متّی 15:32 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

³² وَل یسُوع آپنڑے شاگرداں کُوں کولھ سڈ تے آکھیا، ”میکُوں اِیں بِھیڑ اُتے ترس آندے کیوں جو ایہ لوک ترے ڈینہہ تُوں مسلسل میڈے نال ہِن تے اُنہاں دے کولھ کھاوݨ کیتے کُجھ وی نئیں۔ تے مَیں اُنہاں کُوں بُکھا روانہ کرݨ نئیں چاہندا، کِتھائیں اِینویں نہ تھیوے جو رستے ءچ تھک تے رہ ونجنڑ۔“

متّی دی راہِیں اِنجِیل سرائیکی بولی اِچ

³² وَل یِسُوع اپݨے شاگِردئیں کُوں سَݙ تے اُنہیں کُوں آکھیا، ”مَیکُوں اِیں بِھیڑ تے ترس اَندے کیوں جو اِنہیں کُوں میݙے کٹھے رَہندئیں ترائے ݙینہہ تھی ڳئین، اَتے اِنہیں کولھ کھاوَݨ دی کُوئی شئے کَینی پَر مَیں اِنہیں کُوں بُکھ دی حالت اِچ نَئیِں بھیڄݨا چاہندا، اِیویں نہ تِھیوے جو او رَستے اِچ بُکھ کنُوں بےہوش تھی وَنڄن۔“

متّی 15:32 Referans Kwoze

متّی 9:36

تے جِیں ویلے اُوں بِھیڑ کُوں ڈِٹھا تاں اُونکُوں اُنہاں اُتے ترس آیا کیوں جو او اُنہاں بھیڈاں وانگُوں جِنہاں دا کوئی آجڑی نہ ہووے بہُوں بدحال تے پریشان ہَن۔

اعمال 27:33

سویل تھیوݨ کنُوں ذرا پہلے پولُس ساریاں دی مِنت کیتی جو کُجھ کھا گِھنو تے آکھیا جو ”پِچھلے چوڈھاں ڈینہہ تُوں تُساں لوک فِکر کریندے کریندے کھانڑے کُوں ہتھ تئیں نئیں لایا۔

عبرانیوں 4:15

کیوں جو ساڈا کاہِن ِ اعظم ایجھا نئیں جیہڑا ساڈیاں کمزوریاں ءچ ساڈا ہمدرد نہ بنڑ سگے بلکہ او ساڈے وانگُوں سارے گالھیں ءچ ازمایا گِیا، وَل وی بے گُناہ ریہا۔

لُوقا 7:13

اُونکُوں ڈیکھ تے خُداوند کُوں اُوندے اُتے ترس آیا تے اُونکُوں آکھیا، ”نہ رو۔“

مرقس 9:22

اُوں اُونکُوں ہلاک کرݨ کیتے کئی پھیری بھاہ تے پانڑی ءچ سٹیا پر جے تُساں کُجھ کر سگدے ہیوے تاں ساڈے اُتے ترس کھا تے ساڈی مدد کرو۔“

متّی 27:63

”سائیں! ساکُوں یاد ہے جو اُوں دوکھے باز آپنڑے زندہ ہوندے آکھیا ہا جو مَیں ترے ڈینہہ بعد زندہ تھی ویساں۔

متّی 20:34

یسُوع کُوں اُنہاں اُتے ترس آیا تے اُنہاں دے اکھیں کُوں ہتھ لایا تے او فوراً ڈیکھنڑ لگ پئے تے اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے۔

متّی 12:40

کیوں جو جِینویں یُوناہ ترے ڈینہہ رات وڈی مچھی دے پیٹ ءچ ریہا اِینویں ای اِبنِ آدم ترے ڈینہہ رات زمین دے اندر راہسی۔

متّی 14:13

جِیں ویلے یسُوع ایہ سُنڑیا تاں او کشتی ءچ ہِک ویران جاہ دو کلھا روانہ تھیّا۔ پر لوک ایہ سُنڑ تے شہر شہر کنُوں نِکل تے پیدل ای اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے۔

متّی 15:33

شاگرداں اُونکُوں آکھیا، ”اساں بیابان ءچ اِتی لوکاں کیتے روٹیاں کِتھوں گِھن آؤں جیہڑیاں سبھ کیتے پُوریاں تھیوݨ؟“