Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Romayî 11:20 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

20 اَوَ راستَ. اَو بَر خاطره به ایمانیا خو هاتنَ شِگَستِن، بله تِ بِ واسِطا ایمانه طیگ راوَستایی. بَجا مغرور نَبَ بَلگو بِتِرسَ.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

20 Erê, rast e. Ew ji ber bêbaweriya xwe hatin birrîn, lê belê tu bi baweriyê disekinî. Îcar pozbilind nebe, lê bitirse.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

20 Rʼast e. Ewana ji dest nebawerîyê şkestin û te bi bawerîyê hʼîm girt. Kʼubar nebe, lê bitirse.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

20 Рʼаст ә. Әԝана жь дәст нәбаԝәрийе шкәстьн у тә бь баԝәрийе һʼим гьрт. Кʼӧбар нәбә, ле бьтьрсә.

Gade chapit la Kopi




Romayî 11:20
43 Referans Kwoze  

گَل یِگودو دَرباز گَن. خو مَزِن نَگَن بَلگو گَل مِرُوه ضعیف و سادَدا بِگَرِن. چه جارا چاوه خودا خو زانا نَزانِن.


نه بَر خاطره هِنده گو اَم سَر ایمانا وَ آغاتیه بِگَن، بَلگو اَم گَل وَدا، بُ کَیف خوشیا وَ بِخَبِتِن، چون گو اون ایمانا خودا طیگ دِراوَستِن.


ایجا اَوه گو فِکِر دِگَت طیگ راوَستایَ، هیشیار بیت گو نَکَویت!


هَگو اون بابو گاز وی دِگَن، هَمَن اَوه گو به هِنده گو فَرق و جُداتیه دانِت، سَر هر کَسَگه گورَیَگی عمله وی قضاوته دِگَت، بَجا دَورانا غُربَتا خودا بِ تِرسا خدا رِفتاره بِگَن،


بَجا عزیزِت مِن، هَ وِسا گو وَ همو جاره اطاعت گِریَ، نَهَ ژی نه تِنه وقته اَز وِدَره مَ، بَلگو حتا گَلَکتِر ژه وه، وقته گو اَز وِدَره نینِم، بِ تِرس و رَجِفینه نجاتا خو بِدَنَ شُله.


گَلی بِرایا، هیشیار بِن گو وِسا له نَیِت گو چی یگ ژه وَ، دلَگه پیس و به ایمان هَبیت گو وَ ژه رِیا خدایه حَیّ و حاضِردا دَرخینیت.


بُ دَولمَنده وه زَمانی اَمِر گَ گو نه خو مَزِن گَن، نه ژی اُمیدا خو بِدَنَ ماله دُنیایه گو نامینیت. بَلگو اُمیدا خو بِدَنَ خدا، هَمَن اَو خدایه گو بُ مَ همو دِشدی گَلَک زِدَ حاضِر دِگَت گو اَم کَیفه بِگَن.


ناو ویدا رَه وَدَن و چه بِن، و هَ وِسا گو وَ دَرس اِستاند، ناو ایمانه دا طیگ راوَستِن و سَررِژ ژه شُکُر گِرِنه بِن.


خو سَر سَره چِقِله دی مَزِن نَگَ. هَگو تِ وِسا دِگَی، بیراخودا خُدان گَ گو اَوه گو رَهه خُدان دِگَت، تِ نینی، بَلگو رَهَ گو تَ خُدان دِگَت.


اَم بَحثا و هر جورَ ادعایه مغرور گو له ضِدّ مَعریفَتا خدا دِرابِن، بَین دِبَن و هر فِکرَگه اسیر دِگَن گو بِن اَمره مسیحْ دا بیت.


هَ وه قیاسه گو اَوی شُکوه و جلال دا خو و ناو کَیفه دا ژیا، هَ وه قیاسه عَذاب و گُلا بِدَنَ وی. چون گو اَو دله خودا دِبِژیت گو، ”اَز بینا مَلَکیَگه دِرونِم، اَز بِوَژِن نینِم و چه جارا گُلا ناخُم.“


چون گو تِ دِبِژی: ”اَز دَولمَندِم، مِن مال و ثَروَت هَیَ و اَز محتاجی چه دِشدی نینِم.“ تِ نِزانی گو تِ به بَخت و ذَلول و فقیر و گُورَ و روتی.


