18 وەلێ خودا ئەو چشته که وه زوان گشت پەێخەمەریل پێشگویی کردوی، هاورده دی: که مەسیحەگەێ رەنج کیشێد.
ئی عیسا وه پێ نەخشه و پێشدانی خودا دریاد دەسدانەو، ئیوه وه دەس گوناباریل وه سەلیب کیشاینێ و کوشتینێ.
جا ڕوژێگ دیاری کردن و قێر فرەێگ هاتنه ماڵەگەێ تا بویننێ. ئەویش له شەوەکیەو تا ئێواره، ئەڕاێان له باوەت پادشاێ خودا شێو کردیاد و وەگەردێان قسیه کرد و تەقالا کردیا له تەورات موسای پەێخەمەر و کتاو پەێخەمەریل، له باوەت عیسا قانێیان بکێ.
ئمجا وەپێان وەت: «ئیه هەر ئەوەسه که وەختێ وەگەرددانەو بیم، وەتیام؛ که گشت ئەو چشتیله وەناو تەورات موسا و کتاو پەێخەمەریل و زەبور داود له باوەت مه نویسریاس، باێه وه ئەنجام برەسێ.»
ئمجا کەفتمه بان پایلێ تا بپەرەسمەێ. وەلێ وەپێم وەت: «نەبایه توی ئی کاره بکێ! منیش هەر جور توی و برایل توی که لچکینه شاێەتی عیسا، خزمەتکار ئەیوم. خودا بپەرەس! چوینکه شاێەتی عیسا، روح نەبوەته.»
پەێخەمەریل گشتێان شاێەتی ئەڕاێ دەن که هەر کەس ئیمان وەپێ بارێ، وه ناو ئەیو گونایلێ بەخشریەد.»
چوینکه هویچ نەبوەتێگ هویچ وەخت وه خاست ئنسان نیه، بەڵکەم ئایەمیل وه وەسلەێ روحالقودوس له لاێ خوداوه قسیه کردن.