Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Romayî 6:13 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

13 اَندامه بَدَنه خو پِشکِشی گُنَهه نَگَن گو بِبِنَ اَمرازه شُله خِراب، بَلگو بینا وان مِرُوا گو ژه مِرِنه زُوِرینَ بُ ژیانه، خو پِشکِشی خدا بِگَن و اَندامه بَدَنه خو بِدَنَ دَسته خدا گو بِبِنَ اَمرازه شُله دوز.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

13 Ne jî endamên bedena xwe wek hacetên neheqiyê pêşkêşî guneh bikin. Lê belê wek ên ku ji nav miriyan rabûne, xwe pêşkêşî Xwedê bikin û endamên bedena xwe jî wek hacetên rastdariyê pêşkêşî Xwedê bikin.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

13 Û endemêd qalibê xwe nedine gune ku bibine hacetêd neheqîyê, lê belê xwe bidine destê Xwedê, çawa yekî ji mirinê rʼabûyî, bira endemêd we bibine hacetêd heqîyê, bona Xwedê.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

13 У әндәмед ԛальбе хԝә нәдьнә гӧнә кӧ бьбьнә һащәтед нәһәԛийе, ле бәле хԝә бьдьнә дәсте Хԝәде, чаԝа йәки жь мьрьне рʼабуйи, бьра әндәмед ԝә бьбьнә һащәтед һәԛийе, бона Хԝәде.

Gade chapit la Kopi




Romayî 6:13
39 Referans Kwoze  

بَجا گَلی بِرایا، بَر خاطره رَحمتِت خدا اَز لاواهیا وَ دِگَم گو اون بَدَنه خو بینا قُربانیَگه ساخ و مُقدس و بینا قُربانیَگه گو خدا وه قَبول دِگَت، پِشکِش گَن گو اَوَ پَرستِشا روحانیا وَیَ.


ما اون نِزانِن هَگو اون خو بینا خُلامَگه مطیع، پِشکِشی مِرُوَگه بِگَن، اون دِبِنَ خُلامه وی مِرُوی گو اون ژه وی اطاعته دِگَن، نَهَ چه خُلامه گُنَهه بیت گو دِبَتَ بُ آلیه مِرِنه، آن چه خُلامه اطاعت گِرِن ژه خدا بیت گو دِبَتَ بُ آلیه صالِح بونه؟


مسیحْ بوخو گُنَهه مَ سَر خاچا دار ناو بَدَنه خودا هِلگِرتِن، گو اَم راستا گُنَهه دا بِمِرِن و راستا صالِح بونه دا بژین. وَ بِ بیرینه وی شفا گِرتیَ.


بَجا هَچی دِشدا گو ناو وجودا وَدا یا عَردیَ، بُگُژِن، آنی زِنا، پیسیتی، شهوت، داخازیِت پیس و طمع گو هَمَن بت پرستیَ.


چون وقته گو اَم بِن سَلطَنَتا جسمه دا دِژیان، داخازیِت مَ یه گُنَهه گو بِ شِریعَته اَو دِراگِرِنَ سَرپِیا، ناو اَندامه بَدَنا مَدا دِخَبِتین، گو بُ مِرِنه اِرمیشه بینِن.


بَ وه یگه ژی عَمره خو یه مایی بُ اِرادا خدا دژیت نه بُ شهوته بَشَری.


و اون، اَونه گو ناو به اَمری و سُنَت نَبونا نفسه خودا مِره بون، خدا اون گَل مسیحْ دا ساخ گِرِن و تواوی به اَمریِت مَ بَخشین،


چون گو اون بِ قیمَتَگه هاتنَ کِرین. بَجا ناو بَدَنه خودا شُکوه و جلاله بِدَنَ خدا.


هَگو اَم گُنَهِت خو اعتراف گَن، اَو اَمین و عادلَ گو گُنَهِت مَ بِبَخشیت و مَ ژه هر جورَ نَحَقیَگه تَمیز بِگَت.


ما اون نِزانِن گو بَدَنه وَ اَندامه مسیحِن؟ ما اَز دِبی اَندامه مسیحْ راگَم و اَوان بِگَمَ اَندامه فاحِشَیَگه؟ حاشا!


حتا وقته گو اَم ناو گُنَهه خودا مِره بون، اَم گَل مسیحْ دا ساخ گِرِن - وَ بِ واسِطا لطفه نجات پَیدا گِریَ -


هَ وِسا گو اُمیدا مِن اَوَیَ و اَز بِ اشتیاقه چاورِیا هِنده مَ گو چه دِشدی دا شَرمندَ نَبِمَ، بَلگو بِ جُراَتا کامِل، نَهَ ژی بینا همو جاره، مسیحْ ناو بَدَنه مِدا شُکوه و جلاله پَیدا گَت، چه بِ ژیانا مِن بیت، چه بِ مِرِنا مِن.