مِن بِ واسِطا سیلاس گو اَز اَوی بینا بِرایَگه وفادار دِزانِم، اَو نِویسارَ گُرْتْ بُ وَ نِویسیَ گو وَ نصیحت گَم و شَهادَته بِدَم گو اَوَیَ لطفا خدا یا راست. ناو وه لطفه دا طیگ راوَستِن.


پِشیا وی بِسَگینِن، ایمانا خودا طیگ راوَستِن، چون اون دِزانِن گو همو جیه دُنیایه بِرایِت وَ ژی هَ وان زَجرانَ دِکِشِن.


بله خدا لطفه زِدَتِر دِدَت. بَ وه یگه ژی دیسا هَ وه کِتِبه دا هاتیَ نِویساندِن: «خدا دِرابیتَ له ضِدّ مِرُوه مغرور، بله لطفا خو دِدَتَ مِرُوه دل نِزِم.»


تَ ایمان هَیَ گو خدا یگَ؛ تِ باش دِگَی! حتا اَجنَ ژی ایمان وِنَ هَنَ و تِرسادا دِرَجِفِن!


بَجا وَرِن اَم مِجِد سَعیا خو بِگَن گو بِچِنَ ناو وه جیه رِحَتیه دا، گو وِسا چه کَس بِ به اَمریَگه وِسا نَکَویت.


بَجا، بَر خاطره هِنده گو هِشتا هِندَگا فُرصَت هَیَ گو بِنَ ناو وه جیه رِحَتیه دا و اَونه گو پِشتِر خَبَرا خوش گَهَشتَ وان، بَر خاطره به اَمریه نَگارین بِنَ ناو وه جیه رِحَتیه دا،


بَجا اَم دِبینِن گو بَر خاطره به ایمانیه بو گو اَوان نَگارین بِنَ ژُر.


اَو له ضِدّ هَچی دِشدا گو خدا دِتَ گاز گِرِن آن دِتَ پَرستِش گِرِنَ و خو سَراتِر دِگِریت، وِسا گو ناو معبدا خدادا دِرونِت و دِبِژیت گو خدایَ.


بله هَگو هِندَگ ژه وان وفادار نَبون، چه؟ ما وفادار نَبونا وان، وفادار بونا خدا باطل دِگَتَ؟


بله وقته اَوان گَل ویدا مخالفت گِرِن و دوژون دانَ وی، اَوی جِلِگه خو داکُتان و گُتَ وان: «خونا وَ سَر سُگُرا وَ بیت! اَز به تقصیرِم. وِنَ وِداتِر اَزه بِچِمَ لاره قَومه گو یهودی نینِن.»


اَز بُ وَ دِبِژِم گو اَو مِرُوه باجگِر رِزا صالِحان دا هاتَ هَژمارتِن و چو مالا خو، نه اَوه فَریسی. چون گو هَچی کَسه خو مَزِن گَت، دیه گوشگَ بیت، و هَچی کَسه خو گوشگَ گَت، دیه مَزِن بیت.»


هیشیار بِن؛ ایمانه دا طیگ راوَستِن؛ بینا مِرا رِفتار گَن و قاوَت بِن.


چون هَگو خدا سَر چِقِله طبیعی رَحم نَگِر، رَحمه تَ ژی ناگَت.


چون گو بِ واسِطا لطفا گو بُ مِن هاتیَ دایین، اَز بُ هَریگ ژه وَ دِبِژِم گو چه کَس حَدی زِدَتِر راستا خودا فِکِر نَگَت، بَلگو هر کَس گورَیَگی وه هِندا ایمانا گو خدا داییه دا بِ هیشیاریه قضاوته بِگَت.


گَلی بِرایا، نَهَ اَزه اَو انجیلا گو مِن بُ وَ وَعظ گِر بینمَ بیرا وَ، هَمَن اَو انجیلا گو وَ قَبول گِر و اون سَر راوَستانَ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite