6 «وەختێ وەناو ڕێ بیم و نزیک دەمشقەو بویام، لەناکاوه نزیک نیمەڕو له ئاسمان نویریگ گەورا وه دەوروەرم درەوشیا.
له دەس ڕاسی هەفت هەساره داشت و له دەمیەو شمشێر فره تێژ و دو دەمێگ هاتیاده دەیشت و دەمچەوی هەر جور خوەر بی که وه گشت قەوەتێەو دەرەوشیاد.
وه ئەوره، له لاێ ئەوانه، شێوەێ گویڕیا، دەمچەوی جور خوەر درەوشیا و دڵنگەگەێ جور نویر چەرمیەو بی.
کەفتمه زەوی و دەنگێگ شنەفتم که وەپێم وەتیا: ”شائول! شائول! ئەڕا عەزاوم دەێ؟“
ئمجا بیه قرموقاڵ گەوراێگ و بڕێگ له ماموستایل تەورات که فەریسی بین، هەڵسان و وه تونی وەگەرد یەکا قسیه کردن و وەتن: «گوناێگ وەناو ئی پیا نیوینیمن. له کوره مالومه که روح یا فریشتەێگ وەگەردێەو قسیه نەکردوی؟»
دەس ئاخر وه منیش ئاشکراوه بی، جور مناڵه کوڕپەێگ نەوەواێه.