1 له پولوس، ڕەسولێگ که ڕەسالەتەگەێ نه له لاێ ئایەمیل و نه وه وەسلەێ ئایەم، بەڵکەم وه وەسلەێ عیسا مەسیح و خوداێ باوگه که ئەیو له مردگیل زنیەو کرد،
له پولوس، که وه خاست خودا دەنگ کریایه تا بوده ڕەسول مەسیح عیسا، هەر ئیجوره له براگەمان سوستنس،
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
له پولوس، خوڵام مەسیح عیسا، که دەنگ کریاس تا بوده یەێ ڕەسول، جیاوه بیه تا مزگانی ئینجیل خودا جار بیێ؛
هەر چەن من له گشت ئیمانداریل وه مەسیح بویچگترم، وەلێ ئی فیزه وه مه بەخشریا تا مزگانی دەوڵەمەنی مەسیح که نیود بەراوردی بکێ وه ناجویلەکەیل برەسنم،
له وەخت مناسو، ئەو واده ئاشکرا بی، وەناو پێخامێگ که جار داینێ وه دەستور نجات دەر ئیمه خودا، وه من سپاریاد؛
له پولوس که وه خاست خودا ڕەسول عیسا مەسیحه و براگەمان تیموتاوس، وه کلیساێ خودا وەناو شار قورنتوس و گشت ئیمانداریل وه مەسیح وەناو سەرئانسەر ناوچەێ ئەخائیه:
له پولوس، که وه خاست خودا و وه بونەێ وادەێ ژیانێگ که وەناو مەسیح عیسا پەێا بود، ڕەسول مەسیح عیساس،
چوینکه ئەگەر وه زوان خوەد باری که «عیسا خوداوەنده» و وەناو دڵد ئیمان بیاشتوید که خودا ئەیو له مردگیل زنیەو کرد، نجات پەێا کێ.
«وەتم: ”خوداوەندا، چه بکەم؟“ «خوداوەند وەت: ”هەڵس بچوه ئەڕا دەمشق. وه ئەوره هەر چی که باێه بکێ، وەپێد ئویشریێ.“
وەلێ هەڵس و بچوه ناو شار، وه ئەوره وەپێد ئویشریێ که چه باێه بکێ.»
«وه فریشتەێ کلیساێ شار ئسمیرنا بنویس: «ئەیو که سەرەتاس، ئەیو که ئاخره، ئەیو که مرد و ئەیو که زنیەو بی، ئیجوره فەرمایش کەێد:
منم ئەوه که زنیه. مردم، بنوڕ تا ئەبەد زنیم و کلیلەیل مەرگ و جهان مردگیل ها دەس منەو.
ئیوه وه وەسلەێ ئەیو وه خودا ئیمان هاوردینه، وه خوداێگ که مەسیح له مردگیل زنیەو کرد و جەڵاڵ بەخشی تا ئیمان و ئمیددان وه مل خوداوه بود.
ئیسه، خوداێ ئاشتی و سڵامەتی که شوان گەوراێ پەسیل یانێ خوداوەند ئیمه عیسا وه خوین ئەو پەێمان ئەبەدیه له مردگیل زنیەو کرد،
نەچیمه ئەڕا شار ئورشەلیم ئەڕا لاێ ئەوانه که وەرجه مه ڕەسول بین؛ بەڵکەم چیمه ئەڕا وڵات عەرەب و وەدوارەوه هەڵوگەردیام ئەڕا شار دەمشق.
چوینکه وه ئی بونه مەسیح مرد و وەدواره زنیەو بی تا هەم بوده خوداوەند مردگیل و هەم خوداوەند زنیێل.
عیسا وه دواره وەپێان وەت: «سڵام وه ئیوه! هەر ئەوجورە که باوگ مه کل کردێه، منیش ئیوه کل کەم.»
من و باوگ یەکیگیم.»
جا عیسا وەپێان وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم: کوڕ نیەتویەنی وه خوێەو هویچ کارێگ بکێ مەر کاریلێ که دوینی باوگ ئاسمانی کەی؛ چوینکه هەر کارێگ باوگ کەی، کوڕیش هەر ئەو کاره کەی.
ئیوه سەرچاوەی ژیان که خودا وەناو مردگیل زنیەو کرد، کوشتین. ئیمه شاێەت ئی هەڵکەفتیمنه.
وەلێ وەختێگ خودا که وەرجه ئیه له زگ داڵگ بامه دنیا، جیامەو کردوی و وه فیز خوەێ دەنگم کردوی،