13 ئێ برایل، ئەڵاجویدان نای له ئیه که جهان قینێ له لێدان تێ.
مه کەڵام تو دامەسه پێان، وەلێ جهان قینێه لێان هاتێه، چوینکه هن ئی جهانه نین، هەر ئەوجورە که مه هن ئی جهانه نیم.
مەردم گشتێ وەبونەێ ناو مه قینێانه لێدان تێد.
ئی مەردم داوانپێس، مەگەر نيەزانين که دوسی وەگەرد ئی جهانه دشمەنی وەگەرد خوداس؟ جا هەر کەسێگ وەشون دوسی وەگەرد جهان بود، خوەێ کەێده دشمەن خودا.
وه ڕاسی، گشت کەسیلێگ که بتوان وەناو مەسیح عیسا وەگەرد خوداپەرەسی زنەیی بکەن، عەزاو دوینن؛
گشتیەکی وەبونەێ ناو من قینێانه لێدان تێد؛ وەلێ هەر کەس تا وه ئاخر بەردەوام بمینێ، نجات پەێا کەی.
چوینکه دڵبەساین وه چشتیل جەسەێ دشمەنی وەگەرد خوداس، ئەڕا ئیەکه نیەچوده ژێر حوکمرانی شەریعەت خودا، وه ڕاسیش که نیەتویەنێ.
ئیانه وەپێدان وەتمه تا وەناو مه ئاشتی و سڵامەتی بیاشتوین. وەناو جهان تویش بەرد تێین؛ وەلێ دڵدان قورس بو، مه وه مل ئی جهانه زاڵەو بیمه.»
جهان نیەتویەنی له ئیوه قینێ باێ، وەلێ له مه قینێ تێ، چوینکه مه له باوەتێەو شاێەتی دەم که کاریلێ گەنه.
«خوەش وه حاڵ ئیوه ئەو وەخته که مەردم وەبونەێ کوڕ ئنسان، قینێانه لێدان تێد و وەناو جەم خوێان کەنەدانه دەیشت و خراو دەنه پێدان و بەدناودان کەن.
«ئمجا دەنەدانه دەسەو تا بەرد باێه ملدان و بکوشنەدان. گشت ملەتیل وەبونەێ ناو من قینێانه لێدان تێ.
گشتیەکی وەبونەێ ناو مه قینێانه لێدان تێ. وەلێ هەر کەس تا وه ئاخر بەردەوام بمینێ، نجات پەێا کەی.
وەختێ پتروس ئیه دی، ڕوی کرده مەردم و وەت: «ئێ پیاێل ئێسرائیل، ئەڕا له ئی هەڵکەفته ئەڵاجویدان تێد؟ ئەڕا ئیجوره چەو بڕینەسه ئیمه، چماێ وه هێز و پارێزکاری خوەمان کارێ کردیمنه تا ئی پیا بکەفیده ڕێ؟
له کەنیسەگان دەردان کەن و تەنانەت زەمانێگ رەسێ که هەر کەس بکوشێدەدان، خیاڵ کێ که وه خودا خزمەت کێ.
ئەڵاجوید نای که وەپێد وەتم باێه له دواره باێه دنیا!
وەلێ فریشتەگه وەته پێم: «له چه سەرد سڕ مەنێه؟ راز ئەو ژنه و ئەو گیانەوەر دڕنه که هەفت گله سەر و ده گله شاخ دێرێ و ژنەگه سوارێ بیه، ئەڕاد ئویشم.