12 وه هویردان بود که وه ئەو وەخته له مەسیح جیا و وەناو قەوم ئێسرائیل غەریوه و له پەێمانیل واده بێگانه بین و بی ئمید و بی خودا وه ئی جهانه دیاینی سەر.
وەرجه ئیه، وەختێ خودا نیەناسیاین، خوڵامی چشتیلی کردیاين که وه ڕاسی خودا نین.
ئیوەیش زەمانێگ وەگەرد خودایا بێگانه و وەناو فکریل خوەدان دشمەن ئەیو بین و کاریل شەڕئاشویی کردیاین.
پڕ بمارکه خودا، باوگ خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح که بەنا وه بەزەیی فره گەوراێ خوەێ، سەوەو بیه تا وه وەسلەێ زنیەو بوین عیسا مەسیح له مردگیل، ئیمه له نو بایمنه دنیا، ئەڕا ئمیدێگ زنی،
وەلێ ئێ برایل، نیەتوایم له حاڵ ئیمانداریلێگ که مردنه بی خەوەر بوین، نەخواێ جور ئەوباقی مەردم که ئمیدێگ نێرن، بنیشینه ئازیەتی.
فامێان تیەریکەو بیه و وەبونەێ نەزانی که ها ناوێان که دڵڕەقی بیەسه بایسێ، له زنەیی خودا دویرەو کەفتنه.
نەبایه هەر جور ناجویلەکەیلێگ که خودا نیەناسن، دەسخوەشەێ هەواوهەوەس شاوەت بوین.
«مه مەیوم و ئیوه پەلەگانێ. ئەوه که وەناو من نیشتەجێ بود و مه وەناو ئەوه، بەر فرەێگ دەێده دەسەو؛ چوینکه جیا له مه، هویچه دەسدان نیەتێد.
تا له ڕێ دو چشت نەگوڕیای، که مەحاڵ خودا له باوەت ئەوانه درو بویشێد، ئیمه فره دڵگەرمەو بویمن، ئیمه که ئەڕا پەنا بردن هەێوایمنه تا ئمیدێگ که له وەر دەم ئیمه نریاس، قورس بلچکێیم.
یانێ، مناڵیل جەسەێ، مناڵیل خودا نین، بەڵکەم مناڵیل واده، نەتەوەێ ئێبراهیم وه حساو تیەن.
بەڵکەم له دڵ خوەدانەوو خوداوەند مەسیح که قودوسه حرمەت بگرن و هەمویشه گورجەو بوین تا هەر کەسێگ مدوێ ئمیدێگ که ها له ناو ئیوه بپرسێد، جواوی بێین، وەلێ ئی کاره وه نەرمی و وه حرمەت بکەن.
وه ئی باوەته تواسم بوینمەدان و وەگەرددان قسیه بکەم، چوینکه وەبونەێ ئەو ئمید ئێسرائیلەسه که وەگەرد ئی زنجیره بەسانەسەم.»
ئیوەیش کوڕیل پەێخەمەریل و میراتی خوەر ئەو پەێمانینه که خودا وەگەرد باوگیلدان بەساس، ئەیو وه ئێبراهیم پەێخەمەر فەرمایش کرد: ”له ڕێ نەتەوەێ تنەو گشت هوزەگان بان زەوی بەەرکەتدارەو بون.“
هەر کەس وه ئەیو ئیجور ئمیدێگ دێرێ، خوەێ پاکەو کەی، هەر ئەوجورە که ئەیو پاکه.
ئیوه وه وەسلەێ ئەیو وه خودا ئیمان هاوردینه، وه خوداێگ که مەسیح له مردگیل زنیەو کرد و جەڵاڵ بەخشی تا ئیمان و ئمیددان وه مل خوداوه بود.
بڵێزەیل گڕان ئاگر کوشاننەوه و له دەم شمشێر دەرچین؛ بی هازییان بیه هێز، وەناو شەڕ تویەنا بین و لەشکەریل بێگانه تەفرتوینا کردن.
له پولوس که وه حوکم نجات دەر ئیمه خودا و ئمیدمان مەسیح عیسا، ڕەسول مەسیح عیساس؛
با خود خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح و باوگ ئیمه خودا که ئیمه مابەت کرد و له ڕێ فیز دڵگەرمی ئەبەدی و ئمیدێگ خاس بەخشیه پێمان،
خودا ئیجوره تواس که وه ئەوانه ئاشکرا بکێد که ئی رازه چ جەڵاڵ گەوراێگ وەناو ناجویلەکەیل دێرێد، ئەو رازه که مەسیح ها ناو ئیوه، که ئمید جەڵاڵه.
ئیانه له ئمیدێگ سەرچاوه گری که وەناو ئاسمان ئەڕا ئیوه نریاس. وەرجه ئیه له باوەت ئی ئمیده وەناو کەڵام ڕاسی یانێ ئینجیل شنەفتینه،
مه پەسیل تریش دێرم که هن ئی گەلەخانه نین. ئەوانیش باێه بارم و ئەوانیش گوش دەنه دەنگم. ئمجا بونه یەێ ریەن و یەێ شوان.
ئەوه که ئیوه سامریەگان پەرەسینێ، نیەناسینێ، ئیمه جویلەکەیل ئەوه که ناسیمنێ، پەرەسیمنێ، چوینکه نجات له ڕێ جویلەکەوه تێ.
تا ئەو بەزەیێه که وه باپیریلمان واده داوی وه جێ بارێ و پەێمان موقەدەس خوەێ بارێده هویر؛
چوینکه ئی واده ئەڕا ئیوه و مناڵیلدان و گشت ئەوانەسه که له خودا دویرن، یانێ هەر کەس که خوداوەند خوداێ ئیمه چڕێدێ.»
جا ئیوه دی بێگانه و غەریو نین، بەڵکەم هاونیشتمان ئیمانداریل وه مەسیح و یەکیگ له ئاڵ ماڵەگەێ خوداین؛
وەلێ خزمەتێگ که مەسیح پەێا کردێه، فره بانتر له خزمەت جارانه، ئەڕا ئیه که ئەیو وەسلەێ پەێمانێگ خاستره، پەێمانێگ که وەبان وادەیل خاستر نریاسه سەرپاوه.