هەر ئەو عیسا مەسیحه که گیان خوەێ ئەڕا ئیمه دا تا له هەر خراوێگ ڕزگارمان بکێد و قەومێگ ئەڕا خوەێ پاکەو بکێد که هن خوەێ بون و ئەڕا کاریل خاس غیرەت بیاشتون.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
جا ئیجور بەیت تازەێگ خوەنن که وەتیاد: «توی شایسەێ گردن تومارید و شایسەێ واز کردن موریلێ، ئەڕا ئیه که سەر بڕیاێد و وەگەرد خوین خوەد ڕزگاری مەردم له هەر هوز و زوان و قەوم و ملەتێگ، ئەڕا خودا سەندی؛
چەنێ فرەتر، خوین مەسیح که له ڕێ ئەو روح ئەبەدیه خوەێ بی نەخس وه خودا پیشکەش کرد، وژدان ئیمه له کاریل وەدەرد نەخوەر پاکەو کەید تا که خزمەت خوداێ زنی بکێم!
چوینکه ئیمه وەگەرد ئایەمیل که له خوین و گوشتن زوران نیەگریم، بەڵکەم ئیمه وه زد فەرمانرەوایل و دەسڵاتداریل، وه زد هێزیلێ که هانه مل ئی جهان تیەریکه و وه زد لەشکەریل روحیل شەڕئاشو که هانه ناو شونیل ئاسمانی، زوران گریم.
وه گشت ئەوانه که وەناو شار روم، خودا دوسیان دێرێ و دەنگ کریانه تا له موقەدەسیل بون: فیز و ئاشتی و سڵامەتی لەلاێ خودا، باوگ ئیمه و خوداوەند عیسا مەسیح، وەگەرددانەو بود.
له شون ئەوه نوڕستم و ئێرنگه، جەماێەت فره گەوراێگ له هەر ملەتێگ، له گشت هوزیل و قەومیل و زوانیل دیم که هویچکەسێگ نیەتویەنستیاد بژمارێدیان و ئەوانه وه نوای تەختەگه و له نوای وەرکەگه وساوین. گشتێان بەتیەێ چەرمگ له وەرێان بی و پەلیل دار خورما وه دەسێانەو.