ئیانه گشتێان وەناو ئیمان مردن، بی ئەوه که چشتیل واده دریاێ پەێا بکەن، بەڵکەم تەنیا ئەوانه له دویرەو دوین و سڵامیان کردوین. ئەوانه وه زوان هاوردن که له بان زەوی، غەریو و بێگانەن.
ئێ برایل، نیەتوایم که ئیوه له بەردیلی که له ناوچەێ ئاسیا وه سەرمان هات، بی خەوەر بوین. چوینکه فرەتر له تویەنایمان وەناو تەنگێ بویمن، ئەوقره که له زنەییمانیش دەس شوردیم.
که وەتیا: «ئەو چشتێ که دوينی له ناو کتاوێگ بنویس و کل بکه ئەڕا هەفت کلیسا یانێ کلیسایل: ئەفسوس، ئسمیرنا، پرگاموم، تیاتیرا، ساردس، فیلادلفیه و لائودیکیه.»
جا چەن نەفەر له کەنیسەێگ که وەپێ وەتیان ’کەنیسەی ڕزگار کریایێەگان‘، له جویلەکەیل قیرەوان و ئەسکەنەریە و ئەوانەێ که له ناوچەێل کیلیکیه و ئاسیا بین، هەڵسان و وەگەرد ئستیفان بیه دەمقاڵیان.