Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Tîmotʼêyo II 1:12 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

12 گو بَر خاطره وه یگه یَ ژی گو اَز زَجره دِکِشِم. بله مِن ژه وِنَ شَرم چِنینَ، چون گو اَز دِزانِم مِن ایمان اینایَ که و اَز قانع بومَ گو اَو دِگاریت اَو دِشدا گو بینا اَمانتَگه بُ مِن هاتیَ سِپاردِن حَتا وه رُژه شار بیت.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

12 Û ji ber vê yekê jî ez vî cefayî dikişînim. Îcar ez şermî nabim, çimkî ez dizanim ku min bi kê baweriya xwe aniye û ez piştrast im, ew dikare tiştê ku spartiye min, heta wê rojê jî biparêze.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

12 û lema ez vî cefayî dikʼişînim. Lê ez şerm nakim, çimkî zanim min bawerîya xwe Kʼê anîye û guman im jî, ku Ewî çi ku spartîye min, wê hʼeta wê Rʼojê jî xwey ke.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

12 у ләма әз ви щәфайи дькʼьшиньм. Ле әз шәрм накьм, чьмки заньм мьн баԝәрийа хԝә Кʼе анийә у гӧман ьм жи, кӧ Әԝи чь кӧ спартийә мьн, ԝе һʼәта ԝе Рʼоже жи хԝәй кә.

Gade chapit la Kopi




Tîmotʼêyo II 1:12
58 Referans Kwoze  

بَجا تَ نه ژه شَهادَتا گو راستا خادیه مَدایَ عار هَبیت، نه ژه مِن گو بَر خاطره وی زیندانیمَ، بَلگو بِ واسِطا قُدرَتا خدا ناو زَجر کِشان بَر خاطره انجیل دا بِبَ شِریگ.


نَهَ سَر اَوه گو دِگاریت وَ ژه کَتِنه خُدان گَت و وَ به عَیب، بِ شادیَگه عَظیم، ناو حُضورا شُکوه و جلالا خودا حاضِر گَت،


بَجا بِلا اَونه گو گورَیَگی داخازیا خدا زَجره دِکِشِن، جانه خو بِسپارِنَ خالقه وفادار و قَنجی گِرِنه دا بَردَوام بِمینِن.


ایدی نَهَ وِداتِر تاجا صالِح بونه بُ مِن حاضِر بویَ، هَمَن اَو تاجا گو خاده، اَو حاکِمه عادل، وه رُژه دا دیه بِ وه مِن خَلات گَت و نه ژی تِنه مِن، بَلگو تواوی اَونه گو بُ دووهار بونا وی اشتیاق هَبونَ.


بَجا عیسی دِگاریت حَتا اَبَده نجاته بِدَتَ اَونه گو بِ واسِطا وی نِیزوکی خدا دِبِن، چون گو اَو همو جاره ساخَ گو بُ وان شفاعته بِگَت.


اَی تیموتائوس، اَو اَمانتا گو بُ تَ هاتَ سِپاردِن، شار بَ. ژه قِسه پوچ و اَو قِسه گو لِگ ناخُن و دِرَودا ناوه مَعریفَته سَر وان هاتیَ داناندِن، خو دور بِگِرَ،


چون گو اَز ژه انجیله شَرمندَ نینِم، چون گو قُدرَتا خدایَ بُ نجاتا هَچی کَسه گو ایمانه بینیت. اَوِلی بُ یهودیا و پاشه بُ یونانیا.


«بله چه کَس خِنجی بابه اَسمانی اَوه رُژه و اَوه سَعَته نِزانیت؛ حتا میلیاکَتِت اَسمانی و گور ژی اَوه نِزانِن.


بُ وَ اون اَونه گو بِ قُدرَتا خدا و بِ واسِطا ایمانه دِنَ پارِزین، بُ نجاتَگه گو حاضِرَ گو زَمانه دوماییگه دا دووهار بیت.


