22 وەلێ کتاو موقەدەس وەت که گشت چشتێگ گیرودەێ بەن گوناس، تا ئەو واده که له ڕێ ئیمان وه عیسا مەسیحه، بێرێیده ئەوانه که ئیمان دێرن.
چوینکه خودا گشتیەکی داسه دەس ملچەفتەو کردن، تا بەزەیی باێده گشتیەکی.
وه ئی بونه، مەسیح ناوجێکەر پەێمانێگ تازەس، تا ئەوانه که دەنگ کریانه بتویەنن میراتی ئەبەدی که وادەێ دریاس، بگرنەوەر. چوینکه مردنێگ ڕوی داس که ئەوانه له خەتایلێگ که وەناو پەێمان یەکم هەڵکەفت، ڕزگاری بەخشێد.
وەرجه هاتن ئیمان، ئیمه گیرودەێ بەن شەریعەت بیمن و تا وەخت ئاشکرا بین ئەو ئیمانه که باێه باتیاد، لەناو بەن گیر دریاویمن.
ئیەسه وادەێ که ئەیو دا پێمان، یانێ زنەیی ئەبەدی.
هەر کەس وه کوڕ ئیمان بارێ، زنەیی ئەبەدی دێرێ؛ هەر کەس له کوڕ گوش نەتەکنێ، چەوێ نیەکەفێدە زنەیی، بەڵکەم توڕەیی خودا له سەرێەو مێنێد.»
مه جور نویریگ هاتمەسه ئی جهانه تا هەر کەس وه مه ئیمان بارێ، وەناو تیەریکی نەمینێ.
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس کەڵام مه بشنەفێ و وه ئەوه که کلم کرد، ئیمان بارێ زنەیی ئەبەدی دێرێ. ئەوه ماکوم نیود، بەڵکەم له مەرگ گوزیشتێه و رەسیەسه ژیان.
وەلێ ئیمه بەنا وه وادەێ ئەیو چەوەڕێ ئاسمانیلێگ تازه و زەوی تازەێگیمن که سالح بوین وه ناوێ نیشتەجێه.
ئەیو وه وەسلەێ ئیانه وادەیل گران قیمەت و فره گەوراێ خوەێ وەپێمان بەخشیه، تا له ڕێ ئەوانه هاوبەش سریشت خودایی بوین و له گەنیانیگ که له مەیل گونا ها ناو دنیا ، دەر بچین.
له پولوس، که وه خاست خودا و وه بونەێ وادەێ ژیانێگ که وەناو مەسیح عیسا پەێا بود، ڕەسول مەسیح عیساس،
ئەگەر ئیوه هن مەسیحین، جا نەتەوەێ ئێبراهیمین و له ڕوی واده، میراتیخوەریش هەین.
چوینکه ئەگەر وه زوان خوەد باری که «عیسا خوداوەنده» و وەناو دڵد ئیمان بیاشتوید که خودا ئەیو له مردگیل زنیەو کرد، نجات پەێا کێ.
جا، هەر ئەوجورە که گونا له ڕێ یەێ ئنسان هاته ناو جهان و له ڕێ گونایش مەرگ هات، جا ویجوره مەرگ ریش گشت ئایەمیل گرد، چوینکه گشتیەکی گونا کردن
چوینکه گشتیەکی گونا کردنه و له جەڵاڵ خودا کەم تیەرن.
جا وەتن: «وه خوداوەند عیسا مەسیح ئیمان بار که خوەد و ئاڵ ماڵەگەد نجات پەێا کين.»
وەلێ ئیانه نویسریاس تا ئیمان بارین که عیسا هەر ئەو مەسیح واده دریایه، کوڕ خودا، تا که وه ئی ئیمانه، وه ناو ئەیو زنەیی بیاشتون.
چوینکه خاست باوگم ئیەسه که هەر کەس چەو بوڕیه کوڕ و ئیمانه پێ بارێ، زنەیی ئەبەدی بیاشتوید و مه وه ڕوژ ئاخر زنیەو کەم.»
قسیەێ مه ئیەسه: ئەو شەریعەته که لەشون چوار سەد و سی ساڵ هات، پەێمانێگ که خودا وەرجه ئەوه بەساوی بەتاڵێەو نیەکێ، وه لەونی که وادەگه پویچەو بکێ.
ئەیو ئیجوره کرد تا بەەرکەت ئێبراهیم وەناو مەسیح عیسا نسیو ناجویلەکەیل بود، تا روح خودا که وه ئیمه وادەێ دریاوی، له ڕێ ئیمان بێرێیده پێمان.
هەر کەس ئیمان هاورد و خوسڵ تەعمید گرد، نجات پەێا کێ. وەلێ هەر کەس ئیمان نارێ، ماکوم بود.
ئی سالح بوینه که له خوداس له ڕێ ئیمان وه عیسا مەسیحه و نسیو گشت ئەوانه بود که ئیمان تیەرن. ئەڕا ئیه که هویچ جیاوازیگ نیه.