کردەوەدان وەناو بی ئیمانیل وه حرمەتەو بود تا وه ئیجوره وەختێگ که وه زد ئیوه قسیه کەن و ئویشن کردەوەدان خراوه، کاریل خاسدان بوینن و وەناو ڕوژی که خودا دوینن، جەڵاڵی بێەن.
وەلێ وەختێ له ڕوی وسان و خراو دانه پێ، وه نیشانەی ئیه که ئاگر خەزەو خودا باێده مل سەریانەو، توز بەتیەگەێ تەکان و وەت: «خویندان وه مل خوەدان! من بێتاوانم. له ئیەولا، چمه ئەڕا لاێ ناجویلەکەیل.»
وەلێ ئی ئایەمیله وه گشت ئەو چشتیله که نیەفامن خراو دەن و گشت ئەو چشتیلی که جور گیانەوەریل بێ فام، له ڕوی سریشت فامن، هەر ئەوەیشه بوده سەوەو له بین چیێنیان.
وەلێ ئیانه هەر جور گیانەوەریل نەفامن که ڕێ رەوشتیان له ڕوی سریشتێانه و هاتنەسه دنیا تا بکەفنه تەله و نابود بون. ئیانه له باوەت چشتیلی که نیەزانن چەس، کفر کەن. جا ئەوانه وەناو گەنیان خوێان، نابود بون.
بان ڕێ رەوشتمان ئەوجورە درس بود که شایسەێ کەسیلێگه که هانه ناو ڕوشنایی ڕوژ. جا وەختمان وەناو عەێاشی و سەرخوەشی و خیزی و هەرزەیی و مرافه و حەسویی، وه سەر نەوەێم،