23 «وەختێ بیه چل ساڵی، وه فکرێ رەسێ که بچود و سەرێگ بیده برا ئێسرائیلیەگانێ.
چوینکه خودا ناسه دڵیان که ئامانج ئەوه وه جا بارن و وه یە فکر هێز پادشاێ خوێان بێەنه دەس ئەو گیانەوەر دڕنە، تا ئەو وەخته که کەڵام خودا وه تەمامی باێده دی.
هەر خەڵات خاس و هەر خەڵات کامڵ له بانه، له لاێ باوگ نویریل تێدە خوار. هەر ئەو باوگه که وەناوێ نه گویڕیانیگ هەس و نه هویچ ساێەڕکیگ که وەبونەێ گویڕیان بود.
وەشون چەن ڕوژ، پولوس وه بەرنابا وەت: «با بچیمنەو ئەڕا شاریلێگ که کەڵام خوداوەند وەناوێان بانگەوازی کردیم و سەرێ بێیمنه براگان و وەزو حاڵیان بزانیم.»
وەلێ سپاس ئەڕا خودا که هەر ئەو ئەزرەتە ناسه دڵ تیتوس که من ئەڕا ئیوه دێرم.
وەختێ دی پیاێگ مسری وه یەکیگێان ستەم کەێ، له پشتێ درهات و دادی سەند و ئەو مسریه کوشت.