10 هەر وه ئی سەوەوه، وە ئەو نەتەوه توڕیام و وەتم: ”ئەوانه هەمویشه وەناو دڵ خوێان گومڕان، ئەوانه ڕێیلم نەناسینه؛“
روحالقودوس خودا که له ڕێ ئەیو ئەڕا ڕوژ ڕزگاری مور کریاینه، خەمبارەو مەکەن.
ئێ برایل، ئاگادار بون که نەخواێ کەسێگ له لێدان دڵ شەڕئاشو و بی ئیمان بێاشتود که ئیوه له ڕێ خوداێ زنی چەفتەو بکێ.
وەلێ وەبونەێ ئیه که مه ڕاسەگەی ئویشم باوەڕه پێم نیەکین.
عیسا، وه توڕەێگەو نوڕیه کەسیلێ که وه دەورو وەرێ بین، وه دڵڕەقیان خەمبار بی، وه پیاگه وەت: «دەسد دریژەو بکه.» ئەویش دەسێ دریژەو کرد و دەسێ ساقەو بی.
وەلێ ئەگەر له ڕێ درو مه ڕاسی خودا فرەتر ئاشکرا بود و ئەیو فرەتر جەڵاڵ پەێا کەێ، ئێ دی ئەڕا من هێمراێ جور گوناکارێگ ماکوم بوم؟
وەبونەێ ئیه که ئەڕا ئەوانه ناسین خودا نیەتیەرزیاد، خودایش ئەوانه هیشته ناو فکریل ناشیرێن تا کارێگ بکەن که نەبایه بکرێید.
وەختێ ئەو ده شاگرد تر ئیه شنەفتن، وه ئەو دو برا فره توڕه بین.