15 هوشدان بود، کەسێگ خراوی وەگەرد خراوی جواو نید، بەڵکەم هەمویشه وەشون خاسێ کردن وه یەکترەکی و وه گشت مەردم بوین.
خراوی وەگەرد خراوی یا دژمین وەگەرد دژمین جواو مێەن، بەڵکەم وه پێچەوانه، داواێ بەەرکەت بکەن، چوینکه هەر ئەڕا ئیه دەنگ کریاینه تا بەەرکەت بوده نسیودان.
جا تا دەرفەت دێریم بان تا وه گشتیەکی خاسێ بکێم، وه تایبەتی وه کەسیلێ که وه مەسیح ئیمان دێرن.
ئێ عەزیز، وه خراوی نمونه ئەڕا خوەد مەگر، بەڵکەم وه خاسێ نمونه بگر. هەر کەس خاسێ بکێ، له لاێ خوداس، وەلێ هەر کەس خراوی بکێ خودا وه چەو نێه.
سەخت تەقالا بکەن که وەگەرد گشت مەردم وەناو ئاشتی و سڵامەتی بێەنێ سەر و موقەدەس بوین، چوینکه جیا له قودوسیەت هویچکەسێگ خوداوەند نیوینێد.
ئیسه که وه گوش تەکانن له ڕاسی، گیانیل خوەدان پاکەو کردينه تا مابەتێگ براێانه و بێ خڵت خەوش بیاشتوین، ها ملدانەو که یەکترەکی وه دڵ و گیان وه یە دڵ پاک دوس بیاشتوین.
خزمەتکار خوداوەند نەبایه شەڕ بکێد، بەڵکەم باێه وەگەرد گشتیەکی مێرەبان بود و تویەناێ تالیم و سەور بیاشتوید.
وەلێ توی ئێ پیاێ خودا، له گشت ئیانه دەر بچو، له شون سالح بوین و دینداری و ئیمان و مابەت و بەردەوامی و دڵنەرمی بو.
له باوەت کەسێگ خراو نویشن و له دەمقاڵ دویرەو بگرن و دڵنەرم بون و رێ رەوشتێان وەگەرد گشت مەردم وه حرمەتەو بود.
ئیمەیش هەر کام له لێدان هان دایمن و دڵنەوایی کردیمن و سپاردیمنه پێدان تا ڕێ رەوشتدان ئەوجورە بود که شایسەێ خوداس، خوداێگ که ئیوه وه پادشایی و جەڵاڵ خوەێ دەنگ کەێد.
جا، فره هوشدان بود که چوی زنەیی کین، نه جور نەزانیل بەڵکەم جور زانایل.
بکەفنه شون ڕێ مابەت و وه تاسەێ تەمام وەشون خەڵاتییل روحانی بوین، وه تایبەتی ئیەک نەبوەت بکێن.
داشتن ئیجور مرافەیلێگ وەناودان، ئیه خوەێ ئەڕادان شکەسێگه. ئەڕا گورج نین ستەمه پێدان بکرێی؟ ئەڕا گورج نین زیان بوینین؟
جا بان وەشون ئەو چشته بویمن که بایس ئاشتی و سڵامەتی و وەسەرپاناین یەکترەکیمانه.
مابەت باێه دویر له دوڕویی بود. له شەڕئاشویی قیندان باێ و قورس بلچکێینه ئەو چشته که خاسه.
وەلێ ئیوه، دشمەنیلدان دوس بیاشتون و وەپێان خاسێ بکەن و قەرد بێەنه پێان و ئی ئمیده نیاشتون که له لێان بسینینێەو، چوینکه پاداشدان فره گەوراس و بوینه ڕوڵەێ خوداێ هەربەرز، چوینکه ئەوه وەگەرد ناسپاسیل و بەدکارەیل، مێرەبانه.
وەلێ مه وەپێدان ئویشم، وه نوای ئایەم شەڕئاشو نەوسن. ئەگەر کەسێگ چەپاڵەی دا ناو گوش ڕاسد، ئەولادیش ئەڕاێ بگر.
حرمەت گشتیەکی بگرن، برایل مابەت بکەن، له خودا ڕخدان بچود و حرمەت پادشا بگرن.
کوڵ و کوڵبڕ، هەر کامدان باێه ژنەگەێ جور خوەێ دوس بیاشتود و ژنیش باێه هوشی بود که حرمەت شویەگەێ بگرێ.
وەختێگ تیموتاوس هات، هوشدان بود تا هویچ نگرانیگ وەناودان نياشتود. چوینکه ئەویش جور من خەریک کار خوداوەنده؛
وەلێ ئەو وه مه وەت: «نەبایه ئیجوره بکێ! منیش هەر جور توی و برایل توی، یانێ پەێخەمەریل و جور ئەوانه که کەڵام ئی کتاوه پارێزنن، خزمەتکارم. خودا بپەرەس.»
ئمجا کەفتمه بان پایلێ تا بپەرەسمەێ. وەلێ وەپێم وەت: «نەبایه توی ئی کاره بکێ! منیش هەر جور توی و برایل توی که لچکینه شاێەتی عیسا، خزمەتکار ئەیوم. خودا بپەرەس! چوینکه شاێەتی عیسا، روح نەبوەته.»
بەڵکەم گشت چشتێگ ئەزمون بکێن؛ قورس بلچکێینه ئەو چشته که خاسه.
وەلێ پولوس وه دەنگ بەرز هاوار کرد، وەت: «بەڵاێگ ناره سەر خوەد، گشتمان هایمنه ئێرا!»