6 ئەگەر بویشیم وەگەردێ دوسی دێریم، وه حاڵێگەو که وەناو تیەریکی زنەیی کیم، درو ئویشیمن و ڕاسی وەجێ نیەتیەریم.
ئەگەر کەسێگ بویشی ”خودا دوس دێرم“ و قینێ له براگەێ خوەێ باێ، ئەوه دروزنه. چوینکه کەسێگ که براگەێ خوەێ که وه چەو دیه، دوسی نیاشتود، نیەتویەنی خوداێگ که وه چەو نیه، دوس بیاشتود.
ئەوه که ئویشێ «ناسمێ» وەلێ حوکمیلێ وه جا نیەتیەرێ، دروزنه و ڕاسی وەناوێ نیه.
ئەگەر بویشیمن گوناێ نەکردیمنه، ئەیو وه دروزن دایمنەسه قەڵەم و کەڵامەگەێ وه ناومان نیه.
عیسا وه دواره وەگەرد مەردم قسیه کرد و فەرمایش کرد: «منم نویر جهان. هەر کەسێگ بکەفێه شونم وەناو تیەریکی ڕێ نیەکێ، بەڵکەم نویر زنەیی دێرێد.»
جا عیسا وەپێان وەت: «نویر ئەڕا قێرێگتر ها گەرددانەو. تا نویر ها گەرددانەو، ڕێ بکەن نەخواێ تیەریکی ئیوە بگرێده وەر. هەر کەس وەناو تیەریکی ڕێ کێ، نیەزانێ ئەڕا کوره چود.
برایلم، چ فایده ئەگەر کەسێگ بویشێد ئیمان دێرێ، وەلێ کردەوه نياشتود؟ مەر ئیجوره ئیمانێگ تویەنێ نجاتی بێید؟
مه جور نویریگ هاتمەسه ئی جهانه تا هەر کەس وه مه ئیمان بارێ، وەناو تیەریکی نەمینێ.
هەر ئەو کەلیمه که دیمنه و شنەفتیمنه وه ئیوەیش جار دیم، تا ئیوەیش وەگەرد ئیمه دوسی بیاشتوین؛ وه ڕاسی که دوسی ئیمه وەگەرد باوگ ئاسمانی و کوڕەگەێ عیسا مەسیحه.
وەلێ ئەوه که وەناو شەو ڕێ بکێ، پاێ هەڵکەفێ، چوینکه نویر وه ناو ئەو ئایەمه نیه.»
ئێرنگه هاتێ کەسێگ باێ بویشی: «توی ئیمان ديری و منیش کردەوه دێرم!» توی ئیماند بێ کردەوەد نیشانم بیه و منیش ئیمانم وه کردەوەم نیشاند دەم.
ئەگەر بویشیم گوناێگ نێریم، خوەمان گول دیمن و ڕاسی وه ناومان نیه.
و کەسێگ له ئیوه وەپێان بویشی: «بچن وه سڵامەت، گەرم و تێر بوین،» بی ئیه که هەوەجییل جەسەیان بیده پێان؛ چ فایده؟
وه ئەو ڕوژه فره کەسیل وەپێم ئویشن: ”گەورەم، گەورەم، مەر وه ناو تو نەبوەت نەکردیم؟ مەر وه ناو تو دێویل له ئایەمیل دەر نەکردیم؟ مەر وه ناو تو موجزەیل فرەێگ نەکردیم؟“
دروزنیل و دوڕوییل ئی تالیمیله تیەرن که وژدانێان خاس کار نیەکێ.
ئیوه نیەناسینێ، وەلێ مه ناسمێ. ئەگەر بویشم نیەناسمێ، جور ئیوه دروزنم. وەلێ مه ناسمێ و کەڵامەگەێ پارێزنم.