لُوقا 1:20 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

²⁰ پر ڈیکھ جیہڑے ڈینہہ تئیں ایہ گالھیں پُوریاں نہ تھی ونجنڑ تیڈی زبان بند راہسی تے تُوں بول نہ سگسیں کیوں جو تُوں میڈے گالھیں دا، جیہڑیاں آپنڑے وقت اُتے پُوریاں تھیسن، یقین نئیں کیتا۔“

لُوقا 1:20 Referans Kwoze

مُکاشفہ 3:19

مَیں جِنہاں نال پیار کریندا ہاں، اُنہاں کُوں ملامت کریندا تے سزا ڈے تے اُنہاں دی تربیت وی کریندا ہاں۔ اِیں واسطے ہوشیار تھی، تے توبہ کر۔

عبرانیوں 6:18

کیوں جو خُدا کُوڑ نئیں مار سگدا، اِیں واسطے خُدا دا وعدہ تے خُدا دی قَسم ڈُو ایجھیاں چیزاں ہِن جیہڑیاں لاتبدیل ہِن۔ تے اِنہاں دی وجہ کنُوں اساں جیہڑے پناہ کیتے خُدا دو بھج آئے ہیں، وڈے حوصلے نال اُوں اُمید کُوں جیہڑی ساڈے سامنڑے ہے، پکڑی رکھ سگدے ہیں۔

لُوقا 1:22

جِیں ویلے او باہر آیا تاں اُنہاں نال بول نہ سگیا۔ لوک سمجھ گئے جو اُوں ہیکل ءچ رویا ڈِٹھی ہے کیوں جو او اُنہاں نال اِشارے ءچ گالھ کریندا ہا تے گُونگا ای ریہا۔

طِطُس 1:2

تے اُوں ہمیشاں دی زندگی دی اُمید اُتے قائم راہوݨ، جِیندا وعدہ خُدا جیہڑا کُوڑ نئیں مریندا، زمانے دے شروع تھیوݨ کنُوں وی پہلے کر ڈِتے۔

2 تِیمُتھِیُس 2:13

جے اساں بےوفا تھی ویسوں، وَل وی او وفادار راہسی کیوں جو او خود آپنڑا اِنکار نئیں کر سگدا۔

لُوقا 1:45

مُبارک ہیں تُوں جیہڑی اِیمان گِھن آئی جو جیہڑے گالھیں خُداوند دی طرفوں تیکُوں آکھیاں گئیاں ہَن او پُوریاں تھیسن۔“

مرقس 16:14

وَل یسُوع اُنہاں یارہاں شاگرداں اُتے جِیں ویلے او کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہَن ظاہر تھیّا۔ اُوں اُنہاں دی بےاعتقادی تے سخت دِلی اُتے اُنہاں کُوں ملامت کیتی، کیوں جو جِنہاں اُوندے زندہ تھیوݨ تُوں بعد اُونکُوں ڈِٹھا ہا اُنہاں، اُنہاں دا یقین نہ کیتا ہا۔

مرقس 9:19

یسُوع جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا، ”بےاعتقادو! مَیں کڈݨ تئیں تُہاڈے نال راہساں؟ کڈݨ تئیں تُہاڈی برداشت کریساں؟ اُونکُوں میڈے کولھ گِھن آؤ۔“

رومیوں 3:3

جے کُجھ بے وفا تھی گئے تاں کیا تھیّا؟ کیا اُنہاں دی بے وفائی دے سببّوں خُدا وفا داری کرݨ چھوڑ ڈیسی؟

لُوقا 1:19

فرشتہ جواب ڈِتا، ”مَیں جبرائیل ہاں جیہڑا خُدا دے حضُور کھڑا راہندا ہاں، تے اِیں واسطے بھیجیا گِیا ہاں جو تیڈے نال کلام کراں تے تیکُوں اِنہاں گالھیں دی خوشخبری سُنڑاواں۔

لُوقا 1:21

باہر لوک زکریاہ دا اِنتظار کریندے، تے حیران ہَن جو اُونکُوں ہیکل ءچ اِتنی دیر کیوں لگی۔

لُوقا 1:64

اُونہی ویلے زکریاہ دا مُنہ تے زبان کُھل گئی تے او بولنڑ تے خُدا دی حمد کرݨ لگا۔