Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Tîmotʼêyo I 4:1 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

1 رِحا خدا آشگَرا دِبِژیت گو، زَمانه دوماییگه دا، هِندَ مِرُو بِ وَقف گِرِنا خو بُ رِحه گو دِلِبینِن و فِر گِرِنه اَجنا ژه ایمانه دِکَوِن،

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

1 Ruh bi eşkereyî dibêje ku di demên paşê de, hinek wê ji baweriyê bikevin û guh bidin ruhên xapînok û hînkirinên cinan.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

1 Rʼuhʼ aşkere dibêje, ku rʼojêd axirîyêda hinek wê ji bawerîyê bikʼevin, guh bidine rʼuhʼêd derewîn û hînkirinêd cina.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

1 Рʼӧһʼ ашкәрә дьбежә, кӧ рʼожед ахьрийеда һьнәк ԝе жь баԝәрийе бькʼәвьн, гӧһ бьдьнә рʼӧһʼед дәрәԝин у һинкьрьнед щьна.

Gade chapit la Kopi




Tîmotʼêyo I 4:1
64 Referans Kwoze  

بله ناو قَومی دا ژی پِیغَمبَرِت دِرَوین هَبون، هَ وِسا گو ناو وَدا ژی دیه ماموستایِت دِرَوین هَبِن. اَو وَشارتی، دَرسه دِرَو و وِرانگَر دیه بینِن و حتا اَربابه گو اَو کِرینَ ژی دیه حاشا گَن و وِسا، دیه بَین چُنَگه زو سَر خودا بینِن.


اَوان گُتنَ وَ: «رُژه دوماییگه دا، هِندَ مِرُو دیه هَبِن گو تِرانا دِگَن گو دوو شهوته خو گو له ضِدّ دین دا نَ دِچِن.»


پِش همو دِشدی دا وِنَ بِزانِن گو رُژه دوماییگه دا هِندَ مِرُوه گو تِرانا دِگَن دیه بِن گو دوو داخازیه پیسَ خودا نَ و بِ تِرانا،


چون هِندَ مِرُو گو کِمِژوَ بُ وه محکوم بونه هاتنَ کِفش گِرِن، به دَنگ هاتنَ ناو وَدا. اَونَ هِندَ مِرُوه به دینِن گو لطفا خدایه مَ، دِوَگُرِنَ بُ به اَدبیه و تَنیا اَربابه مَ و آغایه مَ عیسیْ مسیحْ حاشا دِگَن.


بله اَز دِتِرسِم وِسا گو ماری بِ حیلَبازیا خو حوا لِباند، فِکره وَ ژی ژه سادَ بون و بِ دلَگه خالص وَقفه مسیحْ بونه وَقَطِت.


بله مِرُوه پیس و حیلَباز دیه خِراب و خِرابتِر بِن، اَو دیه بِلِبینِن و بِنَ لِباندِن.


اَم ژه خدانَ. اَو کَسه گو خدا ناس دِگَت، گوهه خو دِدَتَ مَ؛ بله اَوه گو ژه خدا نینَ، گوهه خو نادَتَ مَ. وِسا اَم رِحا راستیه و رِحا نَراستیه ناس دِگَن.


وقته رِحا راستیه تِت، دیه وَ هدایت گَتَ ناو تواوی راستیه دا؛ چون گو اَو بَخودا قِسَ ناگَت، بَلگو هَچی دِشدا گو دِبیهیسیت دیه بِژیت، و خَبَرا اَو دِشده گو قِرارَ بِقَوِمِن دیه بِدَتَ وَ.


گَلی زاروگان، آخِرزمانَ، و هَ وِسا گو وَ بیهیستیَ ’ضِدّ مسیحْ‘ وِیَ تِت، هَ نَهَ ژی گَلَک اَونه گو له ضِدّ مسیحِن هاتنَ. بَهنده اَم دِزانِن گو آخِرزمانَ.


«اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا. اَوه گو سَرکَویت ژه مِرِنا دویه ضَرَر ناگَهَشیته.


اَوان رویه خو ژه بیهیستِنا راستیه زُوِراندِنَ و دِچِنَ بُ آلیه چیروکا.


