6 ئیمه له خودایمن و هەر که خودا بناسێ، وه ئیمه گوش گری. هەر که له خودا نیه، وه ئیمه گوش نیەگرێ. له ئی ڕێه روح ڕاسی له روح گومڕایی ناسیم.
یانێ روح ڕاسی که دنیا نیەتویەنی قەبوڵێ بکێ، چوینکه نه دوینیدێ و نه ناسێدێ؛ وەلێ ئیوه ناسینێ، چوینکه له لاێ ئیوه نیشتەجێه و وەناو ئیوه مینێ.
پەسەگانم دەنگم شنەفن و منیش ناسمێان و وەشونمەو تیەن.
«وەلێ وەختێ ئەو پشتیوانێگ که له لاێ باوگ ئەڕادان کلی کەم، باێد، یانێ روح ڕاسی که له لاێ باوگەو تێد، ئەیو خوەێ له باوەت من شاێەتی دەێ،
ئێ عەزیزەیل، وه هەر روحێگ باوەڕ نەکێن، بەڵکەم روحیل ئەزمون بکەن تا بوینین له خودان یا نه. چوینکه نەبوەتکەریل دروەکانی فرەێگ وەناو جهان تەفرتویناوه بینه.
ئێ ڕوڵەیل ورد، ئیوه له خوداین و وه سەر ئەو نەبوەتکەریل دروەکانیه زاڵەو بوینه، چوینکه ئەوه که ها ناو ئیوه له ئەوه که ها ناو ئی جهانه گەوراتره.
ئمجا پیلاتوس له لێ پرسی: «ئێ خاسه جا تو پادشاێ؟» عیسا جواو دا: «تو ئویشێ مه پادشام. ئەڕا ئیه هاتمەسه دنیا و ئەڕا ئیه پا نامەسه ئی جهانه، تا ئەڕا ڕاسی شاێەتی بیەم. جا هەر کەس وه ڕاسی تالوق بیاشتود گوش گرێه دەنگم.»
ئەگەر کەسێگ خوەێ وه نەبوەتکەر یا ئایەم روحانیگ زانێ، قەبوڵ بکێ که ئەو چشته که ئەڕا ئیوه نویسم فەرمانێگه که لەلاێ خوداوەند هاتێه.
ئەیو خودا نەناسیل و نافەرمانیل وه ئینجیل خوداوەند ئیمه عیسا، سزا دێ.
وەختێ که روح ڕاسی تێد، وه تەمام ڕاسی ڕێنمایدان کێ؛ چوینکه وه خوێەو هویچ نیویشی، بەڵکەم هەر چی بشنەفێ ئویشێ وه ئەو چشتیله که باێه ڕوی بێید وه پێدان جار دەید.
ئەوه که مابەت نیەکێ، خودا نیەناسێ، چوینکه خودا مابەته.
وەلێ روح خودا، ئاشکرا فەرمایش کەی که له زەمانیل ئاخر، بڕێگ له ئیمان هەڵوگەردیەن و کەفنه شون روحیل سەر له ئایەم شیون و تالیمیل دێویل.
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس ئەوه که مه کلی کەم قەبوڵ بکێ، مه قەبوڵ کردێه، هەر کەیش مه قەبوڵ بکێ، ئەیو که مه کل کرد قەبوڵ کردێه.»
ئمجا وه عیسا وەتن: «باوگد ها کوره؟» عیسا وەت: «نه مه ناسین و نه باوگم. ئەگەر مه بناسیاین باوگمیش ناسیاین.»
باوگم گشت چشتێگ وه مه سپاردیه. هویچکەس نیەزانێ کوڕ کیه بێجگه باوگ، هویچکەیش نیەزانێ باوگ کیه بێجگه کوڕ و ئەوانه که کوڕ بتواێ باوگ ئەڕاێان ئاشکراێ بکێ.»
وەلێ ئیوه ئێ عەزیزەیل، باێه پێشگویییل ڕەسولەیل خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح وه هویردان بود.
تا پێشگویەگان پەێخەمەریل موقەدەس بارینه هویردان و هەر ئیجوره حوکم خوداوەند و نجات دەر که وه وەسلەێ ڕەسولەیل ئیوه وەتریاس.
بنوڕن و سەێر بکەن. ئەگەر کەسێگ دڵنیاس که هن مەسیحه، با بزانێ که هەر ئەوجورە که ئەوه هن مەسیحه ئیمەیش هەر وه ئەو ئەنازه هن مەسیحیم.
هەر ئەوجورە که وەناو نویسریایل موقەدەس نویسریاس: «تا وه ئی ئیمڕوه خودا روح وڕ گیجی دا پێان، چەویلی که نیوینن و گوشیلێ که نیەشنەفن.»
له پولوس، خوڵام مەسیح عیسا، که دەنگ کریاس تا بوده یەێ ڕەسول، جیاوه بیه تا مزگانی ئینجیل خودا جار بیێ؛
عیسا وه دواره وەپێان وەت: «سڵام وه ئیوه! هەر ئەوجورە که باوگ مه کل کردێه، منیش ئیوه کل کەم.»
مه پەسیل تریش دێرم که هن ئی گەلەخانه نین. ئەوانیش باێه بارم و ئەوانیش گوش دەنه دەنگم. ئمجا بونه یەێ ریەن و یەێ شوان.
عیسا وەپێان وەت: «ئیوه هن خوارین، مه هن بانم. ئیوه هن ئی جهانینه، مه هن ئی جهانه نیم.
دەربان، دەرگه ئەڕاێ واز کەی و پەسەگانیش گوش دەنه دەنگێ، ئەوه پەسەگان خوەێ وه ناو چڕێد و بێدیانه دەیشت.
ئیمه زانیمن که له خودایمن و گشت جهان پاڵەو داسه ژێر هێز ئەو شەڕئاشوه.