وەلێ ئیوه نەتەوەێگ هەڵوژاریای و کاهنيلێگین که وێنەێ پادشا کاهنی کەن؛ ملەتێگ موقەدەسێگین و قەومێگین که مێلکان خود خوداین؛ تا سفەتیل بەرز ئەیو جار بێین که ئیوه له تیەریکی وەرەو نویر سەرسڕهاوەر خوەێ دەنگ کرد.
وه ئی بونه، واجو بی له هەر باوەتەو بوده جور برایل خوەێ تا بتویەنێ وه جیگەێ کاهن گەوراێگ که وه بەزەیێه و ئەمینە، وه خزمەت خودا بود و ئەڕا گونایل قەومەگه کەفارەت بکێد.
ئیمەیش هەر کام له لێدان هان دایمن و دڵنەوایی کردیمن و سپاردیمنه پێدان تا ڕێ رەوشتدان ئەوجورە بود که شایسەێ خوداس، خوداێگ که ئیوه وه پادشایی و جەڵاڵ خوەێ دەنگ کەێد.
وەلێ ئەگەر بڕێگ له پەلەگان بڕیان و تو، هەر چەن که پەلێگ له دار زیتون کویەیله بید، وەناو پەلیل تر دریایده قێ دار زیتونەگه و ئێرنگه له شیرەێ وه قەوەت ریشەێ دار زیتون هاوبەشی،
ئەوانه وەگەرد وەرکەگه شەڕ کەن و وەرکەگه وه ملێانەو زاڵەو بود، چوینکه ئەیو خوداوەند خوداوەندیل و شاێ شاێیله؛ و ئەوانه که هانه گەردێەو، دەنگ کریایل و هەڵوژاردیل و پێرەویل وەفادارین.»