و ابلیس، گو اَو لِبانده بون، هاتَ هاوِتِن ناو گُلا آگِر و گوگرده دا، اَو جیه گو اَو حیوانه وَحشی و اَو پِیغَمبَره دِرَوین هاته بونَ هاوِتِن. اَو شَو و رُژ، اَبَده حَتا اَبَده دیه عَذابه بِکِشِن.


اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا.


اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا.


اَو پِش آفِراندِنا عالَمه دا کِفش بو، بله وان زَمانه دوماییگه دا بَر خاطره وَ دووهار بو،


اَوی بِ دَنگَکه قاوَت گِرَ هَوار: «هِلُشی! اَو بابِلا مَزِن هِلُشی! بابِل بویَ جیه اَجنا، بویَ جیه هر رِحَگه پیس، بویَ هِلونا هر طَیرَگه پیس، بویَ جیه هر حیوانَگه وَحشیَ پیس و منفور،


ایجازه نَدَن اَو کَسه گو سَر خوگوشگَ گِرِن و پَرستِش گِرِنا میلیاکَتا اصراره دِگَت، وَ رَد گَن. مِرُوَگه وِسا خو مَشغولی وان دِشده گو دیتنادا دیتیَ دِگَت و فِکره وی یه نفسانی اَوی به چِنَ مغرور دِگَت.


نه، منظورا مِن اَوَیَ گو اَو دِشدا بت پرست قُربانی دِگَن پِشکِشی اَجنا دِبیت نه خدا. اَز هَز ناگَم اون بِبِنَ شِریگه اَجنا.


و اَو دیه بِتَ دَروَ گو مِلَتا له چار قُنجه عَردی بِلِبینیت. اَو، جوج و ماجوج گو هَژمارا وان هِندی خیزه لِوا بَحره یَ دیه بُ شَری خِر گَتَ جیَگه.


اَو حیوانه وَحشی هاتَ گِرتِن، و گَل ویدا اَو پِیغَمبَره دِرَوین ژی هاتَ گِرتِن، گو حُضورا وه حیوانه وَحشی دا مُعجِزَ نیشان دِدان و بِ مُعجِزِت خو اَو مِرُو لِبانده بون گو نیشانا اَو حیوانه وَحشی قَبول گِرِه بون و صورَتا وی پَرستِش دِگِرِن. اَو هر دوگ بِ وه حالی گو ساخ بون هاتنَ هاوِتِن ناو گُلا آگِری دا گو بِ گوگرده دِشَوِتیت.


و نورا چِرایه ایدی چه جارا ناو تَدا نایِتَ جِرِسگین؛ و دَنگا بوگ و زاوا ایدی چه جارا ناو تَدا نایِتَ بیهیستِن. چون گو بازِرگانه تَ مِرُوه مَزِنَ دُنیایه بون، و تواوی مِلَت بِ سیحِربازیا تَ هاتنَ لِباندِن.


اَوی، بِ نیشانه عَظیم گو ایجازَ هَبو بَدَلا حیوانه وَحشیَ اَوِلی نیشان دَت، اَونه گو سَر رویه عَردی جی گِرتِنَ لِباندِن و گُتَ وان گو صورَتَگه ژه وه حیوانه وَحشی چه گَن گو بِ شمشیری بیریندار بویَ، بله دیسا ژی ساخَ.


بَشَره بَجی مایی گو بِ وان بَلایانَ نَهاتنَ گُشتِن، نه ژه عمله دَسته خو تَوبَ گِرِن، نه ژه پَرستِش گِرِنا اَجنا دَست کِشان و نه ژی دَست ژه پَرستِش گِرِنا بُته گو بِ زِر و زیو و برُنز و بَر و دارا چه بِبون کِشان. اَو بُته گو نه دِگارِن بِبینِن، نه دِگارِن بِبیهیسِن و نه دِگارِن ره بِچِن.


اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا.»


اَوه گو گو هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا.


«اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا. اَوه گو سَرکَویت، اَزه نانه وَشارتیَ مَنّا بِدَمه دا و اَزه بَرَگه سِپی بِدَمه گو ناوَگه تازَ سَر وه بَری هاتیَ نِویساندِن، گو چه کَس اَوه نِزانیت، خِنجی وی مِرُوی گو اَوه دِستینیت.


«اَوه گو گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت گو رِحا خدا چه دِبِژیتَ کلیسایا. اَوه گو سَرکَویت، اَزه اِرمیشا دارا ژیانه گو ناو بِهَشتا خدادایَ، بِدَمه.


اَونَ همو بِ دَسته یگ رِح و بِ واسِطا عَینی رِح تِنَ جی، گو اَوان بِ اِرادا خو نابَینا هر کَسه دا لِگوَ دِگَت و یگ بَ یگ دِدَتَ هر کَسَگه.


بَجا هَ وِسا گو گَل یِگودو بَحث دِگِرِن وِدَره دا دَرکَوتِن. بله پِش هِنده گو وِدَره دا دَرکَوِن پولس قِسا خو یا دوماییگه اینا اَزمان و گُت: «رِحا مُقدسا خدا بِ واسِطا اِشعیایه پِیغَمبَر چه باش راستا باوانه وَدا قِسَ گِر، وقته گو گُت:


هِندَ فیلسوفه اپیکوری و رواقی ژی گَل پولس دا بَحث گِرِن. ناو واندا هِندَگا دِگُتن: «اَو مِرُوه چیرِگ دِرِژ چه دِخازیت بِژیت؟» اَونه دی دِگُتن: «اَو رَنگه مِرُوَگه دِدَت گو خدایانه بیانی وَعظ دِگَت.» چون گو پولس راستا عیسی دا و ژه ناو مِریادا رابونا وی وَعظ دِگِر.


وقته گو اَوان پَرستِشا خاده دِگِرِن و رُژی بون، رِحا مُقدسا خدا گُت: «برنابا و شائولی بُ مِن بُ وه شُلا گو مِن بَر خاطره وه گازی وان گِریَ، جُدا گَن.»


چون گو اَونَ رِحه شیطانینَ گو مُعجِزا نیشان دِدَن و دِچِنَ لاره تواوی پاشایه دُنیایه گو اَوان بُ شَره رُژا عَظیمَ خدایه قادرَ مطلق خِر گَنَ جیَگه.


وَی بُ حاله وه دُنیایه گو بِ وَسوَسا باعیث دِبیت خلق بِکَویتَ گُنَهه! چون گو ژه وَسوَسَ بونه رِیا رَوه چِنینَ، بله وَی بُ حاله وه کَسه گو بِبیتَ باعیثه وَسوَسه!


هِنگه عیسی گُتَ شاگِردِت خو: «ژه وَسوَسا گُنَه گِرِنه رِیا رَوه چِنینَ، بله وَی بُ حاله وه کَسه گو بِبیتَ باعیثه وَسوَسه.


خِنجی هِنده گو رِحا مُقدسا خدا شَهادَته دِدَتَ مِن گو هر شَهرَگه دا زیندان و بَلا هِویا مِنِن.


اَو هاتَ لاره مَ، پِشتبِنا پولس راگِر و دَست و پِیه خو بِ وه گِردا و گُت: «رِحا مُقدسا خدا دِبِژیت: ”یهودیه اورشلیمه خُدانه وه پِشتبِنه دیه وِسا گِردَن و دیه اَوی تسلیمی دَسته قَومه گو یهودی نینِن بِگَن.“‌»


خدا اَو دِشدَنَ بِ واسِطا رِحا خو بُ مَ آشگَرا گِریَ. بَر خاطره هِنده گو رِحا خدا همو دِشدی، دِوَکُلیت، حتا سِرّت خدا یه کور.


چون گو اون دِبی بِبِنَ چَند دَستَ گو وه جورَیی اَونه گو ناو وَدا خالصِن، بِنَ ناس گِرِن.


حکمتَگه وِسا ژه اَسمانی ژُردا نایِت، بَلگو ژه آلیه عَردیَ و نفسانی و شیطانیَ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite