هوشدان بود که له گوش داین ئەوه که قسیه کەید، ڕوی هەڵونەگەردنین. چوینکه ئەگەر ئەوانه که وه ئەو کەسه که وەبان زەوی هەڕەشه داویه پێان، گوش نەتەکانن، ڕێ دەرچینێگ له موجازات پەێا نەکردن، جا ئەگەر ئیمه ئەو کەسه که له ئاسمانەو هەڕەشه دەێەپێمان ڕەد بکێم، چوی تویەنیمن له موجازاتەگەێ دەر بچیم.
جا تا وەختێ که وادەێ ڕێ پەێا کردن وەشون ئاشاسێگ ئەیو هێمراێ ها سەر جێ خوەێ، بان زاورمان بچود تا نەخواێ دیار بێید که یەکی له ئیوه وەپێ دەس پەێا نەکردیه.
ئەو وەخته که مەردم ئویشن: «ئاشتی و سڵامەتی و ئەمنیە»، ئمجا له ناکاوه نابودی ڕشێیده ملێانەو، هەرئەوجوره که ژن ئێمڵه تویش ژان زایێن تێد؛ ئەوانه دەرچینێگ له لێ نێرن.
مەسیحیش لەشون ئەوه که یەێ جار قوروانی بی تا گونایل قێر فرەێگ بگرێده سەر شانێ، دویم جار ئاشکراوه بود، نه ئەڕا پەرچەو کردن گونا، بەڵکەم تا ئەوانه که وه تاسەوه چەوەڕێ ئەوەن، نجات بێید.
له باوەت کەلیمەێ ژیان هەر ئەو کەلیمه که له سەرەتا بی، هەر ئەو کەلیمه که شنەفتیمنه و وه چەویل خوەمان دیمنه، هەر ئەو کەلیمه که نوڕێیمنه پێەو و دەسیل خوەمان دایمنەسەقەێەو.