12 چوینکه مه له ئایەمێگ نەگردمەسێ و کەسێگیش وەپێم یاێ نیا؛ بەڵکەم عیساێ مەسیح له ڕێ وەحی وەپێم ئاشکراێ کرد.
خوەشنود بی که کوڕەگەێ خوەێ وه مه ئاشکرا بکێ تا ئەیو له ناو ناجویلەکەیل بانگەوازی بکەم، له ئەو وەخته مه وەگەرد کەسێگ هاوفکری نەکردم و
له پولوس، ڕەسولێگ که ڕەسالەتەگەێ نه له لاێ ئایەمیل و نه وه وەسلەێ ئایەم، بەڵکەم وه وەسلەێ عیسا مەسیح و خوداێ باوگه که ئەیو له مردگیل زنیەو کرد،
باێه شانازی بکەم؛ هەرچەن وەناو ئی شانازیه نەفێگ ئەڕام نیه، رویاییل و وەحیێلێ که له خوداوەند داشتمه، ئویشم.
ئی چشتیله خودا له ڕێ روح خوەێ ئەڕامان ئاشکراوه کردێه، ئەڕا ئیەک روح خودا گشت چشتێگ، تەنانەت قویلترین راز خودایش دەێدەیەکا.
چوینکه ئەو چشته که سپاردمه پێدان له خوداوەند گردمه، که عیسا خوداوەند وه شەوێگ که دانەێ دەس دشمەن، نانەگه هەڵگرد و
بنوڕن و سەێر بکەن. ئەگەر کەسێگ دڵنیاس که هن مەسیحه، با بزانێ که هەر ئەوجورە که ئەوه هن مەسیحه ئیمەیش هەر وه ئەو ئەنازه هن مەسیحیم.
مه وەبونەێ وەحیێگ که گردوێم، چیم و ئەو ئینجیله که وەناو ناجویلەکەیل جار دەم، وەتمه پێان تا دڵنیا بوم که وه هویچ پەتی نەدەویام یا نەدەویمه هەر چەن که ئيه وه تەنیایی، وەتمه ئەوانه که چماێ ئایەمیل بەناوبانگێگ بین.
که چوی ئەو رازه له ڕێ وەحی ئەڕام ئاشکرا بی، هەر ئەوجورە که کوڵ و کوڵبڕ ئەڕادان نویسامه.
ئیه وه وەسلەێ کەڵام خود خوداوەند جار دیمنه پێدان: ئیمه که زنیمن و تا هاتن خوداوەند باقی مینیم، نیەکەفیمنه نوای ئەو ئیمانداریلێگ که مردنه.