Peyxam 13:7 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁷ هَمژی بُ وی ایجازَ هاتَ دایین گو له ضِدّ اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ دا شَری دامَزِرِنیت و سَر وان مسلط بیت. و بُ وی اقتدار هاتَ دایین گو سَر هر طایفَ و هر قَوم و هر اَزمان و هر مِلَتَگه حُکومَته بِگَت.

Kurmanji Încîl

⁷ Destûr ji wî re hat dayîn, ku bi pîrozan re şer bike û li hember wan bi ser keve. Û desthilatiya li ser her bavik, gel, ziman û miletan ji wî re hat dayîn.

Peymana Nû (Încîl)

⁷ Îzin wîrʼa hate dayînê, ku tʼevî cimeʼta Xwedê şerʼ ke û serkʼeve. Usa jî hʼukumê li ser her berekê, cimeʼtê, zimanî û miletî wîrʼa hate dayînê.

Пәймана Ну (Инщил)

⁷ Изьн ԝирʼа һатә дайине, кӧ тʼәви щьмәʼта Хԝәде шәрʼ кә у сәркʼәвә. Ӧса жи һʼӧкӧме ль сәр һәр бәрәке, щьмәʼте, зьмани у мьләти ԝирʼа һатә дайине.

Peyxam 13:7 Referans Kwoze

Peyxam 11:7

وقته گو اَوان شَهادَتا خو خُلاص گِرِن، اَو حیوانه وَحشی گو ژه وه بیرا به بِن دا دِدَرکَویت، دیه گَل واندا شَری بِگَت و دیه سَر وان مسلط بیت و اَوان بِگُژیت،

Peyxam 12:17

هِنگه اَژدَها ژه وه ژِنگه گَلَک کَربه وی وَبو و چو گو گَل نَسلا ژِنگه یا بَجی مایی شَری دامَزِرِنیت؛ آنی گَل اَونه گو اَمرِت خدا بَجی تینِن و خو بِوَ شَهادَتا عیسی گِرتِنَ.

Peyxam 17:15

میلیاکَته گُتَ مِن: «اَو آوه گو تَ دیتِن، گو اَو فاحِشَ سَر وان رونِشتیَ، قَوم و جَماعَت و مِلَت و اَزمانِن.

Peyxam 11:18

مِلَت تورَ بون، بله غَضَبا تَ هات، و وقته هِنده گَهَشتیَ گو دیوانا مِریا بِتَ گِرِن، و بُ خُلامه تَ خَلات بِنَ دایین، آنی بُ پِیغَمبَرا، و بُ اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ و بُ اَونه گو ژه ناوه تَ دِتِرسِن و حُرمَتا وه خُدان دِگَن، هم گوشگَ هم مَزِن و وقته هِنده گَهَشتیَ اَونه گو دُنیا بَین بِرِنَ، بَین بِچِن.»

Yûhenna 19:11

عیسی جیواب دا: «تَ چه اقتدار سَر مِن چِنَبو، هَگو ژه آلیه سَری نَدابانَ تَ؛ بَر وه هِنده، گُنَها اَوه گو اَز تسلیمی تَ گِرِم، گَلَک مَزِنتِرَ.»

Peyxam 10:11

بُ مِن هاتَ گُتن: «تِ دِبی دیسا راستا گَلَک قَوم و مِلَت و اَزمان و پاشایادا نَبوَته بِگَی.»

Peyxam 5:9

اَوان اِستِرانَگه تازَ دِخاندِن گو دِگُت: «تِ لاییقی گو طوماره راگَی و مُهره وه بِشگِنی، چون گو تِ هاتی قُربانی گِرِن و تَ بِ خونا خو حَقه آزادیا خلقه، ژه هر طایفَ، ژه هر اَزمان، ژه هر قَوم و ژه هر مِلَتَگه، بُ خدا کِری؛

Lûqa 4:6

و گُت: «اَزه تواوی وه اقتداره و شُکوه و جلالا وان بِدَمَ تَ، چون گو اَو بُ مِن هاتیَ دایین و اَزه اَوه بِدَمَ هَچی کَسه اَز بِخازِم.