5 وەلێ کەسێ که کەڵامی وه جا تیەرێ، مابەت خودا وه ڕاسی وەناوێ وه کەماڵ ڕەسیه. وه ئیجوره تویەنیم بزانیم که هایمنه ناو خودا:
عیسا جواو دا: «ئەگەر کەسێگ دوس مه بیاشتود، کەڵامم پارێزنێد و باوگم دوسی دێرێ و ئیمه تێیمنه لاێ و لەلاێ نیشتەجێ بویمن.
ئەوه که حوکمەگان مه دێرێ و پارێزنێدێان، ئەوه کەسێگه که مه دوس دێرێ؛ ئەویشه که مه دوس دێرێ، باوگمیش دوسی دێرێ و منیش دوسی دێرم و خوەم وەپێ نیشان دەم.»
وەلێ عیسا وەت: «نه، بەڵکەم خوەش وه حاڵ ئەوانه که کەڵام خودا شنەفن و وه جێ تیەرن.»
هەر کەسێگ حوکمیل ئەیو وه جێ بارێ، وەناو خودا نیشتەجێه، هەر ئیجوریشه خودا وەناوێ. له ڕێ روح خوەێ که بەخشیەسه پێمان، زانیمن که ئەیو وەناومان نیشتەجێه.
ئیه بەردەوام بین ئیمانداریل وه مەسیح تواید، هەر ئەوانه که حوکمیل خودا و ئیمانێان وه عیسا پارێزنن.
له ئیه زانیمن که ڕوڵەیل خودا دوس دێریم، که خودا دوس بیاشتویم و حوکمیلێ وه جێ باریم.
«مه مەیوم و ئیوه پەلەگانێ. ئەوه که وەناو من نیشتەجێ بود و مه وەناو ئەوه، بەر فرەێگ دەێده دەسەو؛ چوینکه جیا له مه، هویچه دەسدان نیەتێد.
وەناو مابەت زاورچین نیه، بەڵکەم مابەت کامڵ، زاورچین کیه دەیشت. چوینکه زاورچین له سزا سەرچاوه گرید و ئەوه که زاورێ چود وەناو مابەت وه کەماڵ نەرەسیه.
جا ئەگەر کەسێگ وەناو مەسیح بود، درسکریاێگ تازەس. چشتیل کویەنه له بین چی؛ ئیسه، گشت چشتێگ تازەوه بیه!
ئمجا ئەژدەها وه مل ژنەگه توڕه بی و چی تا وەگەرد ئەو باقی نەتەوەگەێ بجەنگێ؛ یانێ وەگەرد ئەوانه که حوکمیل خودا وه جێ تیەرن و شاێەتی عیسا پارێزنن.
هەر ئیجوره ئیمه زانیمن که کوڕ خودا هاتێه و فام داسه پێمان تا ئەیو بناسیم که ڕاسه، ئیمه هایمنه ناو ئەیو که ڕاسه. یانێ وەناو عیسا مەسیح کوڕ ئەیو. ئەیو خوداێ ڕاسەکانی و زنەیی ئەبەدیه.
جا وەبونەێ ئەیوه که ئیوه وەناو عیسا مەسیح بینەسه یەکی، که له لاێ خوداوه ئەڕاێ ئیمه بیەسه زانیاری، یانێ سالح بوین، قودوسیەت و ڕزگاریمان.
جا ئێرنگه ئەڕا ئەوانه که هانه ناو مەسیح عیسا هویچ ماکومیەتێگ نیه،
دوينی که ئیمان و کردەوەێ وه یەکەو کار کردیان و ئیمانێ وەگەرد کردەوەێ کامڵەو بی.
خودا کەسێگ که گونا نەناسێ، ئەڕا ئیمه کرده گونا، تا وه یەکەو بون وەگەرد ئەیو بویمنه سالحان خودا.
هەر کەس جەسەێ مه بخوێ و خوینم بنوشێ، وه ناو مه نیشتەجێه و مه وەناو ئەو نیشتەجێیم.
وه ئیجوره مابەت وەناومان وه کەماڵ ڕەسیه تا وەناو ڕوژ داوەری دڵنیا بویمن، چوینکه ئیمەیش وەناو ئی جهانه هەر ئەوجورەیمە که ئەیو هەس.
مابەت ئیەسه که وه پێ حوکمیل خودا زنەیی بکێم، هەر ئەوجورە که له سەرەتا شنەفتینه، حوکم ئیەسه که وەناو مابەت زنەیی بکێم.