7 فریو نەخوەین: نیود وه خودا تویلەکی بکێن. چوینکه ئایەم هەر چی بکاڵێ، هەر ئەوەیشه درەو کەی.
قسیه ها سەر ئیه که: هەر کەس کەم بکاڵێ، کەمیش درەو کێ و هەر کەس فره بکاڵێ، فرەیش درەو کێ.
فریو مەخوەن: «دوس گەن، ڕێ رەوشت خاس گەننێد.»
نێلن کەسێگ وەگەرد قسیەيل پویچ گولدان بێی، چوینکه وەبونەێ ئی چشتیلەسه که خەزەو خودا تێده سەر مناڵیل ملچەفتەوکەر.
ئێ نيەزانين کەسیلێ که حەق نەنه ژێر پا نیەونه میراتیخوەر پادشایی خودا؟ خوەدان گول مەێەن! داوانپێسیل، بتپەرەسیل، خێزیل، نێربازیل،
وەلێ ئێبراهیم جواو دا: ”ڕوڵەم، باره هویرد که تو وەناو زنەیی، له چشتیل خاس خوەد لەزەت بردێ، ئەو وەخته چشتیل خراو نسیو ئیلعازەر بی. ئێرنگه ئەوه وه ئێرا ها ناو ئاشاسێگ و تو هایده ناو عەزاو.
وەلێ وه جێ هاوریل کەڵام خودا بون، نه تەنیا گوشکەریلێ که خویان گول دەن!
ئێ ڕوڵەیل ورد، با کەس گومڕادان نەکێ. هەر کەسێگ ئەو چشته که درسه وەجێ بارێ، سالحانه. هەر ئەوجورە که ئەیو سالحانه.
چوینکه ئەگەر ئایەمێگ هەرچەن کەسێگ نیه و خوەێ وه ئایەم گەوراێگ بزانێ، دێرێ خوەێ گول دی.
ئەگەر کەسێگ خوەێ وه خوداپەرەس بزانێ و هەوسار زوانی له دەسیەو نود، بەڵکەم دڵ خوەێ گول بێی، خوداپەرەسی ئەو ئایەمه هویچ نیەتیەرزی.
هویچ کەسێگ خوەێ فریو نەێەێ. ئەگەر کەسێگ له لێدان خوەێ وەگەرد پەێمانەیل ئی زەمانه زانا بزانێ، ئەڕا ئیه که بوده زانا باێه نەزان بود.
ئەگەر بویشیم گوناێگ نێریم، خوەمان گول دیمن و ڕاسی وه ناومان نیه.
عیسا جواو دا: «هوشدان بود گومڕا نوین؛ چوینکه فره له کەسیل وه ناو منەو تیەن و ئویشن: ”مه هەر ئەوه مه“ و ”وەختێ ڕەسیه“. مەکەفنه شونێان.
ئەوانه وەتنه پێدان: «له زەمانیل ئاخر، تویلەکی کەریلێگ تیەن که کەفتنەسه شون هەواوهەوەسیل خودانەناسانەێ خوێان.»
مەیلن هویچکەسێگ وه هویچ ڕێیگ گولدان بێید. چوینکه تا یەکم جار ئەو ئاژاوە وه زد خودا نایده دی و ئەو پیا بی دینه که مناڵ نابودیه ئاشکرا نود، ئەو ڕوژه نیەرەسێد.