ما اون نِزانِن گو مِرُوه نَدوز نابِنَ وارِثه پادشاهیا خدا؟ نَینَ لِباندِن: نه مِرُوِت به ناموس، نه بت پرست، نه زِناگَر، نه لواطگَر، چه فاعل و چه مفعول،


اَز بَر خاطره وان گِماسیه گو وَ بَر خاطره طبیعتا خو هَیَ، بِ کلیمه انسانی گَل وَدا قِسَ دِگَم. چون هَ وِسا گو وَ اَندامه بَدَنا خو بینا خُلاما بُ پیسیتی و شُله خِرابَ گو دِبِرنَ بُ آلیه شُله خِرابَ زِدَتِر، پِشکِش گِر، نَهَ ژی اَندامه بَدَنا خو بینا خُلامَگه بُ صالِح بونَگه گو دِبَتَ بُ آلیه مُقدس بونه، پِشکِش گَن.


چون گو سیلاحه شَره مَ ژه جسم نینِن، بَلگو ناو سیلاحه مَدا قُدرَتا الهی هَیَ گو گَلا دِهِلُشینیت.


بَجا اون ژی دِبی خو راستا گُنَهه دا مِری بِزانِن و ناو مسیحْ عیسیْ دا، راستا خدادا ساخ.


چون گو هَچی دِشدا دِتَ دیتِن، نورَ. بَر خاطره وِنَیَ گو دِتَ گُتن: «اَی تِ گو خَوه دایی، شار بَ، ژه ناو مِریادا رابَ، گو مسیحْ دیه سَر تَ بِبِرِسقیت.»


اَوان نه تِنه گورَیَگی اَو دِشدا گو اَم هِویدار بون شُل گِرِن، بَلگو اَوِلی خو وَقفی خاده گِرِن و پاشه گورَیَگی اِرادا خدا خو وَقفی مَ گِرِن.


مسیحْ، بَر خاطره همویا مِر گو اَونه ساخ، ایدی بوخو نَژین، بَلگو بُ وی بژین، اَوه گو بَر خاطره وان مِر و دیسا ساخ بو.


بله اَز شِریعَتَگه دیتِر ناو اَندامه بَدَنا خودا دِبینِم گو گَل شِریعَتا گو عاقله مِن اَو قَبول هَیَ، شَری دِگَت و مِن دِگَت اسیره شِریعَتا گُنَهه گو ناو اَندامه بَدَنا مِدا دژیت.


بله نَهَ یا دوز اَوَ اَم جَشنه بِگِرِن و شادیه بِگَن، چون گو اَو بِرایه تَ مِره بو، نَهَ ساخَ؛ بِزِر بِبو، پَیدا بویَ!“»


چه دِبیتَ باعیث گو شَر و هِنگامَ بِکَونَ ناو وَدا؟ ما اَو یگَ نینَ گو نفسه وَ ناو وَدا شَری دِگَن؟


اَو پْر ژه هر جورَ نَحَقی، پیسیتی، طمع و خِرابیه نَ. اَو پْر ژه حسادت، مِرُو گُشتِن، شَر، حیلَبازی و نیّتا خِرابِن. اَو پِشت سَره خلقه قِسَ دِگَن.


بَراستی، بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی کَسه قِسه مِن بِبیهیسیت و ایمانه بینیتَ اَوه گو اَز رِگِرِمَ، ژیانا اَبَدی هَیَ. اَو نایِت قضاوت گِرِن، چون گو اَو ژه مِرِنه چویَ بُ ژیانه.


چون گو اَو گوره مِن مِره بو، نَهَ دیسا ساخَ؛ بِزِر بِبو، پَیدا بویَ!“ ایجا دَستبه جَشن و شادیه گِرِن.


گو وِسا تواوی اَونه گو ایمان نَینانَ راستیه بَلگو ژه نَحَقیه کَیف خوش بون، محکوم بِن.


چون مُحبّتا مسیحْ سَر مَ حُکمه دِگَت، چون گو اَم گَهَشتِنَ وه هِنده گو، مِرُوَگ بَر خاطره همویا مِریَ، بَجا همو مِرِنَ.


گَلَک سَعیه بِگَ گو تِ ژه آلیه خدا بِی قَبول گِرِن، بینا پالَیَگه گو چه دِشد بُ شَرم گِرِنه چِنینَ و کلاما راستیه دوز دِدَتَ شُله.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite