4 فره پاملمان بین و لاڵکینه پێمان که وەناو ئی خزمەته وه ئیمانداریل وه مەسیح بەشدارەو بون.
«ئێرنگه وەشون ساڵیل فرەێگ، هاتمەسه ئەڕا ئورشەلیم تا ئەڕا ملەت خوەم سەدەقەیلی بوەم و قوروانی پیشکەش بکەم.
جا تا دەرفەت دێریم بان تا وه گشتیەکی خاسێ بکێم، وه تایبەتی وه کەسیلێ که وه مەسیح ئیمان دێرن.
ئێرنگه دی هەوەجی وه ئیه نیه تا له باوەت ئی خزمەته وه ئیمانداریل وه مەسیح ئەڕادان بنویسم،
چوینکه خودا بی ئنساف نیه که کردەوەدان و مابەتێگ که وەبونەێ ناو ئەیو له خزمەت وه ئیمانداریل وه مەسیح نیشان داینه و هێمراێ نیشانیش دەین له هویرێ بچود.
زانين که بنەماڵەێ ئستفاناس یەکمین کەسیلێگ بین که وه ناوچەێ ئەخائیه ئیمان هاوردن، جا خوێان خەریک خزمەت وه ئیمانداریل وه مەسیح کردنه. ئێ برایل، لاڵکمه پێدان
تەنیا له ئیمه تواسن که دەستەنگیل وه یاێ بیاشتویمن، هەر ئەو کاره که خوەم تاسەێ وه جێ هاوردنی داشتم.
هەر ئیجوره باێه وه خاسێ ناوێان دەرچوی، یانێ مناڵیل خوێان خاس تەربیەت کردوین، غەریونەواز بون، پایل ئیمانداریل وه مەسیح شوردوین و وه مەیەت کەسیلێ که تویش بەردیل هاتنه دەوین و خوێان ناوینه ئەڕا وه جا هاوردن هەر جور کار خاسێگ.
ئێرنگه له باوەت گردەو کردن هدیەیل ئەڕا ئیمانداریل وه مەسیح: ئەو چشته که وه کلیسایل شار غەلاتیه وەتمه، ئیوەیش هەر ئەوجورە بکەن.
تا له دەس بی ئیمانیل یەهودیه ڕزگار بوم و خزمەتەگەم وه ئورشەلیم لەلاێ ئیمانداریل وه مەسیح قەبوڵ بکرێی.
لەشون ئیه که خوەێ و بنەماڵەگەێ خوسڵ تەعمید گردن، پاملمان بی و وەت: «ئەگەر باوەڕ دێرین که وه خوداوەند ئیمان هاوردمه، بان ئەڕا ماڵەگەم و له ئەوره بمینن.» دەس ئاخر قەبوڵ کردیم.
جا شاگردیل تواسن هەر کامێان چەنه تویەناێ خوێان، مەیەتی کل بکەن ئەڕا برایلێگ که نیشتەجێ یەهودیەن.
چوینکه ئیوه هەمویشه کەمدەسیل وەگەرد خوەدانەو دێرین، هەر وەختیش بتواین تویەنين مەیەتیان بیەین، وەلێ مه ئەڕا هەمویشه نێرین.
ئمجا پادشا جواویان دەێ: ”وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر چی ئەڕا یەکی وه ئی بویچگترین برایلم کردین، ئەڕا مه کردین.“
چوینکه هەر کەس خاست باوگم که ها ناو ئاسمان وه جێ بارێ، برا و خویشگ و داڵگ منه.»
هەر کەس وه یەکی له ئی بویچگیله، وەبونەێ ئیه که شاگرد منن، تەنانەت جامی ئاو سەرد بیده دەسێانەو وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، بی دەسخوەشانه نیەمینێ.»