Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Selanîkî II, 1:7 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

7 و رِحَتیه بِدَتَ اون اَونه گو زَجره دِکِشِن و هَ وِسا ژی بِدَتَ مَ. اَو یگَ زَمانَگه دیه بِقَومیت گو عیسیْ خاده گَل میلیاکَته قاوَتَ خو ناو آگِرَگه گُردا ژه اَسمانی دووهار گَت.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

7 û we bi me re rihet bike, hûn ên ku tengahiyê dikişînin. Ev wê weha be: Gava Xudan Îsa bi milyaketên xwe yên bihêz ve di pêta êgir de ji ezmên xuya bibe,

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

7 û yêd ji we tengasîyêda ne, tʼevî me bide hêsakirinê. Evê aha be, gava Xudan Îsa tʼevî milyakʼetêd Xweye zor ji eʼzmênva bi kʼûra êgir xuya be,

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

7 у йед жь ԝә тәнгасийеда нә, тʼәви мә бьдә һесакьрьне. Әве аһа бә, гава Хӧдан Иса тʼәви мьлйакʼәтед Хԝәйә зор жь әʼзменва бь кʼура егьр хӧйа бә,

Gade chapit la Kopi




Selanîkî II, 1:7
51 Referans Kwoze  

مِن دَنگَک ژه اَسمانی بیهیست گو دِگُت: «وِنَ بِنویسَ: خَنیَگه حاله وان مِرُوا گو نَهَ وِدا ناو خاده دا دِمِرِن.» و رِحا خدا گُت: «بَراستی خَنیَگه حاله وان، گو دیه ژه زحمته خو رِحَت بِن، چون گو عمله وان دوو وانرا تِت!»


«چون گو گوره انسان ناو شُکوه و جلالا بابه خو گَل میلیاکَتِت خودا دیه بِت و بُ هر مِرُوَگه گورَیَگی اعماله وی دیه خَلاته وی بِدَته دا.


«اَز، عیسی، مِن میلیاکَته خو رِگِرَ لاره وَ گو شَهادَتا وان دِشدانَ بِدَتَ کلیسایا. اَز، رَه و نَسلا داوود پاشا مَ. اَز سِتِرا روناهیَ سِبیزو مَ.»


و اَم هِویا وه اُمیدا خو یا مبارَک بِن، آنی دووهار بونا شُکوه و جلالا خدایه مَ یه عَظیم و نجاتگَره مَ عیسیْ مسیحْ.


چون گو اَو زَجره گوشگَ گو دِچِن و دَرباز دِبِن، بُ مَ شُکوه و جلالَگه اَبَدی حاضِر دِگَن گو گَل وان زَجرانَ نایِتَ مقایسَ گِرِن.


اَو هر رُنِگَگه دیه ژه چاوه وان پاک گَت، و ایدی نه مِرِن هَیَ؛ نه تازی، نه گیریان، نه ژی اِش، چون گو دِشده پِشتا دَرباز بونَ.»


و هَگو اَم زارونَ، بَجا اَم وَرَثَنَ ژی، آنی اَم وَرَثه خدانَ و گَل مسیحْ میراثه دا شِریگِن، بِ وه شرطه گو اَم ژی گَل ویدا زَجره بِکِشِن گو اَم ژی گَل ویدا شُکوه و جلاله پَیدا گَن.


رُژا هاتنا گوره انسان ژی هَ دیه وِسا بیت.


«وقته گو گوره انسان ناو شُکوه و جلالا خودا، گَل تواوی میلیاکَتا بِت، دیه سَر تَخته خو یه پْر ژه شُکوه و جلال رونِت.


بله اَوی گُتَ مِن: «تِ نابی وه شُله بِگَی! اَز ژی بینا تَ خُلامَگِم، بینا تَ و بینا بِرایِت تَ آنی پِیغَمبَرا و بینا اَونه گو قِسه وه کِتِبه تینِنَ جی. پَرستِشا خدا بِگَ.»


