Metta 11:25 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

²⁵ وه وقتیدا، عیسی گُت: «بابو، خُدانه اَسمان و عَردی اَز شُکرا تَ دِگَم گو تَ اَو دِشدَنَ ژه مِرُوِت زانا و شارَزا وَشارتیَ و بُ بِچوگه گوشگَ آشگَرا گِریَ.

Kurmanji Încîl

²⁵ Di wî wextî de Îsa got: «Ey Bavo, ez ji te re şikir dikim, Xudanê erd û ezmên! Çimkî te ev tiştên ha ji şehreza û zaneyan veşartin û ji zarokên biçûk re eşkere kirine.

Peymana Nû (Încîl)

²⁵ Hingê Îsa got: «Şikir navê Te be Bavo, Xudanê eʼrd û eʼzman, ku Te ev tişt ji zana û bîlana veşartin û li ber zarʼa vekirin.

Пәймана Ну (Инщил)

²⁵ Һьнге Иса гот: «Шькьр наве Тә бә Баво, Хӧдане әʼрд у әʼзман, кӧ Тә әв тьшт жь зана у билана вәшартьн у ль бәр зарʼа вәкьрьн.

Metta 11:25 Referans Kwoze

Metta 21:16

بَهنده گُتنَ عیسی: «تِ دِبیهیسی اَونَ چه دِبِژِن؟» جیواب دا: «بَله. ما وَ زَبوره دا نَخاندیَ گو، «‌”ژه اَزمانه زاروگان و بِچوگه ساوا سِتایِشا وی دیه بِتَ گِرِن“؟»

Metta 16:17

عیسی گُت: خَنیَگه حاله تَ، اَی شَمعون، گوره یونا! چون اَو راستیَ جسم و خونه بُ تَ آشگَرا نَگِر، بَلگو بابه مِن گو اَسمانی دایَ بُ تَ آشگَرا گِر.

Korîntî II, 3:14

بله ذهنه وان هاتَ گِرتِن. حَتا ایرو ژی وقته اَو عَهدا قدیم دِخونِن، اَو چارشَف پَچارتی مایَ، چون تِنه بِ واسِطا مسیحَ گو اَو چارشَف دِتَ راگِرِن.

شُله رسولا 17:24

«اَو خدایه گو دُنیا و هَچی دِشدا گو تِدایَ آفِراند، خُدانه اَسمان و عَردیَ و اَو ناو معبدِت گو بِ دَسته بَشَری هاتنَ چه گِرِن دا ناژیت.

Yûhenna 11:41

بَجا بَر دانَ وِدا. هِنگه عیسی بَرخودا اَسمانی و گُت: «بابو، شُکرا تَ دِگَم گو تَ دَنگا مِن بیهیست.

Lûqa 22:42

«اَی بابو، هَگو اِرادا تَیَ، وه طاسِگه مِن دور گَ؛ بله دیسا ژی نه داخازیا مِن، بَلگو اِرادا تَ بِقَومیت.»

Lûqa 23:34

عیسی گُت: «اَی بابو، وانَ بِبَخشَ، چون گو نِزانِن چه دِگَن.» هِنگه پِشگ هاوِتِن گو جِلِگه وی نابَینا خودا لِگ وَگَن.

Yûhenna 12:27

«نَهَ جانه مِن پَرِشَیَ. اَز چه بِژِم؟ ما بِژِم: ”بابو! مِن ژه وه سَعَتا زحمت خَلاص گَ“؟ بله اَز بَر خاطره وِنَ گَهَشتِمَ وه سَعَته.

Yûhenna 12:28

بابو، شُکوه و جلاله بِدَ ناوه خو!» هِنگه دَنگَک ژه اَسمانی هات گو: «مِن شُکوه و جلال داییه دا و اَزه دیسا شُکوه و جلاله بِدَمه.»

Korîntî I, 2:10

خدا اَو دِشدَنَ بِ واسِطا رِحا خو بُ مَ آشگَرا گِریَ. بَر خاطره هِنده گو رِحا خدا همو دِشدی، دِوَکُلیت، حتا سِرّت خدا یه کور.