لُوقا 11:4 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

⁴ تے ساڈے گُناہ معاف کر کیوں جو اساں وی آپنڑے ہر قصُوروار کُوں معاف کریندے ہیں تے ساکُوں ازمائش ءچ نہ پا‘۔“

لُوقا 11:4 Referans Kwoze

متّی 26:41

جاگدے تے دُعا کریندے راہو تاں جو ازمائش ءچ نہ پوو۔ رُوح تاں تیار ہے پر جِسم کمزور ہے۔“

کلُسِّیوں 3:13

ہِک ڈُوجھے دی برداشت کرو تے جے کوئی شکایت ہووے تاں ہِک ڈُوجھے کُوں معاف کرو۔ جِینویں خُداوند تُہاکُوں معاف کیتے، اُونویں ای تُساں وی معاف کرو۔

متّی 18:35

میڈا اسمانی باپ وی تُہاڈے نال اِینویں ای کریسی جے تُہاڈے ءچوں ہر ہِک آپنڑے بِھرا کُوں دل تُوں معاف نہ کرے۔“

یعقُوب 2:13

کیوں جو جئیں رحم نئیں کیتا، اُوندا اِنصاف بغیر رحم دے کیتی ویسی پر رحم اِنصاف اُتے غالب آندے۔

2 تِیمُتھِیُس 4:18

خُداوند میکُوں ہر بُرے حملے کنُوں بچیسی تے سلامتی نال آپنڑی اسمانی بادشاہی ءچ پُچیسی۔ اُوندی تعریف ہمیشاں تئیں تھیندی راہوے۔ آمین۔

2تھِسّلُنیکیوں 3:3

پر خُداوند وفادار ہے۔ او تُہاکُوں مضبوط کریسی تے شیطان کنُوں محفوظ رکھیسی۔

1کُرِنتھِیوں 10:13

تُہاڈے اُتے ایجھی ازمائش نئیں آئی جیہڑی تُہاڈی برداشت تُوں باہر ہووے۔ تے خُدا وفادار ہے، او تُہاڈی برداشت کنُوں زیادہ سخت ازمائش تُہاڈے اُتے نہ آوݨ ڈیسی۔ بلکہ جِیں ویلے ازمائش آسی تاں او اُوں کنُوں بچ نِکلنڑ دی راہ وی پیدا کر ڈیسی تاں جو تُساں برداشت کر سگو۔

یُوحنّا 17:15

میڈی دُعا ایہ نئیں جو تُوں اُنہاں کُوں دُنیا کنُوں چا گِھن بلکہ ایہ ہے جو اُنہاں کُوں شیطان تُوں محفوظ رکھ۔

لُوقا 22:46

تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں کیوں سُتے پئے ہیوے؟ اُٹھی تے دُعا کرو تاں جو ازمائش ءچ نہ پوو۔“

لُوقا 8:13

تے پتھریلی زمین آلے او ہِن جیہڑے کلام کُوں سُنڑ تے اُونکُوں خوشی نال قبول تاں کریندے ہِن پر جڑھ نئیں رکھیندے۔ اِیں واسطے کُجھ عرصہ تئیں اِیمان رکھ تے ازمائش دے ویلے پِھر ویندے ہِن۔

مُکاشفہ 3:10

تَیں میڈے صبر کرݨ دے بارے ءچ کلام اُتے عمل کیتے، اِیں واسطے مَیں وی ازمائش دے اُوں ویلے جیہڑا ساری دُنیا اُتے آوݨ آلا ہے، تیڈی حفاظت کریساں۔

مُکاشفہ 2:10

جیہڑے ڈُکھ تیکُوں سہنڑے ہوسن اُنہاں کنُوں نہ ڈر۔ ڈیکھ ابلیس تیڈے لوکاں ءچوں کُجھ کُوں قید ءچ بند کراوݨ آلا ہے تاں جو تیکُوں ازماوے تے تُوں ڈاہ ہِک ڈینہہ تئیں مُصیبت چانویں۔ جان ڈیوݨ تئیں وفادار رہ تاں مَیں تیکُوں زندگی دا تاج ڈیساں۔

لُوقا 11:5

وَل یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”فرض کرو جو تُہاڈے ءچوں کوئی بندہ ادھی رات کُوں آپنڑے کہیں دوست کولھ وَنج تے اُونکُوں آکھو، ’دوست! میکُوں ترے روٹیاں ڈے، بعد ءچ مَیں واپس کر ڈیساں۔

لُوقا 13:4

یا کیا او اٹھارہاں بندے جِنہاں اُتے شیلوخ دا بُرج ڈھٹھا تے او تلے آ تے مر گئے، یروشلیم دے باقی لوکاں کنُوں زیادہ قصُوروار ہَن؟