وەلێ نسیو زاورچیەیل و بی ئیمانیل و قیزهاوەریل و ئایەم کوشیل و خێزیل و جادوکەریل و بتپەرەسیل و گشت دروزنیل، دەریاچەێ گڕان وه ئاگر و گوگرده. ئیه مەرگ دویمه.»
هەر ئیجوره ڕخم چود وەختێ بامه ئەڕا لادان، خودا یەێ جارتر من له لاێ ئیوه بی فیسەو بکێ و ئەڕا بڕێگ که له جاران گونا کردن و له ناپاکی، خیزی و هەرزەیی خوێان توبه نەکردنه، خەمبارەو بوم.
ئویشین: «خواردەمەنی ئەڕاێ زگه و زگ ئەڕا خواردەمەنی» جا خودا، هەم ئیه و هەم ئەوه له بین بید. وەلێ جەسه ئەڕا خیزی نیه، بەڵکەم ئەڕا خوداوەنده و خوداوەندیش ئەڕا جەسه،
وەلێ ئێرنگه ئەڕادان نویسم که وەگەرد کەسێگ که خوەێ وه برا زانی، وەلێ خیز، یا تەماکار یا بتپەرەس یا خراودەر یا سەرخوەشکەر یا فێڵبازه، هاتبچو نەکێن و تەنانەت وەگەرد ئیجور کەسێگ هاوسفره نەون.
خوەدان له هەر چشتێگ که ئەڕا بتیل پیشکەش کریاس و خوین و گوشت گیانەوەریل خنکریای و خیزی، دویرەو بکەن. هەر وەخت له ئی چشتیله پارێز کردین، کار خاسێگ کردینه. ماڵئاوا.»
جا ئەگەر ئەڕادان نامه نویسام وەبونەێ ئەو کەسه که خراوی کردێه و یا ئەوه که وەپێ خراوی بیه، نویه؛ بەڵکەم وه ئی بونه بی که لەلاێ خوداوه غیرەتدان وه ئیمه، وه خوەدان ئاشکرا بود.