Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Tîmotʼêyo I 3:16 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

16 اَم اعتراف دِگَن گو بَراستی سِرّا دینداریه عَظیمَ: اَو ناو جسمه دا دووهار بو، بِ واسِطا رِحا خدا راستیا وی ایثبات بو، میلیاکَتا اَو دیتِن، ناو مِلَتادا هاتَ وَعظ گِرِن، ناو دُنیایه دا ایمان اینانَ وی، و ناو شُکوه و جلاله دا، ژِلَل هاتَ بِرِن.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

16 Bêguman, sira jiyana xwedayî mezin e: Ew di bedenê de xuya bû, Ji aliyê Ruh ve rast hat derxistin, Ji aliyê milyaketan ve hat dîtin, Di nav miletan de hat danbihîstin. Di dinyayê de hat bawerkirin Û bi rûmet hat hilkişandin.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

16 Bê xeberdan, gelekî kʼûr e surʼa xwedêpʼaristîya me: Ew bi bedenî xuya bû, bi Rʼuhʼ rʼastîya Wî hate îzbatkirinê, milyakʼetava hate dîtinê, nav mileta hate dannasînkirinê, dinyayêda hate bawerkirinê û rʼûmetêrʼa hate hilatinê.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

16 Бе хәбәрдан, гәләки кʼур ә сӧрʼа хԝәдепʼарьстийа мә: Әԝ бь бәдәни хӧйа бу, бь Рʼӧһʼ рʼастийа Ԝи һатә избаткьрьне, мьлйакʼәтава һатә дитьне, нав мьләта һатә даннасинкьрьне, дьнйайеда һатә баԝәркьрьне у рʼумәтерʼа һатә һьлатьне.

Gade chapit la Kopi




Tîmotʼêyo I 3:16
81 Referans Kwoze  

کلام، بو انسان و ناو مَدا جی گِرت. مَ شُکوه و جلالا وی دیتیَ، شُکوه و جلالَگ لاییقه اَو تَنیا گور گو ژه آلیه بابو هات، پْر ژه لطف و راستیه.


اَو، شَوقا شُکوه و جلالا خدا و دووهار بونا کامِلَ ذاته ویَ و همو دِشدی بِ کلاما خو یا پْر ژه قُدرَت سَرپِیا خُدان دِگَت. اَو پاشه پاک گِرِنا گُنَها، سَر دَسته راستَ اَوه خُدان عَظمَتَ آلیه سَری رونِشت.


عیسیْ خاده پاشه هِنده گو اَو قِسَنَ گُتَ وان، بُ اَسمانی ژِلَل هاتَ بِرِن و سَر دَسته راستَ خدا رونِشت.


نَهَ شُکوه و جلال بیت بُ اَوه گو دِگاریت گورَیَگی انجیلا گو اَز وَعظ دِگَم و دَرسا عیسیْ مسیحْ، وَ تَقویَت گَت - گورَیَگی آشگَرابونا وه سِرّا گو ژه زَمانِت گَلَک قدیم وَشارتی مابو،


ژِنِگ ژه وه دِشده مابونَ حَیر گو نِشگادا دو مِر بِ جِلِگه روناهی رَخ وان راوَستان.


هَگو بَراستی اون ناو ایمانه دا طیگ و قاهیم راوَستِن و ناو اُمیدا انجیلا گو اون دِبیهیسِن دا نَهَژِن، هَمَن اَو انجیلا گو بُ تواوی مَخلوقاته بِن اَسمانی دا هاتیَ وَعظ گِرِن و اَز، پولس بومَ خِذمَتکاره وه.


ژیان آشگَرا بو، و مَ اَو دیتیَ، و اَم سَر وه شَهادَته دِدَن و اَم ژیانا اَبَدی بُ وَ دِبِژِن، اَو ژیانا اَبَدی گو گَل بابودا بو و سَر مَ آشگَرا بو.


هَمَن اَو عیسیْ مسیحْ گو چویَ اَسمانی و سَر دَسته راستَ خدایَ و میلیاکَت و خُدان قُدرَت و قُدرَت بِن اَمره ویدا نَ.


