16 جا باین وه دڵنیاییەو وه تەخت فیز نزیکەو بویمن تا بەزەیی باێده پێمان و فیزێگ وه دەس باریم که له وەخت هەوەجی، مەێەتمان بێید.
ئیمه وەناو مەسیح له ڕێ ئیمانێگ که وەپێ دێریم، تویەنيمن وه ئازای و دڵنیایی وه خودا نزیکەو بویمن.
جا عیسا تویەناس تا ئەوانه که له ڕێ ئەیو نزیک خودا بون، تا ئەبەد نجات بێی، ئەڕا ئیه که هەمویشه زنیه تا ئەڕاێان ناوجێ بکێ.
جا تویەنیم وه دڵنیایی بویشیم: «خوداوەند یاوەر منه، زاورم نیەچود. ئایەمیزاێ چه تویەنێ وەپێم بکێ؟»
وەرجه ئیه قەومێگ نوین، وەلێ ئێرنگه قەوم خوداین؛ زەمانێگ له بەزەیی ماروم بوین، وەلێ ئێرنگه بەزەیی هاتیەسه پێدانەو.
چوینکه له ڕێ ئەیو، هەردگمان وەناو یەێ روح دەسمان رەسده لاێ باوگ ئاسمانی.
چوینکه شەریعەت هویچ چشتێگ کامڵەو نەکرد؛ وەلێ له یەێ لاتریش ئمید خاسترێگ دریاده پێمان که له ڕێ ئەوه وه خودا نزیکەو بویمن.
وەبان سنویقەگه، فریشتەیل کەڕوبی ’جەڵاڵ‘ ساێەڕکی خوستوینه بان تەخت بەزەیی. ئیسه نیەتویەنیم وه وردیەو له باوەت ئی چشتیله قسیه بکێم.
وەلێ مەسیح، له جیگەێ یەێ کوڕ، ساێو ئختیار وه سەر ماڵ خودا، ئەمینە. ماڵەگەێ ئەیو ئیمەیم، ئەگەر وه ڕاسی قورس بلچکیێمنه دڵنیایمان و شانازیمان که وه ئمیدمان دێریم.