18 گشت وەختێگ، وه گشت جور دوعا و لاڵکیان، وەناو روح خودا دوعا بکەن. ئەڕا ئیه وه تەمام هوشیاریەو وه خەوەر بون و هەمویشه وه پاوه گەزداین ئەڕا گشت ئیمانداریل وه مەسیح دوعا بکەن.
یەێسەر دوعا بکێن؛
وەناو دوعا کردن پا بینه گەز و بچنه نوا و وەناو دوعا وه شوکرکردن، هوشیار بون.
ئەڕا هویچ چشتێگ نگران نوین، بەڵکەم وەناو هەر چشتێگ وەگەرد دوعا و لاڵکیان، وەگەرد شوکرکردن، هەر چی خوەدان تواین وه خودا بویشن.
جا، وەرجه هەر چشتێگ، ئاموژیاری کەم که داواکارییل، دوعایل، ناوجێ کردنیل و شوکر کردنیل ئەڕا گشت مەردم وه جێ باێد،
وەلێ ئیوه ئێ عەزیزەیل، خوەدان وەناو ئیمان فره موقەدەسدان بنینه سەر پاوه و وەناو روحالقودوس دوعا بکێن،
وەخەوەر بون و دوعا بکەن تا وەناو ئەزمون نەکەفین. روح وه ئەزرەته وەلێ جەسه بی هازه.»
جا هەمویشه هوشدان بود و دوعا بکەن تا بتویەنێن وه گشت ئی چشتیله که وی زوی هەڵکەفێ، له ئەمان بمینێن و له وەردەم کوڕ ئنسان بوسین.»
وەخەوەر بون و دوعا بکەن تا وەناو ئەزمون نەکەفین. وه ڕاسی روح وه ئەزرەته وەلێ جەسه بی هازه.»
له شوکر کردن ئەڕا ئیوه واز نیەتێەرم و یەێسەر له دوعایل خوەم تیەرمەدانه هویرم
وەناو ئمید دڵشاد بون، وەناو بەرد سەور بیاشتون و وەناو دوعا بەردەوام بون.
جا هوشدان بود و وەخەوەر بون، چوینکه نيەزانين ئەو وەخته کەی رەسێ.
ئاخر گشت چشتێگ نزیکه؛ جا وه سەر خوەدان زاڵ بون و وه بونەێ دوعایلدان هوشیار بون.
ئیانه گشتێان وەگەرد ژنيل و هەر ئیجوره مریەم داڵگ عیسا و براگانێ، وه یەێ دڵ وەخت خوێان ناوینه ئەڕا دوعا کردن.
وەپێان وەت: «ئەڕا خەفتینه؟ هەڵسن و دوعا بکەن تا وەناو ئەزمون نەکەفین.»
عیسا له ڕوژیل زنەیی خوەێ وه بان زەوی، وەگەرد هاواریل بەرز و ئەسریل وه دەرگاێ خودا که تویەناێ نجات داینێ له مردن داشت، دوعا کرد و لاڵکیاد و وەبونەێ گوش تەکانن تەمامی، دوعاگەی قەبوڵ کریا.
وەختێگ شەو و ڕوژ، یەێسەر توی له ناو دوعایلم تیەرمه هویرم، سپاس خودا کەم، خوداێگ که منیش هەر جور باپیریلم وەگەرد وژدان پاکێگەو خزمەتی کەم.
هەمویشه وەناو گشت دوعایلم ئەڕا گشتدان وه خوەشی دوعا کەم،
ئەڕا منیش دوعا بکەن، تا هەر وەخت دەم وه قسیه کردن واز کەم، کەڵام وەپێم بوەخشرێد تا راز ئینجیل وه ئازای جار بێەم.
جا پتروس هیشتنه زندان، وەلێ کلیسا وه قوڕن دڵ له لاێ خوداوه ئەڕاێ دوعا کردیاد.
ئەڕا ئیه که مابەت و ئیماند وه خوداوەند عیسا و گشت ئیمانداریل مەسیح که دێرێ، شنەفم.
ئەوه و بنەماڵەگەێ پارێزکار و خوداترس بین. کورنلیوس وه فره له کەمدەسیل وه دەس دڵوازای سەدەقه دیاد و یەێ سەر وه دەرگاێ خودا دوعا کردیا.
وەلێ ئیمه خوەمان خەریک دوعا و خزمەت کەڵام کەیمن.»
تا تویەنایی ئەوه بیاشتوین که وەگەرد گشت ئیمانداریل وه مەسیح وه پانا و دریژا و بەرزا و قویلای مابەت مەسیح پێ بوین و
هەر چەن من له گشت ئیمانداریل وه مەسیح بویچگترم، وەلێ ئی فیزه وه مه بەخشریا تا مزگانی دەوڵەمەنی مەسیح که نیود بەراوردی بکێ وه ناجویلەکەیل برەسنم،
ئەڕا ئیەکه ئیوه روح خوڵامی پەێا نەکردین تا وەدواره ڕخدان بچود، بەڵکەم روح زڕکوڕی دریاسه پێدان که وه وەسلەێ ئەوه هاوار کێمن: «ئەبا، باوگه.»
ئیوەیش وەناو مەسیح عیسا وه یەکەو نرێینه سەرپاوه تا بوینه خانگێگ که خودا له ڕێ روح خوەێ وەناوێ نیشتەجێ بود.
لەمک کوڕ مەتوشالەح، مەتوشالەح کوڕ خەنوخ، خەنوخ کوڕ یارد، یارد کوڕ مەهەلەلئیل، مەهەلەلئیل کوڕ قینان،
چوینکه تاریف ئیماندان وه مەسیح عیسا و مابەتێگ که وه گشت ئیمانداریل وه مەسیح دێرین، شنەفتیم.
جا ئەڕا ئیه که کوڕیلین، خودا روح کوڕەگەێ خوەێ کل کردێه ناو دڵمان که هاوار کێ: «ئەبا! باوگه!»
نەججەی کوڕ مەعەت، مەعەت کوڕ مەتتاتیا، مەتتاتیا کوڕ سمعین، سمعین کوڕ یەسک، یەسک کوڕ یەهودا،
ئیمه هەمویشه له وەخت دوعا ئەڕا ئیوه، خودا، باوگ خوداوەندمان عیسا مەسیح شوکر کیم،
وەلێ ئی جنس دێوه بێجگه وه ڕوژه و دوعا دەر نیەکرێید.»