43 گشتیەکی له ناخەو سەریان سڕ مەنوی، چوینکه چشتیل ئەڵاجوی و نیشانەیل فرەێگ وه دەس ڕەسولەیل هاتیاده دی.
«وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس وه مه ئیمان بارێ، ئەو کاریله که مه کەم، کێ، له ئەوانه گەوراتریش کێ، چوینکه مه چمه ئەڕا لاێ باوگ.
ئمجا گشت مەردم مەنتەقەێ جەراسیان وه عیسا تواسن له لاێان بچود، چوینکه ترس فرەێگ گردوەێان. ئەیویش سوار قایق بی و هاتەو.
مەردمەگەیش گشتێ ترس و سام گردیان و نیشتنه ستایش خودا و وەتیان: «پەێخەمەر گەوراێگ وه ناومان ئاشکرا بیه. خودا هاتیەسه مەیەت قەوم خوەێ.»
ئەوانه که ئیمان تیەرن، ئی نیشانەیله ها گەردیان: وه ناو من دێویل کەنه دەیشت و وه زوانیل تازه قسیه کەن،
پتروس گشتێان له وتاخ کرده دەیشت و زرانی دا، دوعا کرد. ئمجا ڕوی کرده جنازەگه و وەت: «تابیتا، هەڵسه پا!» تابیتا چەویلی واز کرد و وەختێ پتروس دی، دانیشت.
ڕەسولەیل وه هێز فره گەوراێگ شاێەتی زنیەو بوین خوداوەند عیسا دیان و فیز گەوراێگ وه سەر گشتێانەو بی.
پتروس وەپێ وەت: «ئینیاس، عیسا مەسیح شەفاد دەێ. هەڵس و جیەگەد گردەو که!» ئەویش زویزی هەڵساد،
«ئێ پیاێل ئێسرائیل، ئی قسیەیلمه بشنەفن: هەر ئەوجورە که خوەدان زانین، عیساێ ناسری پیاێگ بی که خودا وەگەرد موجزەیل و کاریل ئەڵاجوی و نیشانەیلێ که خودا وه دەس ئەیو وه ناودان وەجێ هاورد، وه ڕاس بوینی شاێەتی داس.
وەختێ حەنانیا ئی قسیەيله شنەفت، دا لک زەویا و مرد! گشت ئەوانه که ئیه شنەفتن ترس گەوراێگ کەفته کوڵیان.