13 هەر چەن له جاران، کفرچی و ستەمکەریل و زورگو بیم، وەلێ بەزەیی وە مه کریا، چوینکه له ڕوی نەزانی و بی ئیمانی بی که ئیجوره کردیام.
وەلێ شائول شرو وه خاپور کردن کلیسا کرد، ماڵ وه ماڵ گەردیاد و ژنيل و پیاێل کیشیاده دەیشت و خستیادێانه زندان.
وەرجه ئیه قەومێگ نوین، وەلێ ئێرنگه قەوم خوداین؛ زەمانێگ له بەزەیی ماروم بوین، وەلێ ئێرنگه بەزەیی هاتیەسه پێدانەو.
وەلێ حەنانیا جواو دا: «خوداوەندا، وه فره کەس لەباوەت ئی پیا شنەفتمه که چەنێ وه ئیمانداریل تو له ئورشەلیم خراوی کردێه.
جا باین وه دڵنیاییەو وه تەخت فیز نزیکەو بویمن تا بەزەیی باێده پێمان و فیزێگ وه دەس باریم که له وەخت هەوەجی، مەێەتمان بێید.
«ئێرنگه برایلم، زانم که ئیوەیش جور گەورایلدان له سەر نەزانی ئی کاره کردینه.
عیسا وەت: «باوگه، ئیانه بوەخش، چوینکه نیەزانن چه کەن.» ئمجا ئەڕا بەشەو کردن دڵنگەگان عیسا وەناو خوێان تیرپشک خستن.
وه ئی بونه، بەزەیی وەپێم کریا تا مەسیح عیسا سەور بێ پاێان خوەێ ئەڕا مه که گەوراترین گوناکاریل بیم، نیشان بێید، تا نمونەێگ بوم ئەڕا گشت ئەوانه که له ئیەولا وه ئەیو ئیمان هاوردنه و زنەیی ئەبەدی پەێا کەن.
له باوەت غیرەت، ئەزیەتکەر کلیسا؛ له باوەت سالح بوینی که له شەریعەتەو تێد، بی نەخسم.
ئیوه تاریف زنەیی ئەوساێ مه له دین جویلەکە شنەفتینه، که چوی ئازار رەسانیامه کلیساێ خودا و تەقالا کردیام خاپوری بکەم.
چوینکه من وەناو ڕەسولەیل له گشتێان کەمترم و شایسەێ ئەوه نیم وه ڕەسول ناوم بوەن، ئەڕا ئیه که وه کلیساێ خودا ستەم کردیام.
وەلێ له باوەت دویەتیلێگ که وەخت شوی کردنێانه، حوکمێگ له خوداوەند نێرم؛ وەلێ وه جیگەێ کەسێگ که له ڕێ بەزەیی خوداوەند شایسەێ دڵنیاییه، باوەڕ خوەم ئویشم.
من ئەوانه که کەفتوینه شون ئی ڕێه تا سەر حەد مردن عەزاوێان دیام و چ پیا و چ ژن دەسگیر کردیام و خستیامیانه زندان.
شائول وەته پێ: «خوداوەندا، تو کەێد؟» جواو هات: «من عیسام، ئەیو کەسه که توی عەزاوی دەی.
وەلێ شائول هێمراێ له هەڕەشه کردن و کوشتن شاگردیل خوداوەند دەس هەڵنەگردوی، جا چیه ئەڕا لاێ کاهن گەورا و
«خوڵامێگ که خاست ئەرواوەگەێ زانید وەلێ خوەێ ئەڕا ئەنجامێ گورجەو نیەکێ، قەمچی فرەێگ خوەێ.