەو، ملکیسدق تەقیاده پێ و بەەرکەتی دا و
ئی ملکیسدقه نه باوگ دێرێ و نه داڵگ و نه بنەچەک، ڕوژیل زنەیی نه سەرەتایی دێرێ و نه ئاخر، بەڵکەم وێنەێ کوڕ خوداس و تا ئەبەد کاهن مینێد.