میلیاکَته گُتَ مِن: «هِتبار وان قِسانَ دِتَ گِرِن و راستِن. خاده، خدایه رِحه پِیغَمبَرا، میلیاکَته خو رِگِریَ گو هَچی دِشدا گو گَلَک زو دِبی بِقَومیت، نیشا خُلامِت خو بِدَت.»


هِنگه مِن تَختَگه سِپیَ مَزِن دیت و اَوه گو سَر وه رونِشته بو. اَسمان و عَرد ژه حُضورا وی حِلاتِن و بُ وان چه جی پَیدا نَبون.


بَرخودَنه، اَو بِ اَورا تِت، هر چاوَگ دیه وی بِبینیت، حتا چاوه اَونه گو نِیزَ له راگِرِن؛ و تواوی طایفه دُنیایه بَر خاطره وی دیه تازیه بِگِرِن. بَله، دیه وِسا له بِت. آمین.


هَمَن اَو عیسیْ مسیحْ گو چویَ اَسمانی و سَر دَسته راستَ خدایَ و میلیاکَت و خُدان قُدرَت و قُدرَت بِن اَمره ویدا نَ.


بَجا مسیحْ ژی پاشه هِنده گو جارَگه هاتَ قُربانی گِرِن گو گُنَهه گَلَک مِرُوا بِدَتَ بِشتا خو، بُ جارا دویه دیه دووهار بیت، نه بُ هِنده گو گُنَهه بِکِشیتَ بِشتا خو، بَلگو نجاته بِدَتَ اَونه گو بِ اشتیاقه چاورِیا وینَ.


بَجا وَرِن اَم مِجِد سَعیا خو بِگَن گو بِچِنَ ناو وه جیه رِحَتیه دا، گو وِسا چه کَس بِ به اَمریَگه وِسا نَکَویت.


بَجا وِسا، بُ قَومه خدا، رِحَتیا رُژا شَنبیا مُقدس دِمینیت.


بَجا حَتا وقته گو وَعدا چُنا ناو جیه رِحَتیا ویدا هِشتا سَر جیه خویَ، وَرِن اَم بِتِرسِن گو وِسا له نَیِت گو کِفش بیت یگ ژه وَ نَگاریَ بِگَهَشیتَ وه وَعده.


هَگو اَم تحمل گَن، اَمه گَل ویدا ژی سَلطَنَته بِگَن؛ هَگو اَم اَوی حاشا گَن، اَو ژی دیه مَ حاشا گَت.


چون گو بِ واسِطا وی همو دِشد هاتَ آفِراندِن، عَرد و اَسمانا دا، هَچی دِشدا گو دِتَ دیتِن و نایِتَ دیتِن، چه تَختِت پادشاهیه آن چه سَلطَنَت، سَروَر آن خُدان قُدرَت، همو دِشد بِ واسِطا وی و بُ وی هاتنَ آفِراندِن.


لطف و آشتی و سِلامتی ژه آلیه خدا، بابه مَ، و خاده عیسیْ مسیحْ، سَر وَ بیت.


و گُتن: «گَلی جلیلیان، اون بُچی راوَستانَ و دِبَرخودَنَ اَسمانی؟ اَو عیسایَ گو ژه لاره وَ بُ اَسمانی ژِلَل هاتَ بِرِن، هَ وِسا گو وَ ژِلَل چُنا وی بُ اَسمانی دیت، هَ وِسا دیه بِزُورِت.»


پاشه گُت: «بَراستی، بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم اونه اَسمانی وَگِری بِبینِن گو میلیاکَتِت خدا سَر گوره انسان ژِلَل دِچِن و ژُردا تِن.»


همو دِشد بِ واسِطا وی چه بو و ژه وان دِشده گو چه بونی چه دِشد به وی چه نَبو.


بله ابراهیم گُت: ”اَی گوره مِن، بینَ بیراخو گو ناو ژیانه دا، همو دِشده قَنج بونَ نَصیبه تَ، حال اَو حالَ گو دِشده خِراب بونَ نَصیبه ایلعازَر. نَهَ اَو اِرَ ناو رِحَتیه دایَ و تِ ناو عَذابه دا.


