1 له کتاو یەکم ئێ تئوفیلوس مه له باوەت گشت کاریلێ که عیسا دەس وه ئەنجام و تالیم داینێ دا، نویسامه
منیش که له سەرەتاوه وه گشت چشتێگ وردەو بویمه، ئیجوره سەلاح دیم که ئەوانه گله وه گله ئەڕادان بنویسم تئوفیلوس پایەبەرز،
عیسا پرسی: «چ چشتێ؟» وەتن: «ئەو چشته که وه سەر عیساێ ناسری هات. ئەوه پەێخەمەری بی که وه پێشگاێ خودا و له لاێ گشت مەردم، کردەوه و قسیەیلی وه تویەنا بی.
عیسا نزیک سی ساڵ داشت که خزمەتەگەی شرو کرد. وه گومان مەردم ئەوه کوڕ یوسف بی، یوسف کوڕ هلی،
کوریل دوینن، شەلەگان ڕێ کەن، جوزامیەگان شەفا گرن، کەڕیل شنەفن، مردگیل زنیەو بون و وه کەمدەسیل خەوەر خوەش دریەد.
«ئێ پیاێل ئێسرائیل، ئی قسیەیلمه بشنەفن: هەر ئەوجورە که خوەدان زانین، عیساێ ناسری پیاێگ بی که خودا وەگەرد موجزەیل و کاریل ئەڵاجوی و نیشانەیلێ که خودا وه دەس ئەیو وه ناودان وەجێ هاورد، وه ڕاس بوینی شاێەتی داس.
وەشون ماوەێ، ژنەگەیشێ ئلیزابت زگێ پڕ بی و پەنج مانگ، خوەێ له مەردم شاردەو.
خوڵامەگه وەت: ”گەورەم، دەستورد ئەنجام دام، وەلێ هێمراێ جا هەس.“