12 جا چوینکه ئیجور ئمیدێگ دێریم، وەئازاییەو قسیه کەیمن؛
مه تویەنم وه ئازای وەگەرددان قسیه بکەم و فره وه پێدان دڵنیام. وه سەر ئی هەمگه بەردیله، فره دڵگەرمەو بویمه و له خوەشی نیقەڵتوزم.
هەر ئەوجورە که وه تاسەوه چەوەڕێم و ئمیدوارم که وە هویچ چشتێگ شەرمزار نیوم، بەڵکەم وه کەماڵ ئازای، ئێرنگەیش جور هەمویشه، مەسیح وەناو جەسەم جەڵاڵ پەێا کەی، تواێ زنی بوم یا بمرم.
وەختێ ئەوانه ئازای پتروس و یوحەنا دین و زانستن که ئایەمیل نەخوەنریای و سادەێگن، سەریان سڕ مەن و زانستن که وەرجەوە هاوڕێیل عیسا بینه.
ئمجا شاگردیلی وەتن: «ئەوەسه ئێرنگه ئاشکرا قسیه کەێد، نه وه مەسلەتەو.
شەماسێلێگ که خاس خزمەت کردوین، وه جیگەێ بان رەسن له ناو ئیمان خوێان وه مەسیح عیسا وه ئازای فرەگەوراێگ دەس پەێا کەن.
بەڵکەم ئەو جوره که زانين، هەر چەن وەرجەوە له شار فیلیپی عەزاو دیمن و وه خراوی ڕێ رەوشت وەگەردمانا کریاد، وەلێ وەناو خوداێ خوەمان، ئازای دایمنه خەرج تا وەناوڕاس ئی هەمگه ناکوکیه ئینجیل خودا وەپێدان جار بێیم.
دوعا بکێن که بتویەنم هەر ئەو جوره که باێه، ئەوه وه ڕوشنی بویشم.
من، پولوس، وه ڕوی نەرمی و مێرەبانی مەسیح له لێدان توام - وه پێ وتار بڕێگیدان، وەختێ لەلادان نیم بێ فیسم و وەختێ هامه لادان تنم! -
وەناو کتاو زەبور نویسریاس: «ئیمان هاوردم، جا قسیه کردم.» هەر ئەو روح ئیمانه وەناو ئیمەیش هەس و ئیمەیش قسیه کەیمن.
وەلێ وەناو کلیسا زانم خاسه پەنج کەلیمه وه عەقڵ خوەم ئەڕا تالیم مەردم قسیه بکەم، تا ئیه که هەزاران کەلیمه وه زوانێگتر بویشم.
جا پولوس و بەرنابا ماوەێ فرەێگ وه ئەوره مەنن و وه ئازای له باوەت خوداوەند قسیه کردیان، خوداوەندێگ که وه ئەوانه هێز ئەنجام نیشانەیل و موجزەیل دیاد و وەئیجوره پێخام فیز خوەێ مور کردیاد.
ئەوه وەگەرد جویلەکەیل یونانی زوان قسیه و باس کردیا، وەلێ ئەوانه تواسیان بکوشنێ.
وەلێ بەرنابا ئەوه وەگەرد خوێا برد و نادێ لاێ ڕەسولەگان، ئەڕاێان وەت که چوی خوداوەند وەناو ڕێ دەمشق دیه و چوی خوداوەند وەگەردیەو قسیه کرد، هەر ئیجوره چوی وه دەمشق وه ئازای ناو عیسا بانگەوازی کردێه.
«ئی قسیەیله وه مەسلەتەو وەپێدان وەتم؛ وەختێگ تێ که دی وه مەسلەتەو وەگەرددان قسیه نیەکەم، بەڵکەم ئاشکرا باس باوگ ئەڕادان کەم.
جا جویلەکەیل دەوری گردن و وەتن: «تا کەی وەناو شک هیلێدەمان؟ ئەگەر تو مەسیح واده دریاید، ئاشکرا وه پێمان بویش.»
جا ئەگەر ئەو چشته که وەرو نابودی چود وەگەرد جەڵاڵەو هات، ئێ ئەوه که هەمویشەییه چەنێ فرەتر جەڵاڵ دێرێ.
فره له برایل وەخاتر زندانی بینم، وەناو خوداوەند دڵ قورسەو بین تا وه ئازای فرەێگەو کەڵام خودا بی هویچ ترسێگ بویشن.
وه ئی بونه، هەر چەن وەناو مەسیح ئی ئازایه دێرم که حوکم بکەمه پێد تا هەر چی له لێد داوا کریەد وه جێ باری،