15 ئێ برایل، بیلێن تا له زنەیی ڕوژانه نمونەێگ بارم. هویچکەس نیەتویەنی تەنانەت پەێمانێگ بەشەری که مور بود، بەتاڵەو بکێ یا چشتێ بخێده سەری.
ئەڕا ئیه که وەسیەت تەنیا وەشون مردن بود وه جێ باێد؛ چوینکه تا زەمانێگ که وەسیەتکەرەگه زنیه، نیود وه جێ باێد.
من وەبونەێ بی هازییل سریشت بەشەریدان، ئی چشتیله وەگەرد کەلیمەیل بەشەری ئویشم: هەر ئەوجورە که یەێ وەختێگ ئەنامیل جەسەدان جور خوڵام داینه دەس ناپاکی و خراوی که وەرەو خراوییل فرەتر بەێد، ئێرنگەیش ئەنامیل جەسەدان جور خوڵام بێینه دەس سالح بوینی که وەرەو قودوسیەت بەێد.
وەلێ ئەگەر نادرسێ ئیمه درسی خودا ئاشکرا کەێ، چه باێه بویشیم؟ یانێ خودا ستەمکەره که خەزەوه لێمان گری؟ جور ئایەمیزاێ قسیه کەم.
ئەگەر وەگەرد گیانەوەریل دڕنه وەناو ئەفسوس تەنیا وەبونەێ مدویل ئنسانی جەنگیم، چ سودێگ داسه دەسمەو؟ ئەگەر زنیەو بوین له مردگیل نیه، «بان تا بخوەیمن و بنوشیم چوینکه سو مریمن.»
یەکی له ئەو ڕوژیله، پتروس وەناو براگانێ که گشتێان نزیک سەد وه بیس نەفەر بین، وساد و
ئێ برایل، نیەتوام بی خەوەر بوین که چەن جار تواسمه بامه ئەڕا لادان، وەلێ هەر جار ڕێه لێم بەسریا. توام که وەناو ئیوەیش خەلەێگ درەو بکەم، هەر ئەوجورە که وەناو ئەو باقی ناجویلەکەیل ئی کاره کردمه.
ئێ برایل، فیز خوداوەندمان عیسا مەسیح وەگەرد روح ئیوه بود! ئامین!
وەختێ که خودا وه ئێبراهیم پەێخەمەر واده دا، چوینکه کەسێگ گەوراتر له خود خودا نوی که قەسەم بخوەێده پێ، جا وه خوەێ قەسەم خوارد
ئەڕا ئیه که مەردم وه چشتێگ گەوراتر له خوێان قەسەم خوەن و وەناو گشت دەمقاڵیلیان قسیەێ ئاخر قەسەمیگه تا مور بکرێی.