6 او اِنہاں گالھیں دا جواب نہ ڈے سگے۔
تے اُنہاں کُوں اُوں کنُوں وَل سوال کرݨ دی جُرأت نہ تھئی۔
پر ستِفُنس رُوح القُدس دی مدد نال اِتنی دانائی نال کلام کریندا ہا جو او اُوندا مُقابلہ نہ کر سگے۔
کیوں جو مَیں تُہاکُوں ایجھی زبان تے حِکمت عطا کریساں جو تُہاڈا کوئی وی مخالف نہ تاں تُہاڈا سامنڑا کر سگسی تے نہ تُہاڈے گالھیں کُوں غلط ثابت کر سگسی۔
او لوکاں دے سامنڑے اُوندے گالھیں نہ پکڑ سگے بلکہ اُوندے جواب کنُوں بہُوں حیران تھی تے چُپ تھی گئے۔
جِیں ویلے اُوں ایہ گالھیں آکھیاں تاں اُوندے سارے مخالف شرمندہ تھئے تے ساری بِھیڑ اُنہاں عظیم کماں تُوں جیہڑے اُوندے ہتُھوں تھیندے ہَن، خوش تھئی۔
کوئی ہِک لفظ وی اُوندے جواب ءچ نہ آکھ سگیا تے اُوں ڈینہہ دے بعد نہ ای کہیں کُوں جُرأت تھئی جو اُوں کنُوں مزید سوال کرݨ۔
