متّی 12:15 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹⁵ یسُوع ایہ معلوم کر تے اُتھوں کنُوں روانہ تھیّا تے لوکاں دی ہِک بِھیڑ اُوندے پِچُھوں ٹُر پئی تے اُوں سبھ کُوں چنگا کر ڈِتا۔

متّی دی راہِیں اِنجِیل سرائیکی بولی اِچ

¹⁵ پَر یِسُوع اپݨے خلاف اُنہیں دے منصوبے کُوں ڄاݨ کرائیں اُتھوں چلیا ڳیا اَتے ٻَہُوں وَݙّی بھِیڑ اُوندے پِچھُوں ٹُر پئی اَتے اُوں اُنہیں دے سارے مریضیں کُوں شِفا ݙِتی

متّی 12:15 Referans Kwoze

متّی 10:23

پر جِیں ویلے لوک تُہاکُوں ہِک شہر ءچ ستاوݨ تاں ڈُوجھے شہر کُوں بھج وَنجائے کیوں جو مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو اِیں کنُوں پہلے جو تُساں اِسرائیل دے سارے شہراں ءچ نہ پِھر گِھن سو، اِبنِ آدم آ ویسی۔

یُوحنّا 11:54

اِیں واسطے یسُوع یہُودیاں ءچ سرِعام گُھمنڑ پِھرݨ چھوڑ ڈِتا تے بیابان دے نیڑے دے علاقے ءچ اِفرائِیم ناں دے شہر دو چلیا گِیا تے اُتھاں آپنڑے شاگرداں نال راہنڑ لگا۔

یُوحنّا 7:1

اِنہاں گالھیں دے بعد یسُوع گلیل ءچ پِھردا ریہا کیوں جو یہُودیہ ءچ ونجنڑ نہ چاہندا ہا، اِیں واسطے جو اُتھاں یہُودی اُوندے قتل دی کوشش ءچ ہَن۔

متّی 19:2

بہُوں سارے لوک اُوندے پِچُھوں تھی پئے تے اُوں اُنہاں کُوں شِفا بخشی۔

مرقس 6:56

تے وستیاں، شہراں تے دیہاتاں ءچ جِتھاں وی او ویندا ہا لوک بیماراں کُوں بازاراں ءچ رکھ ڈیندے ہَن تے اُوندی مِنت کریندے ہَن جو او اُنہاں کُوں صرف آپنڑے کپڑے کُوں ہتھ لاوݨ ڈیوے۔ تے جیہڑے اُونکُوں ہتھ لا گِھندے ہَن، ٹھیک تھی ویندے ہَن۔

1 پطرس 2:21

تُساں اِیں کیتے ای سڈے گئے ہیوے، کیوں جو مسیح تُہاڈے کیتے ڈُکھ چا تے ہِک نمونہ چھوڑ گِیا تاں جو تُساں اُوندے نقش ِ قدم اُتے ٹُرو۔

گلتِیوں 6:9

اساں نیکی کرݨ ءچ ہِمت نہ ہارُوں کیوں جو جے بے دل نہ تھیسوں تاں پُورے وقت اُتے فصل کپیسوں۔

یُوحنّا 9:4

جئیں تئیں ڈینہہ دا سوجھلا ہے، ساکُوں اُوندا کم کرݨ ضرور ہے، جئیں میکُوں بھیجیا ہے۔ او رات آندی پئی ہے جیندے ءچ کوئی بندہ کم نئیں کر سگدا۔

لُوقا 6:12

اُنہاں ڈینہاں ءچ یسُوع دُعا کرݨ کیتے پہاڑ اُتے گِیا تے ساری رات خُدا کنُوں دُعا منگدا ریہا۔

لُوقا 5:22

یسُوع اُنہاں دے خیال جاݨ گِھدے تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں آپنڑے دِلاں ءچ اِینویں کیوں سوچیندے ہیوے؟

لُوقا 9:11

پر جِیں ویلے لوکاں کُوں ایہ پتہ چلیا تاں او اُوندے پِچُھوں اُتھاں پُج گئے۔ او خوشی نال اُنہاں کُوں مِلیا تے اُنہاں نال خُدا دی بادشاہی دے گالھیں کرݨ لگا، تے جِنہاں کُوں شِفا دی ضرورت ہئی اُنہاں کُوں شِفا بخشی۔