10 ئەڕا ئیه که مه هامه گەردد و هویچکەس دەس خوەێ دریژەو نیەکێ تا بەڵاێگ وەسەرد بارێ، ئەڕا ئیه که وەناو ئی شاره مەردم فرەێگ هن منن.»
وەلێ وەپێم وەت: «فیز من ئەڕا تو بەسه، چوینکه هێز من وەناو بی هازی کامڵەو بود.» جا وه شادی فرەێگ وه بی هازییلم شانازی کەم تا هێز مەسیح باێده سەرم.
تالیمیان بێەن تا گشت ئەو چشتیله که وەپێدان فەرمان دامه وه جا بارن. بنوڕن، من هەر ڕوژ تا ئاخر ئی دەورانه هامه گەرددانەو!»
جا وه نوای ئی چشتیله چه تویەنیم بویشیم؟ ئەگەر خودا ها گەردمانا، کیه که بتویەنێ وەنوامان بوسد؟
مه پەسیل تریش دێرم که هن ئی گەلەخانه نین. ئەوانیش باێه بارم و ئەوانیش گوش دەنه دەنگم. ئمجا بونه یەێ ریەن و یەێ شوان.
خوداوەند وەگەرد روح تونەو بود. فیز وەگەرد گشتدانەو بود.
نه تەنیا ئەڕا ملەت، بەڵکەم ئەڕاێ جەم کردن و یەکی کردن ڕوڵەیل خودا که تەفرتوینان.
تەنانەت موییل سەر ئیوه وه تەمامی ژماریاس.
کاریلێگ که له جارانەو مالوم بوی.“
وەلێ یەێ تاڵ موی له سەردان کەم نیود.
وەلێ خوداوەند له لاێ مه وساد و تویەنایی دا پێم تا کەڵام له ڕێ مه وه کەماڵ بانگەوازی بکرێید و گشت ناجویلەکەیل بشنەفنێ. جا، له دەم شیر دەرچیم.
«بنوڕ دویەتئازەوێگ زگێ پڕ بود و کوڕێ تیەرێده دنیا و ناوێ نەنه عمانوئیل،» عمانوئیل یانێ ’خودا ها گەردمان‘.
شەمعون پتروس وەت که چوی ئەڕا یەکم جار ناجویلەکەیل پەسەن خودا هاتن و وەناوێان قەومێگ ئەڕا خوەێ هەڵوژاردێه.
یەێ شەو خوداوەند له رویا وه پولوس وەت: «زاورد نەچود! قسیه بکه و بێدەنگ مەو!
جا پولوس یەێ ساڵ و کوتێگ وه ئەوره مەن و پێخام خودا وەپێان تالیم دا.