سَر وان آشگَرا بو گو اَوان نه بوخو بَلگو بُ وَ خِذمَت دِگِرِن، وقته گو راستا هِندَ دِشدا قِسَ دِگِرِن گو نَهَ اون راستا وان دِشدادا ژه اَونه گو وه خَبَرا خوش بُ وَ وَعظ دِگَن دا دِبیهیسِن. ژه اَونه گو بِ واسِطا رِحا مُقدسا خدا گو ژه اَسمانی هاتیَ رِگِرِن، اَو خَبَرا خوش بُ وَ وَعظ دِگَن. حتا میلیاکَتا ژی داخازیا دیتِنا وان دِشدانَ هَنَ.


گو دله وان قُرص بیت و بِ پِگوَبون ناو مُحبّته دا، بِگَهَشِنَ تواوی دَولمَندیا وه اطمینانا کامِل، هَمَن اَو اطمینانا گو ژه زاناییه تِت و وِسا بِگَهَشِنَ سِرّا خدا آنی مسیحْ،


اِرادا خدا اَوَ بو گو سَر وان آشگَرا گَت گو وه سِرّه چه قیاسا شُکوه و جلالَگه مَزِن لاره قَومه گو یهودی نینِن هَیَ. هَمَن اَو سِرّ گو مسیحْ ناو وَدایَ، اُمیدا شُکوه و جلاله یَ.


اَو انجیلا گو گَهَشتیَ وَ، هَ وِسا گو بَراستی تواوی دُنیایه دا حاصِله تینیت و زِدَ دِگَت، وِسا گو ناو وَدا ژی ژه وه رُژا گو وَ اَو بیهیست و وَ لطفا خدا ناو راستیه دا فام گِر، شُل دِگَت.


هِنگه میلیاکَتَگ ژه اَسمانی وی دووهار بو و اَو تَقویَت گِر.


وقته عیسی غُسلا تعمیده گِرت، جیدا ناو آوه دا هاتَ دَروَ. هَ وه دَمه اَسمان بُ وی وَبو و اَوی رِحا مُقدسا خدا دیت گو وَگو گُترَگه ژُردا دِهات گو سَر وی رونِت.


اون دِزانِن گو اَو دووهار بو گو گُنَها راگَت و بِبَت، و ناو ویدا چه گُنَه چِنینَ.


وَرِن چاوه مَ عیسی بیت گو خیمه ایمانا وَ دِدانِت و ایمانا وَ کامِل دِگَت. هَمَن اَو عیسایه گو بَر خاطره وه خوشیا گو بَر وی هاته بو داناندِن، خاچ تحمل گِر، شَرما وه به چِنَ هَژمارت و نَهَ سَر آلیه راستَ تَخته پادشاهیا خدا رونِشتیَ.


اَو دِبی سِرّا ایمانه بِ وجدانَگه پاک خُدان گَن.


وه ناوه دا اَوی دو میلیاکَت دیتِن گو جِلِگه سِپی بَر واندا بون و وه جیه گو جنازه عیسی دانا بون، رونِشته بون، یگ آلیه سَره عیسی و یه دیتِر آلیه پِیه عیسی.


«باکِرَیَگ پِگِران بویَ، گورَگه دیه بینیتَ دُنیایه و عِمانوئیل دیه گاز گَنَ وی،» گو آنی خدا گَل مَدا.


پاشه وه یگه مِن بَرخودا، ایجا، جَماعَتَگه عَظیم گو چه کَسه نَدِگاری وان بِهَژمِریت، ژه هر مِلَتَگه، ژه تواوی طایفا و قَوما و اَزمانا، حُضورا وه تَختی و وی بَرخِگه دا راوَستا بون، عبایه سِپی بَ واندا بو و چِقِلِت دارا خُرمه دَسته واندا بو،


اَو پِش آفِراندِنا عالَمه دا کِفش بو، بله وان زَمانه دوماییگه دا بَر خاطره وَ دووهار بو،


به شِگ اَوه گوشگَیَ گو ژه اَوه مَزِن بَرکته دِستینیت.


بُ مِن ژی دعایا بِگَن، گو کَنگه اَز دَوْه خو بُ قِسَدانه دِوَگَم، اَو قِسا گو اَز دِبی بِژِم بُ مِن بِتَ دایین، گو سِرّا انجیله بِ جُراَته بِدَمَ بیهیستِن،


خدا بِ وه شُله سِرّا اِرادا خو گورَیَگی قَصدا خو گو ناو مسیحْ دا آشگَرا گِر، بُ مَ دا زانین،


بله وقته گو اَو زَمانه کِفش بویی کامِل گَهَشت، خدا گوره خو رِگِر گو ژه ژِنَگه هاتَ زایین و بِن اَمره شِریعَته دا هاتَ دُنیایه،


انسانه اَوِلی ژه عَردی بو، انسانَگ ژه آخه؛ انسانه دویه ژه اَسمانیَ.


بَلگو اَم راستا حکمتَگه سِرّی و وَشارتیَ خدا قِسَ دِگَن، گو خدا اَو پِش زَمانادا، بُ شُکوه و جلالا مَ کِفش گِر.


بله اَز پیسیار دِگَم، ما اَوان نَبیهیسته بون؟ بَراستی گو بیهیسته بون، چون گو زَبورا داووددا هاتیَ نِویساندِن: «دَنگا وان سَر تواوی عَردی پَخش بویَ، و قِسه وان گَهَشتیَ سَره دیَ دُنیایه.»


خو و تواوی وه هِشَمه باش شار بِن. هَمَن اَو هِشَما گو رِحا مُقدسا خدا اون دانانَ بَر وه گو اون چاودِریا وه بِگَن و اون شُوانَتیا کلیسایا خدا گو اَو بِ خونا خو کِریَ بِگَن.


چون اَو خدایه گو قُدرَت دا پِطرُس گو بِبیتَ رسوله اَونه هاتی سُنَت گِرِن آنی یهودیا، قُدرَت دا مِن ژی گو بِبِمَ رسوله قَومه گو یهودی نینِن.


اَجداده قَومه یه وانِن، مسیحْ گورَیَگی جسمه ژه نَسلا وانَ. اَو مسیحْ، گو خدایه همو کَسه یَ و حَتا اَبَده مبارَکَ. آمین.


ایجا پِطرُس دَستبه قِسَدانه گِر و گُت: «بَراستی اَز نَهَ دِزانِم گو خدا چه فَرق و جُداتیه نادانِتَ نابَینا انسان دا؛


چون خدا اَو شُل گِریَ گو شِریعَته بَر خاطره ضعیف بونا جسمه نَگاری بِگَت. خدا گوره خو بینا جسمَگه گُنَهکار و بُ گُنَهه رِگِر و اَوی گُنَه، ناو جسمه دا محکوم گِر.


وقته پولس و برنابا گَهَشتِنَ وِدَره، مِرُوه کلیسایه خِر گِرِن و هَچی شُلا گو خدا بِ واسِطا وان گِره بو بُ وان باس گِرِن و گُتن گو چاون خدا دَره ایمانه سَر قَومه گو یهودی نینِن وَگِریَ.


اَز ژه آلیه بابو هاتِم و هاتِمَ ناو وه دُنیایه دا؛ و نَهَ اَز وه دُنیایه دِهلِم و دِچِمَ لاره بابو.»


عیسی گو دِزانی بابو همو دِشد سِپاردیَ دَسته وی، و اَو ژه آلیه خدا هاتیَ و دیه بِزُوریتَ لاره خدا،


و هَ وه حالیدا گو بَرکت دِدا وان ژه وان وَقَطیا، اَو بُ اَسمانی ژِلَل هاتَ بِرِن.


بله میلیاکَته گُتَ مِن: «تِ بُچی مایی حَیر؟ اَزه سِرّا وه ژِنگه و اَو حیوانه وَحشی گو هَفت سَر و دَه شاخ هَنَ و ژِنِگ سَر سیوار بویَ، بِژِمَ تَ.


سَر عَنیا وی اَو ناوه سِرّی هاته بو نِویسین: «بابِلا مَزِن، داییگا فاحِشا و شُله کِرِتَ سَر رویه عَردی.»


نَهَ منظورا قِسا گو اَم دِبِژِن اَوَیَ: مَ کاهینَگه وِسا مَزِن هَیَ گو اَسمانی دا سَر آلیه راستَ تَخته پادشاهیا اَوه خُدان عَظمَت رونِشتیَ


چون گو سِرّا به دینیه هَ نَهَ ژی شُل دِگَت. بله تِنه حَتا وه وقته گو اَوه گو حَتا نَهَ پِشی له گِرتیَ، بِتَ راگِرِن.


وه رُژا گو اَو تِت گو ناو اَونه گو ایمان وی هَنَ دا شُکوه و جلاله بِگِریت و تواوی اَونه گو ایمان اینانَ ژه وی بِمینِنَ حَیر. اون ژی گو وَ سَر شَهادَتا مَ ایمان اینایَ، ناو واندانَ.