خاده وه یگه بِگَتَ نَصیبه وی، گو وه رُژه دا اَو ژه آلیه خاده رَحمه بِبینیت. تِ تواوی خِذمَته گو اَوی شَهره اَفِسُسه دا گِر، باش دِزانی.


هَمَن اَو عیسیْ مسیحْ گو بِ وه قُدرَتا گو دِگاریت بِ وه همو دِشدی بِگَتَ بِن اَمره خودا، دیه بَدَنه مَ یه به چِنَ عوض گَت گو بِتَ سَر شِکله بَدَنه وی یا خُدان شُکوه و جلال.


گو اَز بَر خاطره وه زَجره دِکِشِم، وِسا گو اَز بینا مُجرما زنجیر گِرِمَ. بله کلاما خدا نایِتَ زنجیر گِرِن.


گو اَز مسیحْ و قُدرَتا رابونا وی ناو مِریادا ناس گَم و ناو زَجره ویدا بِبِمَ شِریگ و ناو مِرِنا ویدا بِبِمَ بینا وی.


بَراستی، اَز بَر خاطره اَرزِشا زِدَیَ ناسینا خادیه خو مسیحْ عیسیْ، همو دِشدی ضَرَر دِزانِم. بَر خاطره وی مِن همو دِشد ژه دَست دایَ. مِن اَو بینا زِبله زانینَ، گو وِسا اَز مسیحْ بینمَ دَست.


شُلا هر کَسَگه دیه آشگَرا بیت، بَر خاطره هِنده گو اَو رُژ دیه وه آشگَرا گَت. چون گو اَو دیه بِ آگِری آشگَرا بیت، و آگِر دیه امتحان گَت گو هر کَسَگه چه شُلَگ گِریَ.


داخازیا مِن اَوَ نینَ گو تِ اَوان ژه وه دُنیایه بِبَی، بَلگو اَز دِخازِم تِ اَوان ژه اَوه شُل پیس بِپارِزی.


و ناوه وی دیه بِبیتَ اُمیدا قَومه دیتِر.»


هَ وِسا گو کِتِبا اِشعیایه پِیغَمبَردا هاتیَ نِویساندِن: «بَرخوده، اَز بَرَگه دِدانِمَ ناو چییایه صَهیونه دا گو بِبیتَ باعیثه عَردی کَتِنه، و گَوِرَگ گو باعیثه کَتِنه بیت؛ و هَچی کَسه گو ایمانه بینیتَ وی، شَرمندَ نابیت.»


بِ وه حالی هَگو مِرُوَگ بَدَلا مسیحیَگه زَجره دِکِشیت بِلا شَرمندَ نَبیت، بَلگو بِلا ناو وی ناوی دا سِتایِشا خدا بِگَت.


وَرِن چاوه مَ عیسی بیت گو خیمه ایمانا وَ دِدانِت و ایمانا وَ کامِل دِگَت. هَمَن اَو عیسایه گو بَر خاطره وه خوشیا گو بَر وی هاته بو داناندِن، خاچ تحمل گِر، شَرما وه به چِنَ هَژمارت و نَهَ سَر آلیه راستَ تَخته پادشاهیا خدا رونِشتیَ.


چون اَو بوخو گو وقته امتحان بو، زَجر کِشایَ، دِگاریت آریکاریا اَونه گو دِنَ امتحان گِرِن بِگَت.


و ناهِلِن اَم گَل قَومه گو یهودی نینِن دا قِسَ گَن گو اَو نجاته پَیدا گَن. وِسا بینا همو جاره اَو طاسِگا گُنَهه خو تِژی دِگَن. بله دوماییگه غَضَبا خدا سَر واندا هاتیَ.


