رومیوں 10:14 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹⁴ پر او اُوندا ناں کِینویں گِھننڑ جیندے اُتے او اِیمان نہ گِھن آئے؟ تے اُوندے اُتے اِیمان کِینویں گِھن آوݨ جیندے بارے ءچ نئیں سُنڑیا؟ تے کِینویں سُنڑݨ جئیں تئیں کوئی اُنہاں کُوں خوشخبری نہ سُنڑاوے؟

رومیوں 10:14 Referans Kwoze

طِطُس 1:3

پر ہُنڑ اُوں آپنڑے مقرر کیتے وقت اُتے آپنڑے کلام دی تبلیغ دے ذریعے اُونکُوں ظاہر کیتا۔ اِیں تبلیغ دا کم ساڈے نجات ڈیوݨ آلے خُدا دے حُکم نال میڈے سپُرد کیتا گئے۔

عبرانیوں 11:6

تے بغیر اِیمان دے خُدا کُوں پسند آوݨ ناممکن ہے، کیوں جو لازم ہے جو خُدا دے کولھ آوݨ آلا اِیمان رکھے جو خُدا موجود ہے تے او اُنہاں کُوں اجر ڈیندے جیہڑے اُوندے طالب ہِن۔

اعمال 8:31

اُوں آکھیا جو ”ایہ مَیں کِینویں سمجھ سگدا ہاں جئیں تئیں کوئی میڈی راہنمائی نہ کرے؟“ تے اُوں فِلپُس کُوں درخاست کیتی جو ”میڈے کولھ آ بہہ۔“

یعقُوب 5:15

اِیمان نال منگی ہوئی دُعا دے سببّوں بیمار بچ ویسی۔ خُداوند اُونکُوں شِفا ڈیسی تے جے اُوں گُناہ کیتے ہووݨ تاں او معاف کیتے ویسن۔

2 تِیمُتھِیُس 4:17

پر خُداوند میڈا مددگار ہئی، تے اُوں میکُوں طاقت ڈِتی تاں جو میڈے وسیلے اُوندا پیغام پُوری طرحاں سُنڑایا ونجے تے سارے غیر قوماں آلے اُونکُوں سُنڑݨ۔ تے اِینویں مَیں شیر دے مُنہ کنُوں چُھڑایا گِیا۔

اِفِسیوں 4:21

بلکہ تُساں یسُوع دے بارے ءچ سُنڑیا تے اُوندے ءچ تھی تے اُوں سچائی دے مطابق جیہڑی یسُوع ءچ ہے تعلیم سِکھی جو

یُوحنّا 20:31

پر ایہ اِیں واسطے لِکھے گئے جو تُساں اِیمان گِھن آؤ جو یسُوع ای خُدا دا پوتر، المسیح ہے تے اِیمان گِھن آ تے اُوندے ناں ءچ زندگی پاؤ۔

اعمال 19:2

پولُس اُنہاں تُوں پُچھیا جو ”کیا اِیمان گِھن آوݨ ویلے تُہاکُوں رُوح القُدس مِلیا ہا؟“ اُنہاں جواب ڈِتا ”کائنا، اساں کڈھائیں رُوح القُدس دے بارے ءچ نئیں سُنڑیا۔“

رومیوں 1:5

جیندے وسیلے تے ناں دی خاطر ساکُوں فضل تے رسُول ہووݨ دی ذمہ داری مِلی، تاں جو سبھ قوماں ءچوں لوک اِیمان گِھن آ تے یسُوع دے تابع تھی ونجنڑ۔

یُوحنّا 9:36

اُوں جواب ڈِتا، ”مالک! او کوݨ ہے جو مَیں اُوندے اُتے اِیمان گِھن آواں؟“

اِفِسیوں 2:17

تے اُوں تُساں غیر قوم آلیاں کُوں جیہڑے کہیں ویلے اُوندے کنُوں دُور ہَوے تے یہُودیاں کُوں وی جیہڑے اُوندے نزدیک ہَن، ڈُوہائیں کُوں صُلح دی خوشخبری ڈِتی۔

متّی 20:7

اُنہاں جواب ڈِتا، ’اِیں واسطے جو ساکُوں کہیں کم تے نئیں کھڑایا۔‘ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ’تُساں وی انگُوراں دے باغ ءچ چلے ونجو۔‘