تواوی اَونه گو اورشلیمه دا بون ژه وه دِشده هَسیان و اَزمانه خودا اَو جی ’حَقِلْ‌دَما‘ گاز دِگِرنه، آنی زَویا خونه.


بَجا نَهَ، اَی بابو، حُضورا خودا شُکوه و جلاله بِدَ مِن، هَمَن اَو شُکوه و جلالا گو پِش دَستبه گِرِنا عالَمه مِن لاره تَ هَبو.


«بله وقته اَز اَو آریکاره گو ژه آلیه بابو بُ وَ دِرِگَم، آنی رِحا راستیه گو ژه آلیه بابو دَردِکَویت بِت، اَو دیه راستا مِدا شَهادَته بِدَت.


بَجا هَگو اون گوره انسان بِبینِن گو ژِلَل دِچیتَ سَر جیه خو یه اَوِلی، اونه چه بِگَن؟


نورَگ بُ آشگَرا گِرِنا راستیه بُ قَومه دیتِر و بُ سَربِلندیا قَومه تَ بنی اسرائیله.»


وقته چُنَ ناو مَزاری دا، زَلامَگ دیتِن گو سَر آلیه راسته رونِشته بو و عبایَگه سِپی بَر ویدا بو. اَوان وقته اَو دیتِن تِرسیان.


عیسی چِل رُژا ناو چُله دا بو و شیطانی اَو امتحان دِگِر. اَو گَل حیواناته وَحشی دا دِما و میلیاکَتا بُ وی خِذمَت دِگِرِن.


نِشگادا عَرد هَژیانَگه مَزِن قَوِمی، چون گو میلیاکَتَگَ خاده ژه اَسمانی ژُردا هات و چو آلیه مَزاری و بَره پِشیا دَره مَزاری گِرِل گِرَ رَخَگه و سَر وه رونِشت.


عیسی جیواب دا وان: «زانینا سِرّت پادشاهیا اَسمانی بُ وَ هاتیَ دایین، بله بُ وان نَهاتیَ دایین.


ایجا ابلیس اَو هِلا و چو و پاشه، میلیاکَت هاتِن و خِذمَتا ویدا بون.


چون گو مسیحْ ژی یگ جار بُ گُنَها زَجر کِشا؛ آنی اَوه صالِح، بُ اَونه گو صالِح نینِن، گو وِسا مَ بینیتَ حُضورا خدادا. اَو جسمه دا هاتَ گُشتِن، بله رِح دا ساخ بو،


چون گو چه فَرق نابَینا یهودیا و یونانیادا چِنینَ، چون گو هَمَن اَو خاده، خادیه همو کَسه یَ و اَو، گَلَک زِدَ بَرکته دِدَتَ اَونه گو گاز وی دِگَن.


حاشا! خدا راستَ، حتا هَگو همو کَس دِرَوگَر بیت، وِسا گو زَبورا داووددا هاتیَ نِویساندِن: «گو تِ قِسه خودا حَق دَرکَوی، و وقته تِ قضاوته دِگَی، تِ سَر بِکَوی.»


بله نَهَ آشگَرا بویَ و بِ واسِطا نِویسارِت پِیغَمبَرا، گورَیَگی اَمره خدایه اَبَدی، بُ همو مِلَتا هاتیَ گُتن گو اَو ایمانه بینِن و اطاعته بِگَن -


چون گو گوره خدا، عیسیْ مسیحْ، هَمَن اَوه گو، مِن و سیلاس و تیموتائوس اَو ناو وَدا وَعظ گِر، هم ’بله‘ و هم ’نه‘ نَبو، بَلگو ناو عیسیْ مسیحْ دا همو جاره ’بله‘ یَ.


اون اَونه گو بِ واسِطا وی وَ ایمان خدا هَیَ، هَمَن اَو خدایه گو مسیحْ ژه ناو مِریادا راگِر و شُکوه و جلال دا وی، گو وِسا ایمان و اُمیدا وَ سَر خدا بیت.


هَچی کَسه گُنَهه دِگَتَ پِشه خو ژه ابلیسَ، چون گو ابلیس هَ اَوِلیدا گُنَها دِگَت. گوره خدا بَر خاطره هِنده دووهار بو گو شُلِت ابلیس بَین بِبَت.


هَگو داوود گاز وی دِگَت ’خاده‘، اَو چاون دِگاریت گوره داوود بیت؟»


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite