18 چوینکه له ڕێ ئەیو، هەردگمان وەناو یەێ روح دەسمان رەسده لاێ باوگ ئاسمانی.
ئیمه وەناو مەسیح له ڕێ ئیمانێگ که وەپێ دێریم، تویەنيمن وه ئازای و دڵنیایی وه خودا نزیکەو بویمن.
چوینکه گشتمان، چ جویلەکە و چ یونانی، چ خوڵام و چ ڕزگار، وەناو یە روح خوسڵ تەعمید گردیمنه تا یە جەسه درس بکێم؛ جا گشتمان له یە روح نوشایمنه.
ئیمه له ڕێ ئەیو، وه وەسلەێ ئیمان، ئی فیزیشه که وەناوێ بەردەوامیم، وه دەس هاوردیمنه و وەناو ئمید جەڵاڵ خودا شادی کيمن.
چوینکه یەێ جەسه و یەێ روح هەس، ئەوجورەکە ئەڕا یەێ ئمید که هن داوەتەگەدانە دەنگ کریاینه؛
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
من ’دەرم‘؛ هەر کەسێگ له ڕێ منەو بچوه ناو نجات پەێا کەێ، تێدە ناو و چوده دەیشت و لەوەڕگا پەێا کەێ.
جا عیسا وه دواره وەپێان وەت: «وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، من ئەڕا پەسەگان ’دەرم‘؛
باوگ ئاسمانی شوکر بکێن که ئیوه شایسەێ بەشدار بوین وەناو میراتیێگ کردێه، که ئیمانداریل وه مەسیح وەناو نویر دێرن.
جا ئەڕا ئیه که کوڕیلین، خودا روح کوڕەگەێ خوەێ کل کردێه ناو دڵمان که هاوار کێ: «ئەبا! باوگه!»
ئەڕا ئیەکه ئیوه روح خوڵامی پەێا نەکردین تا وەدواره ڕخدان بچود، بەڵکەم روح زڕکوڕی دریاسه پێدان که وه وەسلەێ ئەوه هاوار کێمن: «ئەبا، باوگه.»
چوینکه مەسیحیش یەێ جار ئەڕا گونایل رەنج کیشا، یانێ ئەو ئایەم سالحانه ئەڕا ئەوانه که سالحان نین، تا ئیمه بارێده ئەڕا لاێ خودا. ئەیو وەناو جەسه کوشریا، وەلێ وەناو روح، زنیەو بی و
گشت وەختێگ، وه گشت جور دوعا و لاڵکیان، وەناو روح خودا دوعا بکەن. ئەڕا ئیه وه تەمام هوشیاریەو وه خەوەر بون و هەمویشه وه پاوه گەزداین ئەڕا گشت ئیمانداریل وه مەسیح دوعا بکەن.
وەلێ ئیمه تەنیا یە خودا دێریم، یانێ باوگ ئاسمانی، که گشت چشت له ئەیوه و ئیمه هن ئەویمنه؛ تەنیا یە خوداوەند هەس، یانێ عیسا مەسیح، که گشت چشتێگ له ڕێ ئەیو وه دی هات و ئیمه له ڕێ ئەیو هیمن.
چوینکه شەریعەت هویچ چشتێگ کامڵەو نەکرد؛ وەلێ له یەێ لاتریش ئمید خاسترێگ دریاده پێمان که له ڕێ ئەوه وه خودا نزیکەو بویمن.
وه ئی بونه، لەنواێ ئەو باوگ ئاسمانیه زرانی نەمه زەوی که
وەلێ ئیوه ئێ عەزیزەیل، خوەدان وەناو ئیمان فره موقەدەسدان بنینه سەر پاوه و وەناو روحالقودوس دوعا بکێن،
ئیوه وه وەسلەێ ئەیو وه خودا ئیمان هاوردینه، وه خوداێگ که مەسیح له مردگیل زنیەو کرد و جەڵاڵ بەخشی تا ئیمان و ئمیددان وه مل خوداوه بود.
ئەگەر ئەیو وه باوگ چڕین که هەر کەسێگ بێ دوچەوەکی وه پێ کاریلێ داوەری کەێد، جا دەورەیل غەریوی خوەدان وه خودا ترسی بێەنێ سەر،
جا بچن، گشت ملەتیل بکەنه شاگرد، وه ناو باوگ و کوڕ و روحالقودوس خوسڵ تەعمیدیان بێەن،
وەگەرد ئی زوانه خوداوەندمان و باوگ ئاسمانیمان ستایش کەیمن و وەگەرد هەر ئی زوانه ئایەمیلێگ نووڕ کیم که وێنەێ خودا درس کریان.