هَ وِسا گو اُمیدا مِن اَوَیَ و اَز بِ اشتیاقه چاورِیا هِنده مَ گو چه دِشدی دا شَرمندَ نَبِمَ، بَلگو بِ جُراَتا کامِل، نَهَ ژی بینا همو جاره، مسیحْ ناو بَدَنه مِدا شُکوه و جلاله پَیدا گَت، چه بِ ژیانا مِن بیت، چه بِ مِرِنا مِن.


بله پولس گُت: «اَوَ چه شُلَ گو اون دِگَن؟ اون دِگیریِن و دله مِن دِشگِنِن. چون گو اَز حاضِرِم سَر خاطره ناوه عیسیْ خاده نه تِنه بِکَومَ زیندانه دا، بَلگو اورشلیمه دا بِمِرِم.»


بله یهودیا، ژِنگه دیندار و خُدان قَدِر و مِره رِزدارَ شَهری، له ضِدّ پولس و برنابا راگِرِنَ سَرپِیا گو اَذیَتا وان بِگَن و اَوان ژه مَنطَقا واندا دَرخینِنَ دَروَ.


پولس و برنابا بِ جُراَته گُتن: «لازِم بو گو کلاما خدا اَوِلی بُ وَ بِتَ گُتن. بله بَر خاطره هِنده گو وَ اَو رَد گِر و وَ خو لاییقه ژیانا اَبَدی نَزانی، بَرخودَنه، نَهَ اَمه بِچِنَ لاره قَومه گو یهودی نینِن.


چون گو اَزه نیشا وی بِدَم گو بَر خاطره ناوه مِن دِبی چه قیاسا زَجره بِکِشیت.»


وقته اَوان استیفان سنگسار دِگِرِن، استیفان دعا گِر و گُت: «اَی عیسیْ خاده، رِحا مِن بِستینَ!»


چه کَس نِگاریت بِتَ لاره مِن خِنجی وه هِنده گو اَو بابه گو اَز رِگِرِم اَوی بینیتَ بُ آلیه مِن، و اَزه اَوی رُژا قیامَته ساخ گَم.


هِنگه عیسی بِ دَنگا بِلند گِرَ هَوار: «اَی بابو، رِحا خو تسلیمی تَ دِگَم.» اَوَ گُت و رِح دا.


بله گَلی بِرایا، اون ناو تاریتیه دا نینِن گو اَو رُژ بینا دِزَگه سَر وَدا بِگِریت.


اَز بُ وَ دِبِژِم گو رُژا قیامَته، طاقَتا جَزایه بُ شَهره سُدومه هِسانتِر دیه بِبیت حَتا بُ وه شَهری.


وه رُژه دا گَلَک مِرُو دیه بِژِنَ مِن: ”خادیه مَ، خادیه مَ، ما مَ بِ ناوه تَ نَبوَت نَگِر؟ ما مَ بِ ناوه تَ اَجنَ نَدَرخِستِنَ دَروَ؟ ما مَ بِ ناوه تَ گَلَک مُعجِزَ نَگِرِن؟“


اَو دیه وَ حَتا دوماییگه سَرپِیا خُدان گَت، گو اون رُژا زُوِرینا خادیه مَ عیسیْ مسیحْ دا به تقصیر بِن.


بِ واسِطا رِحا مُقدسا خدا گو ناو مَدایَ، اَو اَمانتا قَنج گو بُ تَ هاتیَ سِپاردِن، شار بَ.


خاده رَحما خو خانوادا اونیسیفوروس بِگَت، چون گو اَوی چَند جارا جانه مِن تازَ گِر و ژه زنجیره مِن عار چِنَبو.


هِتبار وه قِسه دِتَ گِرِن و اَز ژه تَ دِخازِم گو تَ سَر وان شُلانَ اصرار هَبیت، گو اَونه گو ایمان اینانَ خدا، هیشیار بِن گو خو وَقفی شُله قَنج بِگَن. اَو دِشدَنَ بُ خلقه گَلَک قَنجِن و سَر کاره وانَ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite