4 کورنلیوس وه ترسەو چەو بڕیە پێ و وەت: «بەڵێ، خوداوەند!» فریشته وەت: «دوعایل و سەدەقەیلد جور یادگاری بەرزەو بینەسه دەرگاێ خودا.
ئەڕا هویچ چشتێگ نگران نوین، بەڵکەم وەناو هەر چشتێگ وەگەرد دوعا و لاڵکیان، وەگەرد شوکرکردن، هەر چی خوەدان تواین وه خودا بویشن.
چوینکه خودا بی ئنساف نیه که کردەوەدان و مابەتێگ که وەبونەێ ناو ئەیو له خزمەت وه ئیمانداریل وه مەسیح نیشان داینه و هێمراێ نیشانیش دەین له هویرێ بچود.
وەت: ”کورنلیوس، دوعاد قەبوڵ بیه و سەدەقەگاند لەلاێ خودا وه هویر هاتێه.
دویکەڵ بوخورەگه وەگەرد دوعایل ئیمانداریل وه مەسیح له دەس ئەو فریشته تا وه نوای خودا چیه بان.
من گشت ئەو پویله تاویل گردمه و تەنانەت فرەتر له هەوەجی خوەم دێرم. ئیسه که خەڵاتیلی که ئیوه هناردین له ئەپافرودیتوس تاویل گردمه، له گشت چشتێگ فره فره دێرم. خەڵاتیەگەدان هویرات خوەشبو و قوروانی قەبوڵ کریاێگه که خودا خوەشنود کەێد.
خاسێ کردن و بەشدار کردن ئەو باقی مەردم وه ئەو چشته که دێرین مەخەنه پشت گوش، چوینکه ئیجور قوروانیيلێگ خودا خوەشنودەو کێ.
وەلێ مریەم، وه شنەفتن ئی قسیەیله فره پەشێو بی و وەگەرد خوێەو فکر کرد ئیه چوی سڵامێ بی.
وه ڕاسی، وه ئیوه ئویشم، وه گشت جهان، وه هەر کوره ئی ئینجیله جار بێرێی، کار ئی ژنیشه وه یادێ ئویشنێ.»
«وەتم: ”خوداوەندا، چه بکەم؟“ «خوداوەند وەت: ”هەڵس بچوه ئەڕا دەمشق. وه ئەوره هەر چی که باێه بکێ، وەپێد ئویشریێ.“
ژنیل ئەوقره زاورێان چوی که سەریان خستوینه خوار. ئەو دو پیا وەپێان وەتن: «ئەڕا چه وەناو مردگیل وەشون ئایەم زنیەو گەردین؟
پتروس و یوحەنا چەو بڕینه پێ؛ پتروس وەت: «بنوڕه پێمانەو!»
وەختێ پولوس قسیه کردیا، ئەوه گوش دیاد. پولوس چەو بڕیە پێ و دی که ئیمان شەفا گردن دێرێ.