عیسی گُتَ وی: «اَزِم، و اونه گوره انسان بِبینِن گو سَر دَسته راستَ قُدرَتا خدا رونِشتیَ و گَل اَورِت اَسمانی دا تِت.»


چون هَچی کَسه گو ناو وه نَسلا زِناگَر و گُنَهکاردا ژه مِن و قِسِت مِن عار هَبیت، گوره انسان ژی وقته گو ناو شُکوه و جلالا بابه خو گَل میلیاکَتِت مُقدس دا بِت، دیه ژه وی عار هَبیت.»


عیسی جیواب دا: «تَ بوخو وِسا گُت! و اَز بُ وَ دِبِژِم گو وِنَ وِداتِر اونه گوره انسان بِبینِن گو سَر دَسته راستَ قُدرَتا خدا رونِشتیَ و سَر اَورِت اَسمانی دا تِت.»


بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هِندَ مِرُو اِرَ راوَستانَ گو حَتا گوره انسان نَبینِن گو ناو پادشاهیا خودا تِت، مِرِنه طام ناگَن.»


پاشه اَو دیه بِژیتَ اَونه گو سَر آلیه وی یه چَپِنَ: ”اَی اون اَونه گو لعنت وَ هاتیَ گِرِن، ژه مِن دور کَوِن و هَرنَ ناو آگِره اَبَدی دا گو بُ ابلیس و میلیاکَتِت وی حاضِر بویَ،


بَجا تَوبَ گَن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدا گو گُنَهه وَ بِنَ خِشت گِرِن.


شُلا هر کَسَگه دیه آشگَرا بیت، بَر خاطره هِنده گو اَو رُژ دیه وه آشگَرا گَت. چون گو اَو دیه بِ آگِری آشگَرا بیت، و آگِر دیه امتحان گَت گو هر کَسَگه چه شُلَگ گِریَ.


گو وِسا دله وَ قُرص گَت گو وقته خادیه مَ عیسی گَل تواوی مُقدسه خودا بِت، اون حُضورا خدایه مَ، بابودا، به عَیب و مُقدس بِن.


خِنجی هِویداریا تِرسناک بُ رُژا دیوانه و آگِرَگه گُر گو اَونه گو له ضِدّ خدانَ دِشَوِتینیت و بَین دِبَت.


چون گو، «خدایه مَ آگِرَگَ گو دِشَوِتینیت و بَین دِبَت.»


بله بِ هَمَن کلامه، اَسمانِت و عَرده گو نَهَ هَنَ، بُ آگِری هاتنَ انبار گِرِن و حَتا رُژا قیامَته و بَین چُنا مِرُوه به دین دِنَ خُدان گِرِن.


هَ وِسا، شَهره سُدوم، عَمورَه و شَهره دُر و بَر گو بینا وان به ناموسی گِرِن و کَتنَ دوو شهوته گو بُ بَدَنه طبیعی نَبون، بِ تحمل گِرِنا جَزایا آگِره اَبَدی، بونَ عبرت.


پاشه بُ هَریگ ژه وان عبایَگه سِپی هاتَ دایین و بُ وان هاتَ گُتن گو قَدَرَگه دی اِمِن بِن، حَتا وه وقته گو هَژمارا همکاره وان ناو خِذمَته دا و بِرایِت وان کامِل بیت، هَمَن اَونه گو دِبی بینا وان بِنَ گُشتِن.


اَو ژی دیه ژه شَرابا غَضَبا خدا وَخُت، شَرابَگه قاوَت و خالص گو ناو طاسِگا غَضَبا ویدا هاتیَ رِژاندِن. اَو مِرُو، حُضورا میلیاکَته مُقدس و حُضورا وی بَرخِگه دا بِ آگِر و گوگرده دیه عَذابه بِکِشیت.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite