ئێ خوداێ که روح قودوسێ بەخشێده پێدان و موجزەیل وەناودان کەی، ئی کاریله وەبونەێ ئیه کەی که کردەوەێ شەریعەت وه جێ تیەرێن، یا وەبونەێ ئیه که ئیمان وه ئەو چشته هاوردین که شنەفتین؟
چوینکه وەناو ئینجیل، ئەو سالح بوینه که له خوداس ئاشکراوه بود، که له سەرەتا تا وه ئاخر ها مل ئیمان. هەر ئەوجورە که وەناو کتاو حەبەقوق پەێخەمەر نویسریاس: «سالحان وه ئیمان زنەیی کەی.»
ئەڕاێان ئاشکرا بی که نه وه خوەێان بەڵکەم وه ئیوه خزمەت کردیان، ئەو وەخته که له چشتیلی قسیه کردیان که ئێرنگه له باوەتێانەو له ڕێ جار دەریل ئەو مزگانیه وه ئیوه، شنەفین. له ئەوانه که له ڕێ روحالقودوس که له ئاسمانەو کل کریاس، مزگانی دەنه پێدان. تەنانەت فریشتەیلیش ئاوەخت نوڕین وه ئی چشتیله دێرن.
چوینکه ئەگەر کەسێگ باێ ئەڕا لادان و عیساێ تر بێجگه ئەوه که ئیمه بانگەوازی کردیمنه پێدان، بانگەوازی بکێ، یا ئەگەر روحێگ جیا له ئەو روحه که گردینەسەوەر یا ئینجیلێگ تر له ئەو ئینجیله که شنەفتینه بویشێده پێدان، وه ئاسانی تاموڵی کین.