13 وه مابەتەو ئەڕا کارێگ که کەن، خاس حرمەتیان بگرن. وەگەرد یەکترەکی له ئاشتی و سڵامەتی زنەیی بکەن.
نمەک خاسه، وەلێ ئەگەر تامێ له دەس بێی، چوی بو وه دواره سوڵەو بکرێ؟ ئیوەیش وەناو خوەدان نمەک بیاشتون وەگەرد یەکترەکی وه ئاشتی و سڵامەتی بیەینێ سەر.»
سەخت تەقالا بکەن که وەگەرد گشت مەردم وەناو ئاشتی و سڵامەتی بێەنێ سەر و موقەدەس بوین، چوینکه جیا له قودوسیەت هویچکەسێگ خوداوەند نیوینێد.
سالح بوین، خەڵەێگه که وەناو ئاشتی و سڵامەتی و وه دەس ئاشتیخوازیل کاڵێید.
فڕه تەقالا بکەن تا ئەو یەکی بین روح خودا، وه مەیەت بەن ئاشتی و سڵامەتی بپارێزنن.
وەلێ بەر روح خودا، مابەت، خوەشی، ئاشتی و سڵامەتی، سەور، مێرەبانی، خاسێ، وەفاداری،
دەس ئاخر، ئێ برایل، شاد بوین؛ ئەڕا کامڵ بوین و تەمامی تەقالا بکەن؛ ئاموژیاری بگرن؛ یەدەنگ بوین؛ وەناو ئاشتی و سڵامەتی زنەیی بکەن، که خوداێ مابەت و ئاشتی و سڵامەتی وەگەرددانەو مینێد.
حوکم من وه ئیوه ئیەسه که یەکترەکی مابەت بکێن.
له هەواوهەوەس جاێەلی دەر بچو و وەگەرد ئەوانه که وه دڵ پاکەو خوداوەند خوەنن، وەشون سالح بوین و ئیمان و مابەت و ئاشتی و سڵامەتی بو.
ئیسه، با خوداوەند ئاشتی و سڵامەتی، خوەێ هەمویشه و له هەر باوەتەو وه پێدان ئاشتی و سڵامەتی بوەخشێد. خوداوەند وەگەرد گشتدانەو بود.
با ئاشتی و سڵامەتی مەسیح وەناو دڵدان حوکمفەرما بود، که وه ڕاسی وەناو یەێ جەسه ئەڕا ئی ئاشتی و سڵامەتیه دەنگ کریاینه. شوکر خودا بکێن.
هەر کەس له کەڵام چشتێگ یاێ گری، باێه ماموستاگەێ له هەر چشت خاسێگ بەشدارەو بکێ.
هەر چەن وەزوحالم ئەڕادان ئەزمونێگ بی، وەلێ تویلەکیه پێم نەکردین یا وه چەو سوک نەنوڕینه پێمەو. بەڵکەم مه هەر جور فریشتەێگ لەلاێ خوداوه یا جور خود مەسیح عیسا قەبوڵ کین.
«هەر کەس ئیوه قەبوڵ بکێ مه قەبوڵ کردێه، هەرکەیش مه قەبوڵ کرد ئەوه که مه کل کرد قەبوڵ کردێه.
ئێ برایل، لاڵکێيمنه پێدانەو که لەمتیەیل ئاموژیاری بکەن؛ کەم جرئەتیل هان بێەن؛ وه بی هازیل مەیەت بێەن؛ وەگەرد گشتێان سەور بیاشتوین.