8 ئێ برایل، نیەتوایم که ئیوه له بەردیلی که له ناوچەێ ئاسیا وه سەرمان هات، بی خەوەر بوین. چوینکه فرەتر له تویەنایمان وەناو تەنگێ بویمن، ئەوقره که له زنەییمانیش دەس شوردیم.
ئەگەر وەگەرد گیانەوەریل دڕنه وەناو ئەفسوس تەنیا وەبونەێ مدویل ئنسانی جەنگیم، چ سودێگ داسه دەسمەو؟ ئەگەر زنیەو بوین له مردگیل نیه، «بان تا بخوەیمن و بنوشیم چوینکه سو مریمن.»
ئێرنگه ئیوه وه هەر چی تواسینه، ڕەسینه! ئێرنگه دەوڵەمەنەو بینه! بی ئیمه بینەسه پادشا! خوەزگه وە ڕاسی پادشایی بکردیاين تا ئیمه وەناو ئی پادشاییه وەگەرددان بەشدارەو بویایمن!
چوینکه دەر گەوراێگیش ئەڕا خزمەت وه دەرد خوەر وه ڕویم واز بیه، هەرچەن کەسیلێگ که له ڕویمەو وسن، فرەن.
مەردمیل پارت و ماد و عیلامی، نیشتەجێیل بین النهرین و یەهودیه و کاپادوکیه و پونتوس و مەنتەقەی ئاسیایی ئمپراتوری روم و
وەختێ پولوس و هاوڕێەگانی له ناوچەێل فریجیه و غەلاتیه گوزیشتیان، روحالقودوس ئەڕا رەسانن پێخام خودا وه ناوچەێ ئاسیا نوایان گرد.
ئێ برایل، نیەتوام بی خەوەر بوین که چەن جار تواسمه بامه ئەڕا لادان، وەلێ هەر جار ڕێه لێم بەسریا. توام که وەناو ئیوەیش خەلەێگ درەو بکەم، هەر ئەوجورە که وەناو ئەو باقی ناجویلەکەیل ئی کاره کردمه.
وه ڕاسیش گومان کردیایم حوکم وه مردنمان دانه. وەلێ ئیانه گشتێ هەڵکەفت تا نه وه خوەمان، بەڵکەم وه خوداییگ پشت بوەسیم که مردگیل زنیەو کەێد.
وەگەردمان هێمرای جور بی ناونیشانەیل ڕێ رەوشت کریەێ وەئیحالەو ناسیاریم؛ وەگەردمان جور ئایەمیلێ که دێرن مرن ڕێ رەوشت کریەێ، وەلێ هێمراێ زنەیمن؛ وەگەردمان جور ئایەمیل سزا دریاێ ڕێ رەوشت کریەێ، وەلێ هێمراێ نەکوشریایمنه؛
ئیه وەت و جەماێەتەگه تەفرتوینا کرد.