وه ئی بونه، له ڕوژیگ که ئیه شنەفتیم، له دوعا کردن ئەڕادان نەوسایمەسەو، بەڵکەم له خودا توایم که ئیوه له ناسین خاست ئەیو وەناو هەر زانیاری و فام روحانی، پڕەو بوین
ئاخرسەر، ئێ برایل، هەر چشتێ که ڕاسه، هەر چشتێ که حرمەت دێرێ، هەر چشتێ که درسه، هەر چشتێ که پاکه، هەر چشتێ که بود دوسی بیاشتوین و هەر چشتێ که تاریفیه. ئەگەر چشتێ هەس که فره خاسه و ئەگەر چشتێ هەس که تیەرزێ ستایشێ بکێ، وه ئی چشتیله فکر بکێن.